دغدغه‌های فعالان صنعت نمایشگاهی
حسنعلی موبدی- کارشناس نمایشگاهی
امروزه برنامه‌ریزی و مدیریت شهرها به نحوی که پاسخگوی پیچیدگی نیازهای فعلی جامعه شهری باشد، مستلزم برنامه‌ریزی و طراحی برای ایجاد شهرها و جوامع هوشمند بوده و شاکله این شهرها باید بر مبنای ایجاد محیط‌هایی با هدف تسهیل فرآیندهای کاری در کنار ارتقای مهارت‌های شناختی و توانایی یادگیری و نوآوری پایه‌گذاری شوند. از سوی دیگر، بحث ارتقای تعاملات اجتماعی و تجاری و حتی بین‌الملل در فضای شهری، یکی از موضوعات مطرح در حوزه طراحی شهری است که در سال‌های اخیر بیشتر موردتوجه قرارگرفته است. حال با ظهور شهرهای هوشمند این سوال مطرح می‌شود که آیا هوشمندسازی می‌تواند در ارتقای کیفیت فضای شهری در حوزه‌های گوناگون تاثیرگذار باشد؟ در سال ۱۳۹۵، نظام رتبه‌بندی مراکز نمایشگاهی ایران با هدف هوشمندسازی (گام‌به‌گام) مراکز نمایشگاهی توسط کارگروهی مشترک متشکل از شرکت نمایشگاه بین‌المللی تهران، سازمان توسعه تجارت ایران و نماینده انجمن شرکت‌های نمایشگاهی پس از جلسات متعدد کارشناسی با بازدید و حضور در مراکز نمایشگاهی مورد ارزیابی اولیه قرار گرفت و گام‌های بعدی آن هم پیش‌بینی شده بود که متاسفانه با وجود استخراج ارزیابی‌ها، این مهم مسکوت ماند. کسب‌وکار امروزی با تکنولوژی و فناوری درهم آمیخته شده و عدم‌بهره‌گیری از آن، ما را در پیشرفت فرآیند خدمات‌رسانی به ذی‌نفعان دور می‌کند. کارشناسان و فعالان نمایشگاهی معتقدند برای آنکه بتوان این بخش را توسعه داد، به الزاماتی نیاز است؛ ایجاد قوانین مناسب، فرهنگسازی در زمینه استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در بخش نمایشگاهی، ایجاد زیرساخت‌های مناسب و همچنین تربیت نیروی انسانی که بتواند در بخش دیجیتالی فعالیت کند، از جمله این الزامات هستند. در این شرایط است که می‌توان امیدوار بود وجه دیجیتال نمایشگاه توسعه پیدا کند و بازار رقابت داخلی در این زمینه شکل گیرد. همچنین در همین راستا، الگوبرداری درست از مراکز نمایشگاهی کشورهای توسعه‌یافته هم الزامی است. هوشمندسازی باید در خدمت این حوزه باشد، باید از ظرفیت‌های فناوری‌های‌اطلاعات کمک گرفت و برای ظرفیت‌های بالقوه این صنعت بهره بیشتری برد. نگارنده معتقد است صنعت نمایشگاهی ایران به‌ویژه مراکز نمایشگاهی در حوزه هوشمندسازی چند ده گام عقب مانده و البته که مهم‌ترین دغدغه و مانع، بودجه است. صدای واحد در صنعت نمایشگاهی، وجود دبیرخانه واحد انجمن‌های نمایشگاهی، تدوین استاندارد یا سند جامع نمایشگاهی، ارتباط‌گیری با مراکز نمایشگاهی به‌ویژه کشورهای همسایه و هدف، شناسایی و انتشار ظرفیت‌های مراکز نمایشگاهی، مطالعات و پژوهش‌های تطبیقی نمایشگاهی، تاسیس و بهره‌گیری از تلویزیون اینترنتی، بسترسازی الکترونیکی بازدیدکنندگان نمایشگاه به‌ویژه بازدیدکنندگان تخصصی و.... از جمله مواردی است که دغدغه‌های امروز فعالان این صنعت به‌شمار می‌رود.
