پرسپولیس روند نسبتا خوبی را در لیگ برتر فوتبال ایران طی کرده و حالا وقت آن رسیده که جایگاهش را در لیگ نخبگان آسیا نیز ارتقا دهد. قرمزهای تهرانی در روز ۳۰ مهر باید به مصاف تیم السد قطر بروند. این دیدار از حساسیت های بالایی برخوردار است و کسب سه امتیاز بازی برای پرسپولیس از نان شب هم واجب تر به نظر می رسد. در آستانه این مسابقه، وقوع یک اتفاق مهم کام گاریدو را شیرین کرد.

حضور اورونوف، مهاجم گلزن و تأثیرگذار پرسپولیس، در دیدار تیم ملی ازبکستان برابر تیم کشورمان، خبر خوبی برای گاریدو به شمار می‌آید.

طرفداران تیم پرسپولیس که در هفته‌های اخیر پس از مصدومیت اوستون اورونوف در دیدار مقابل آلومینیوم اراک نگران وضعیت خط حمله تیمشان بودند با تماشای بازی این بازیکن در ترکیب تیم ملی ازبکستان تا حد زیادی خیالشان راحت شد.

اوستون اورونوف هافبک تهاجمی تیم ملی ازبکستان در دیدار این تیم مقابل تیم ملی کشورمان از دقیقه ۷۱ به جای «عباس بک فیض الله اف» به میدان رفت و فوتبال قابل قبولی را به نمایش گذاشت. این در حالی بود که تا پیش از شروع دیدار تیم‌های ایران و ازبکستان شائبه‌هایی در رابطه با برطرف شدن یا نشدن مصدومیت اورونوف به گوش می‌رسید.

حالا و در آستانه دیدار تیم‌های پرسپولیس و السد قطر در چهارچوب رقابت‌های لیگ نخبگان آسیا این خبر خوشحال کننده می‌تواند امیدواری‌های زیادی را برای گاریدو سرمربی اسپانیایی پرسپولیس و البته هواداران این تیم به همراه داشته باشد. ضمن اینکه تا روز ۳۰ مهر زمان زیادی باقیمانده و این می تواند شرایط را برای رسیدن هرچه پرقدرت تر اورونوف مهیا کند.

شنیده ها حکایت از آن دارد که اورونوف با گاریدو به توافقاتی دست پیدا کرده تا با کسب آمادگی بدنی به صورت ثابت در دیدار با السد در ترکیب پرسپولیس حضور داشته باشد.

تیم پرسپولیس در دو دیدار قبلی خود در چارچوب رقابت‌های آسیایی یک شکست و یک تساوی را پشت سر گذاشته و حالا با در اختیار داشتن نفرات خود می‌تواند با شرایط مطلوب‌تری به استقبال هفته سوم لیگ نخبگان آسیا برود.

یادآور می‌شود؛ دیدار تیم‌های السد و پرسپولیس روز دوشنبه سی‌ام مهرماه و از ساعت ۱۹:۳۰ دقیقه در ورزشگاه خانگی تیم قطری برگزار خواهد شد.

ناگفته نماند؛ در این حد فاصل پرسپولیس باید به مصاف ملوان می‌رفت که با صلاحدید مسئولان فدراسیون فوتبال به منظور کمک به پرسپولیس برای حضور هرچه بهتر در لیگ نخبگان آسیا این مسابقه به تعویق افتاد.

تیم ملی ازبکستان در سال‌های اخیر آنقدر مقابل تیم کشورمان بازی کرده که تمام بازیکنان این تیم برای فوتبال دوستان ایرانی کاملاً شناخته شده هستند. تعدد همین بازی‌ها باعث شد در پنجره نقل و انتقالاتی زمستان فصل قبل دو ستاره این تیم راهی دو تیم بزرگ تهرانی شوند و در این تابستان نیز سنگربان تیم ملی ازبکستان به فولاد آمد.

جلال الدین ماشاریپوف هم مثل استقلال فرمانده خط میانی بود و البته اینجا هم نتوانست در جهت پیروزی تیمش و کسب ۳ امتیاز کمکی کند! در زمان نکونام می‌گفتند او سر جای خود بازی نمی‌کند، اما در تیم ملی ازبکستان دیگر این ادعا کاربردی نداشت و دیدیم او هم برابر بازیکنان و تیم حرفه ای مهره ای تعیین کننده سرنوشت نیست.

اما با بررسی کارنامه اوستون اورونوف می‌توان این ادعا را بهتر اثبات کرد. ستاره ازبک در بازی‌های دور برگشت فصل قبل مهره مفیدی برای پرسپولیس بود اما نه آنقدر که او را بزرگ و بادش کردند و در بوقش دمیدند!

قدر داشته هایمان را بدانیم

فقر فوتبال ایران باعث شده بازیکن دریبل زن کمتر داشته باشیم و اورونوف با اتکا به برداشتن یک در مقابل یک، در حد یک بت محبوب برای هواداران بالا و تا آنجا جلو رفت که به خود اجازه داد حیثیت و صلابت تیم بزرگ پرسپولیس را به سخره بگیرد...

اورونوف که مصداق یک چشم در شهر کورها شده در دربی بازی نکرد! چون پیش از آن برابر الاهلی عربستان در ویترین لیگ نخبگان برای خودش بازی کرد و پیشنهاد هم گرفت! مقابل آلومینیوم قبل از نیمه اول بیرون آمد و برابر چادر ملو هم در ترکیب بود اما به بهانه مصدومیت حاضر به بازی نشد!

بعد از بازی -طبق اخباری که در رسانه‌ها منتشر شد- اورونوف حاضر به تمکین از دستور پزشک باشگاه نشده و به بهانه داشتن بلیط برای دادن ام آر آی نرفت! دیگر رفتار توهین آمیز و نگاه از بالا بیشتر از این سراغ دارید؟

او در این مسابقه دقیقه ۷۰ به میدان آمد و کوچک‌ترین نشانی از مصدومیت در او دیده نشد! پرسپولیس تیم بزرگی است که ستارگانی به مراتب نامدارتر از اورونوف به خود دیده و با رفتن هر کدام از آنها هیچ تغییری در بزرگی این تیم اتفاق نیفتاده است. علی دایی و علی پروین هم رفتند اما پرسپولیس بزرگ ماند، مجتبی محرمی و ناصر محمدخانی هم رفتند اما پرسپولیس ماند، عابدزاده و پیوس و کریمی و مهدوی کیا هم رفتند و آب از آب تکان نخورد....

اورونوف در دقیقه ۷۰ به میدان آمد و تا ۷ دقیقه اصلاً توپ به پایش نخورد. در کل نیم ساعت حضورش در زمین -با وقت‌های تلف شده- حتی یک دریبل هم نداشت و حتی یک پاس سالم هم نداد! او برابر ملی‌پوشان فوتبال ما هیچ حرفی برای گفتن نداشت!

شاید بزرگترین دستاورد بازی تیم ملی مقابل ازبکستان این بود که بی‌دلیل از رقبا غول نسازیم. بازیکنان معمولی را تا حد فوق ستاره بالا نبریم و آنها را در همان حدی که هستند، ببینیم. اورونوف و ماشاریپوف هیچ کدام ناجی نبودند و اتفاقاً این یوسوپوف بود که مقابل تیم ۱۰ نفره ایران ستاره کشورش در خانه شد!