حمل ‌ ونقل کشور گرچه تاحدودی توسعه یافته، اما نیازمند اصلاحاتی نیز هست. ما مثل هر کشور دیگری از امکانات زیربنایی حمل ‌ ونقل دریایی، هوایی و زمینی برخوردار هستیم. از آنجایی که عواقب و تاثیرات انسانی، اقتصادی، زیست ‌ محیطی و روحی و روانی در بخش حمل ‌ ونقل زمینی بسیار زیاد و این امر نیازمند بازنگری و دقت بیشتر در این عرصه است؛ برای مثال در شهرها نیاز داریم که آرامش بیشتری داشته باشیم، دسترسی ‌ ها راحت ‌ تر باشد، ضایعات ترافیکی کاهش پیدا کند و مرگ ‌ ومیر جاده ‌ ای در بیرون از شهرها و درون شهرها کاهش یابد. به تناسب مشکلات ترافیکی، نیاز داریم که تاثیرات زیست ‌ محیطی ترافیک مثل آلودگی ‌ های هوا، صوتی و بصری و روحی ـ روانی و... نیز کاهش پیدا کند. در بیرون شهرها نیازمند افزایش ایمنی هستیم؛ یعنی نیاز داریم که شیوه حمل ‌ ونقل جاده ‌ ای و خودرویی به ‌ سمت حمل ‌ ونقل ریلی سوق پیدا کند؛ اینکه ایستگاه قطار به ‌ راحتی و وفور همه ‌ جا در دسترس مردم قرار بگیرد. با شیوه موجود مردم کمتر رغبت به استفاده از خطوط ریلی دارند، چرا که فاصله ایستگاه ‌ ها یا پایانه ‌ های ریلی زیاد است. در زمینه حمل ‌ ونقل جاده ‌ ای نیاز داریم که ساخت ‌ وسازهای ‌ مان موضوعات ترافیک را در برگیرد.به ‌ طورکلی، توسعه و ساخت ‌ وساز، نیازمند توجه به وجوه ترافیک و حمل ‌ ونقل است. معنا و مفهوم آن این است که در کنار ایستگاه ‌ های ریلی، در کنار بخش ‌ های پرتردد بی ‌ آرتی، اتوبوسرانی، بناهای تجاری، اداری و مسکونی بنا شود تا نیاز مردم به حمل ‌ ونقل کاهش پیدا کند.اکنون مهم ‌ ترین مشکل موجود، عمر بالای ناوگان حمل ‌ ونقلی کشور است که این موضوع جابه ‌ جایی کالاها را با مشکل مواجه می ‌ کند. کامیون ‌ های کشنده یک سرمایه مفید برای ما هستند، پس در نظر داریم ناوگانی را به کشور وارد کنیم تا وضعیت ما در این موضوع بهبود پیدا کند.

مسئله اصلی پروژه ‌ ها، داخلی ‌ سازی آنها است،بنابراین باید این موضوع موردتوجه قرار بگیرد، از این ‌ رو ما با مقداری مشاوره می ‌ توانیم به نتایج مطلوب دست پیدا کنیم. پروژه قطار سریع ‌ السیر مشکلات مالی ندارد، بلکه دچار چالش ‌ های نهادی بوده که ما را با مشکل مواجه کرده است.همچنین در بعد شهرسازی نیاز است که ما از ساخت ‌ وسازهای ترکیبی استفاده کنیم که مردم برای رسیدن به فرصت ‌ های شغلی، تجاری، خریدوفروش، بهداشتی و درمانی و آموزشی نیاز نباشد، مسیرهای طولانی را طی کنند. اینها موضوعاتی است که باید روی آنها دقت کنیم و بپذیریم که کشور ما در این موضوعات، دچار ضعف است. نظام مهندسی کشور با دفتر مقررات ملی ساختمان ۲۲ مبحث را تولید کرده و طی ۵ ، ۶ سال گذشته موفق بوده ایم تا مبحث ۲۳ یا ترافیک در ساختمان و بیرون ساختمان، یعنی تاثیرات ترافیکی ساختمان ‌ ها را بررسی کنیم. فرهیختگان کشور نیازها را متوجه شدند و این بحث مراحل آخر را سپری می ‌ کند. تمامی موارد به لطف خدا و به همت فرهیختگان کشور، اعضای شورای تدوین و گروه تخصصی ترافیک نظام مهندسی کشور و مهندسان ترافیک کشور آماده و تهیه شده است و مراحل خاص خود را طی می ‌ کند. امیدواریم که بیش از پیش، شاهد برطرف شدن گره ‌ های ترافیکی، راه ‌ بندان ‌ ها، آلودگی هوا و موضوعاتی از این دست باشیم. امیدوارم جامعه حمل ‌ ونقل و شهرسازی بیش از پیش به این موضوعات توجه کند.