حوزه سلامت الکترونیک در سال ‌ های گذشته سرمایه ‌ گذاری ‌ های زیادی را به خود جذب کرده است، به ‌ طوری که در سال ۲۰۲۱ ، بیش از ۷۶ استارت ‌ آپ سلامت یونیکورن شده ‌ اند. همچنین، همه ما به ‌ احتمال زیاد با خدمات آنلاین پزشکی توسط وب ‌ سایت ‌ ها آشنایی داشته و از آن استفاده کرده ‌ ایم. حوزه پزشکی آنلاین در جهان سابقه بیشتری داشته و از سال ‌ های گذشته بین کاربران محبوب بوده است. حضور استارت ‌ آپ ‌ ها در دنیای سلامت و درمان باعث شد، روندهای جدیدی ایجاد شود و با استفاده مداوم، مردم به آن عادت کنند که این امر شرایط خوبی را برای پیشرفت و توسعه استارت ‌ آپ ‌ ها خلق کرد. گفتنی است، نخستین و مهم ‌ ترین امکانی که پزشکی آنلاین به مردم می ‌ دهد، بهره ‌ گیری از دانش پزشکی فراتر از مرزها است. مراکز درمانی می ‌ توانند از خدماتی که در بستر اینترنت به مردم ارائه می ‌ دهند، نهایت استفاده را ببرند و هزینه ‌ های خود را کاهش دهند. یکی از امکانات مهمی که روش پزشکی آنلاین به مردم می ‌ دهد، برقراری عدالت ‌ درمانی در کشور است که می ‌ تواند برای دولت به ‌ عنوان یک برگ برنده به ‌ حساب بیاید. پزشکی آنلاین علاوه بر اینکه برای مراکز خدمات ‌ درمانی می ‌ تواند به ‌ صرفه باشد، برای بیماران و مراجعه ‌ کنندگان هم دارای صرفه اقتصادی است، چرا که هم هزینه کمتری بابت ویزیت درمان پرداخت می ‌ کنند و هم هزینه برای رفت ‌ وآمد پرداخت نمی ‌ شود.

به ‌ طورکلی چالش ‌ های زیادی برای مجموعه ‌ هایی که می ‌ خواهند از فناوری اطلاعات برای سلامت و درمان بهره بگیرند، وجود دارد. این چالش ‌ ها عبارتند از عقب ‌ ماندگی نظام ‌ های دولتی از سرعت فناوری. از آنجایی که همواره ساختار دولتی از فناوری ‌ ها عقب ‌ تر هستند، به ‌ طورمعمول نبود قوانین برای اجرایی کردن دقیق ‌ تر این جریان، به ‌ عبارت دیگر، سکوت قانون مانع از رفع این معضلات می ‌ شود. همین امر منجر می ‌ شود که رقابت ناسالم شکل بگیرد و زمینه فروپاشی فعالان این عرصه به ‌ راحتی فراهم شود. به ‌ طورعلنی، دست قانون ‌ شکنان باز است و امکان پیگیری هم برای دیگر فعالان فراهم نیست. همواره در نظام ‌ های سنتی مقاومت در برابر نوگرایی ‌ ها و فناوری ‌ های نوین امری رایج و طبیعی است. باتوجه به اینکه یکی از دغدغه ‌ های بیماران بی ‌ اعتمادی آنها نسبت به اطلاعات درج ‌ شده خود در پلتفرم ‌ ها است، خوشبختانه سازکار قانونی آن در کشور وجود دارد که هم از حقوق بیمار و هم از حقوق پزشک دفاع می ‌ کند. راه ‌ حلی که فعالان عرصه سلامت آنلاین ارائه می ‌ دهند، باید به ‌ گونه ‌ ای باشد که هرکدام از جوامع و قشرهای متفاوت در سنین گوناگون بتوانند از بخش ‌ های متنوع استفاده کنند. به ‌ همین دلیل، ارائه خدمات در بستر آنلاین می ‌ تواند سناریوهای گوناگونی را شامل شود و برمبنای آن خدمات مشخصی را ارائه دهد. به ‌ عبارت روشن ‌ تر، راه ‌ حل ‌ هایی که از سوی استارت ‌ آپ ‌ ها ارائه داده می ‌ شود، می ‌ تواند در سطوح مختلف کاربرد خود را نشان دهد تا همه آحاد جامعه بتوانند به فراخور نیازشان از این امکانات بهره بگیرند. تنها انتظاری که از دولت می ‌ رود، این است که در بخش سلامت آنلاین تصدیگری نکند و اجازه دهد که فعالان این عرصه در راستای توسعه سلامت آنلاین اقدامات لازم را انجام دهند. تجربه ثابت کرده است، وقتی جریانی با حاکمیت دولت پیش می ‌ رود، در عمل خلاقیتی در آن وجود نخواهد داشت، موردمطلوب مصرف ‌ کننده هم نخواهد بود. به ‌ اعتقاد من، دولت نباید تصدیگری و تنها به قانون ‌ گذاری و ارائه چارچوب بسنده کند. در شرایط ورود دولت به این عرصه رقابت و ارائه خدمات مطلوب ‌ تر به جامعه از بین می ‌ رود، چرا که مشتری گزینه دیگری برای استفاده از خدمات بهتر ندارد و مجبور است از همان خدماتی بهره بگیرد که دولت از آن حمایت کرده است. در واقع، خوب است دولت در ارائه گواهینامه ‌ ها و چینش استانداردها و ارائه قوانین دخالت کند و تصدیگری همه ‌ جانبه نداشته باشد. ارائه خدمات و محصولات سلامت آنلاین بازار خوبی در خارج از کشور دارد و می ‌ تواند در حوزه صادرات نقش مهمی را ایفا می ‌ کند و افراد را به درآمد دلاری بالایی برساند، اما امیدواریم مانند بسیاری از محصولات که در داخل کشور عرضه نمی ‌ شوند، شاهد ارائه و فروش آنها فقط به خارج از کشور نباشیم، چرا که این نوع خدمات و محصولات ابتدا باید در داخل کشور توزیع شوند و مورداستقبال قرار گیرند.