در روزهایی که تورم همچون سدی بزرگ بر سر راه اقتصاد کشور قد علم کرده است، پرسش اساسی این است که چرا مسئولان هنوز صدای سهامداران را نمی‌شنوند؟ افرادی که با سرمایه‌های خود در بازار سرمایه حضور دارند، نه‌تنها بخش قابل‌توجهی از نقدینگی کشور را مدیریت می‌کنند، بلکه می‌توانند به‌عنوان بازوی مشورتی و کارشناسی در مسیر کنترل تورم و ثبات اقتصادی ایفای نقش کنند.

 اما متاسفانه تجربه نشان داده است که صدای این گروه کلیدی در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی شنیده نمی‌شود. تورم به‌سرعت در حال کاهش قدرت خرید مردم و ضربه زدن به همه اقشار جامعه است.

 از یک‌سو، نرخ کالاها و خدمات به‌طورمداوم افزایش می‌یابد و از سوی دیگر، سود بانکی و هزینه تولید بالا می‌رود. این شرایط، بازار سرمایه را نیز به‌شدت متاثر می‌کند.

 سهامداران با دیدن چنین وضعیتی دچار سردرگمی و نگرانی شده‌اند و بسیاری از آنها سرمایه‌های خود را از بورس خارج می‌کنند. این خروج سرمایه نه‌تنها به‌ضرر بازار سرمایه است، بلکه می‌تواند در بلندمدت به اقتصاد کلان کشور آسیب‌های جدی وارد کند. 

مسئولان اقتصادی اگر واقعا به‌دنبال کنترل تورم و تثبیت بازار هستند، باید بدانند که بازار سرمایه یکی از مهم‌ترین ابزارهای اقتصادی است که می‌تواند به‌عنوان اهرمی برای کاهش فشارهای تورمی عمل کند. فعالان بازار سرمایه که خود تحلیلگران دقیق وضعیت اقتصادی هستند، بارها هشدار داده‌اند که سیاست‌های ناهماهنگ و تصمیمات ناگهانی باعث بی‌اعتمادی و نوسانات شدید در بازار شده است. 

این بی‌اعتمادی، نهایتا به خروج نقدینگی از بازار و افزایش فشارهای تورمی می‌انجامد. اما چرا مسئولان صدای سهامداران را نمی‌شنوند؟ پاسخ این است که نگاه سنتی و بسته به اقتصاد، اجازه نمی‌دهد که مشارکت واقعی و مستمر فعالان بازار در تصمیم‌سازی‌ها شکل بگیرد. 

به‌جای آنکه سهامداران به‌عنوان شرکای تصمیم‌گیری دیده شوند، بیشتر به چشم مخاطبان صرفا تابع سیاست‌های کلان نگریسته می‌شوند. این رویکرد باعث شده است که فرصت‌های بسیاری برای کنترل تورم و مدیریت بازار از دست برود. یکی از راهکارهای موثر، ایجاد پل ارتباطی دائمی بین مسئولان اقتصادی و فعالان بازار سرمایه است. تشکیل جلسات مستمر هم‌اندیشی با حضور نمایندگان سهامداران، تحلیلگران اقتصادی و کارشناسان بازار سرمایه می‌تواند به‌شکل قابل‌توجهی به بهبود فرآیند تصمیم‌گیری کمک کند.

 این جلسات باید با هدف تبادل‌نظر و بررسی دقیق پیامدهای سیاست‌های اقتصادی برگزار و تصمیمات به‌صورت علمی‌تر و کارشناسی‌تر اتخاذ شود. شفافیت و اطلاع‌رسانی به‌موقع نیز از دیگر موارد کلیدی است. سهامداران باید بتوانند روند سیاست‌گذاری‌های اقتصادی را درک کنند و پیش‌بینی‌های منطقی درباره آینده بازار داشته باشند. 

این امر به کاهش رفتارهای هیجانی و افزایش اعتماد عمومی کمک می‌کند. متاسفانه، در بسیاری از موارد سیاست‌های اقتصادی به صورت ناگهانی اعلام می‌شود و فعالان بازار فرصت کافی برای تحلیل و واکنش مناسب ندارند. 

در شرایط کنونی، تورم نه‌فقط یک مشکل مالی بلکه چالشی اجتماعی است که سلامت اقتصادی و رفاه مردم را به‌خطر می‌اندازد. 

بنابراین، حل این مسئله نیازمند نگاه جامع، هماهنگی بین بخشی و مشارکت همه ذی‌نفعان اقتصاد کشور از جمله سهامداران است. تنها در این صورت است که می‌توان به کاهش نرخ تورم و بهبود شرایط بازار سرمایه امید داشت. از سوی دیگر، سهامداران نیز باید همراه و همدل مسئولان باشند و باتوجه به شرایط اقتصادی، دیدی بلندمدت و استراتژیک در سرمایه‌گذاری‌های خود داشته باشند. 

همکاری و تعامل دوسویه بین دولت و بازار سرمایه می‌تواند به تحقق این هدف کمک کند. در نهایت، از مسئولان انتظار می‌رود که به‌جای اتخاذ تصمیمات یک‌جانبه و صرفا مبتنی بر دیدگاه‌های سنتی، باتوجه به تجربیات فعالان بازار و داده‌های کارشناسی، برنامه‌ای دقیق و عملیاتی برای کنترل تورم طراحی و اجرا کنند. 

بازار سرمایه، با نقش بی‌بدیل خود در اقتصاد کشور، می‌تواند به‌همراه سهامداران، یاری‌رسانی مطمئن در عبور از این بحران باشد. 

پس لازم است که صدای سهامداران بیش از پیش شنیده شود؛ نه به‌عنوان یک درخواست صرف بلکه به‌عنوان یک ضرورت اقتصادی و اجتماعی که به حفظ سرمایه‌های مردم و تقویت اقتصاد ملی منجر خواهد شد.