نظارت بر ترافیک با سامانه‌های هوشمند
عادل برکم-فعال دانش‌بنیان
تصادفات رانندگی، آب وهوای نامساعد و شرایط اضطراری تاثیرات قابل توجهی بر عملکرد رانندگان دارند و در نهایت میزان تراکم تصادفات را افزایش می دهند. داده های به دست آمده از خودروهای متصل، به پیش بینی تصادفات رانندگی و کاهش تلفات ناشی از آن کمک شایانی می کند. اجرا کردن محدودیت های متفاوت سرعت و ارسال هشدار به رانندگان می تواند میزان شرایط خطرناک را کاهش دهد و مانع بروز تصادفات شود. شرکت Waycare بستری متمرکز برای استفاده از داده های ترافیکی زمان واقعی در شرایط اضطراری ارائه کرده که شناسایی تصادفات و زمان واکنش را بهبود می بخشد. رفع معضلات شهری و بسترسازی برای توسعه ترافیک هوشمند، جزو اهدافی است که همواره به دنبال تحقق آن بودیم، برهمین مبنا توانستیم خدمات گوناگونی در این زمینه ارائه کنیم، در واقع دوربین های نظارتی متعدد ترافیک شهری با اتصال به سامانه های هوشمند، خدمات متنوعی در بحث ترافیک هوشمند ارائه می دهند، اعم از سامانه ترافیک هوشمند که شامل سامانه های ثبت تخلف، کنترل ترافیک و مدیریت آن است. با بهره گیری از سیستم های هوشمند می توان به صورت آنلاین و شبانه روزی و در لحظه، تمامی رخدادها و رویدادهای ترافیکی را تشخیص دهیم و محاسبه کنیم.
به عبارت دقیق تر، می توانیم با سامانه های موجود، به مدیریت و ارزیابی یکپارچه رویدادهای ترافیکی بپردازیم؛ رخدادهایی نظیر تصادف، آتش سوزی، افتادن شیء ثابت در خیابان، وجود خودروهای ایستا یا خودروهای کند و حرکت در خلاف جهت. حال هوشمندسازی با استفاده از دوربین های ترافیک به کاربر این امکان را می دهد که برای هر رخداد یا واقعه ترافیکی، زودتر از شرایط فعلی و به صورت مستقیم به مراکز امدادی متصل شود، برای مثال اگر آتش سوزی در ناحیه دید دوربین رخ دهد، هشدار آنلاین به مراکز مربوطه داده می شود تا رسیدگی با سرعت بیشتری اتفاق بیفتد.
امروز بیشتر دولت ها به ایجاد و توسعه شهر هوشمند توجه ویژه نشان داده اند. شهر هوشمند، شهری است که ارکان آن هوشمندانه مدیریت شود و تاثیر جدی بر کیفیت زندگی شهروندان بگذارد. عمر زیادی از روش های سنتی باقی نمانده است، در واقع شهر هوشمند با خلاقیت و ابزارهای نوآورانه، چالش ها را به صورت نظام مند مرتفع می کند. به اعتقاد من، چالش های شهری نباید شهر را به بن بست بکشاند و یک تهدید به حساب بیاید. فناوری های زیادی از جمله هوش مصنوعی، داده کاوی، اینترنت اشیا، پردازش تصویر و حتی بلاک چین می تواند در بهبود خدمات شهر کمک شایانی کند. امروزه عموم مردم از ابتدای روز تا پایان آن با خدمات شهری سروکار دارند و هیچ گاه این رابطه قطع نمی شود، چرا که همیشه در تعامل با شهر قرار دارند. حال اگر این خدمات بهینه باشد، منجر به تعامل مثبت و سازنده با شهر می شود و کیفیت زندگی شهروندان بالاتر می رود.
۲ عامل موجب شکاف عمیق میان فناوری و خدمات شهری می شوند؛ ابتدا باید به ترس سیاست گذاران از راه اندازی ساختارهای فناورانه اشاره کرد که در بیشتر شهرهای دنیا چنین روندی وجود دارد و دوم اینکه سیستم مدیریت یکپارچه در شهر و شهرداری ها وجود ندارد، چرا که بیشترشان جزیره ای عمل می کنند و رویکرد خلاقانه در رفع مشکلات را در پیش نمی گیرند. اگر شهرداری ها اختیار عمل بیشتری داشتند، می توانستیم شاهد ایجاد شهرهای هوشمند به معنای واقعی باشیم. اگر می خواهیم شهر هوشمند را در کشور ایجاد کنیم، باید آخرین نسل فناوری ها در حوزه بهره برداری از امکانات شهری فراهم شود. از آنجایی که رفتن به آینده تصمیم ما نیست و اجبار ما است، برهمین اساس، ۲ مسیر پیش روی خود داریم؛ یک راه این است که تنها آینده را تجربه کنیم و راه دیگر مدیریت آینده است. اگر بخواهیم با داده کاوی تنها به تجربه آینده بپردازیم، می توانیم با کمک آن و دیگر ابزارهای فناورانه آن را پیش بینی و مدیریت کنیم. با دوربین های موجود در سطح شهر و سنسورهایی که می توان گذاشت، توانایی تشخیص صدا و آلودگی هوا هم پیدا خواهیم کرد، در واقع داده های بیشتری از ترافیک شهری را می توانیم برای کنترل آن دریافت و می توانیم داده ها را با سنسورها جمع آوری کنیم و داده کاوی را انجام و رفتارهای ترافیکی را تشخیص دهیم. وقتی مدیریت یکپارچه شهری اتفاق بیفتد، شهر هوشمند به معنای کامل ایجاد می شود، چرا که چندپارگی وجود ندارد، در حقیقت با مدیریت یکپارچه، شهر هوشمند عملیاتی تر است و باوجود فناوری های موجود، می تواند اتفاقات خوبی در بحث ترافیک شهری رخ دهد. یکی از زیرساخت های موردنیاز فیبر نوری است، همچنین مکان یابی مناسب از دیگر زیرساخت های مهم است.
