آقای رئیس‌جمهوری فرصت کم است
ناصر بزرگمهر روزنامه نگار
به نام او که هرچه بخواهد همان می‌شود
آقای رئیس‌جمهور
در هیچ کجای تاریخ و هیچ جای جغرافیای عالم (کهن و نو) دولت و حکومتی را نمی‌توانید به‌عنوان نمونه پیدا کنید که صبر مردمش را امتحان کرده باشد و بخواهد بی‌کفایتی انتخاب مدیران کوتوله و تصمیمات غلط خودش را به گردن میلیون‌ها شهروند عادی در شهرها و روستاهای کوچک و بزرگش که فقط می‌خواهند زندگی معمولی داشته و با کار و شرافت روزگار بگذرانند، بیندازد.
هرثانیه و دقیقه و ساعت و روز یک حکومت و یک دولت، گرانبهاست و به پول، میلیاردها ریال، تومان و دلار قیمت‌گذاری می‌شود. هر ثانیه و دقیقه و ساعت و روز یک حکومت و دولت، می‌توان یک تصمیم مهم گرفت و در مسیر خیر و صلاح جامعه، اجرا کرد.
در ۶ ماه دولت‌داری، چه حرکت مهم و تاثیرگذاری در حوزه فقرزدایی یا بازیابی ارزش پول ملی اتفاق افتاده است؟
در ۶ ماه دولت‌داری، با سیاست خارجی، جز انتشار عکس‌های وزیر محترم خارجه در این رستوران و آن رستوران چه کردید؟ کدام مذاکره مهم انجام شد؟ کدام مشکل سیاسی را حل کردید؟ با کدام کشور به توافق تازه‌ای در گشودن مشکلات سیاسی گذشته رسیدید؟
در ۶ ماه دولت‌داری، کدام جنس ارزان‌تر شده است؟ اقلام حیاتی جامعه مثل نان و پنیر و تخم‌مرغ و گوشت و مرغ و میوه و سبزی و آدامس و کبریت و پوشاک و دارو را ارزان کرده‌اید؟
در ۶ ماه دولت‌داری، حداقل به‌خاطر همان دانش پزشکی که دارید، حداقل به وضعیت پزشکی مملکت رسیدگی می‌کردید و موضوع دارو ودرمان را به سرانجامی کمی مطلوب می‌رساندید و نامی نیک از خودتان برای همیشه تاریخ، در این جغرافیای مظلوم باقی می‌گذاشتید. کافی بود در این ۶ ماه حداقل از یک کشور موفق در موضوع درمان، که مشاور اعظم حضرتعالی می‌فرمایند، استفاده می‌فرمودید.
آقای رئیس‌جمهور
پیاز و سیب‌زمینی و تره و تربچه و گشنیز و ترخون و بقیه خانواده سبزی خوردن در همین اطراف شهر ری هم در جهان امروز با هواپیما و ارز و طلا پیوند خورده است، این را بچه‌های کار که سر در زباله‌های پایتخت دارند، می‌فهمند و بعد هیات‌دولت شما، رئیس بانک مرکزی شما، وزیر اقتصاد شما، وزیر صنعت شما نمی‌فهمد؟
آقای رئیس‌جمهور
این سرکار خانمی که وزیر راه و مسکن شما شده، قرار است از کدام راه، مشکل میلیونی مسکن این سرزمین را حل کند؟ اصلا می‌داند صنعت هوایی، دریایی، ریلی، جاده‌ای چه تاثیری در اقتصاد کشور داشته یا خواهد داشت؟ کدام برنامه؟ کدام حرکت بنیادی؟ کدام گام موثر؟ کدام طرح و نقشه در این ۶ ماه ارائه کرده است؟
وزیر اقتصاد شما همان کسی نیست که برای پول ملی طرح و برنامه داشت؟ ارزش پول ملی که فقط در طول ۶ ماه از حضور پربرکت ایشان، نزدیک ۴۰ درصد دیگر افت کرده و دلار ۴۰ هزار تومانی به بیش از ۶۰ هزار تومان رسیده است.
حتی یک شب را نخوابیدیم که فردا صبح با همان نرخ پیشین دلار بیدار شویم.
آیا این فاجعه نیست که در سوریه یک اتفاق رخ می‌دهد و ارز در همان کشور ارزان می‌شود و ارزش پول ملی‌شان بالا می‌رود و در کشور ما ارز گران‌تر می‌شود و ارزش پول ملی‌مان پایین می‌آید.
رئیس بانک مرکزی هم که فقط به ماندگاری پشت میز دلبسته و قرار است همه کسری‌های دولت را از جیب مردم با فروش ارز در خیابان فردوسی جبران کند و تنها فکری که در ذهن دارد، گران کردن 10هزار تومنی و بعد کاهش 5هزار تومنی است تا چند روز بعد که ببیند تا کی خریدار در بازار دارد.
و نمی‌داند که خریدارهای او تا ابد وجود دارند، اما نتایج این بازی در سفره عادی مردم، تا ابد نمی‌تواند ادامه یابد.
آقای رئیس‌جمهور
آنقدر که در یادداشت‌های طنز دغدغه‌های مسعود، نگران بازی فوتبال یا نرفتن به کوه و پوشیدن کاپشن هستید، نگران این گرانی‌ها و کاهش ارزش پول ملی و سرمایه مردم و ارز و طلا هم هستید؟
این سخنگوی محترمه را از کجا کشف کردید؟ به یک شخص معتمد دانا اختیار دهید که سخنان وزین‌شان را واکاوی کنند، همین آخری‌ها که به دانشجویان فرمودند (وقتی سخنان گهربار تراوش می‌کنم، حرف نزنید، ساکت باشید) اگردر ژاپن بود، استعفا که چه عرض کنم، خودکشی می‌کرد.
آقای رئیس‌جمهور
نمی‌دانم از کدام حوزه بنویسم؟ آموزش و پرورش دختران و پسران‌مان که هنوز درگیر ثبت نام و 10 جور مدرسه دولتی و غیرانتفاعی و مردمی و خصوصی و عمومی و تیزهوش و بدون هوش هستند، از آموزش عالی و دانشگاه‌هایی که در آن از علم و دانش و اساتید دانشمند تهی شده است، از کشاورزی به‌گل نشسته و حراج جنگل و مراتع و دام‌ها یا صنعت به‌گل نشسته و دزدی آشکار 2 خودروساز و قوانین من‌درآوردی ورود اتوموبیل‌های دست دوم یا صنعت توریسم بدون جهانگرد و هتل و هواپیما، یا بازرگانی صددرصد چینی بنجل یا آب و برق و نفت و گازی که به‌قول حضرتعالی دچار ناترازی شده و هیچ‌کس نمی‌گوید مملکتی که روی دریای نفت و گاز است و رتبه دوم سوم جهانی دارد، چرا بدون نفت و گاز است؟ چه کسی یا کسانی مایلند خودمان از منابع گازی بهره نبریم تا قطری‌ها بتوانند آسمانخراش بسازند و بعد شما هم نرخ بنزین ما را با نرخ جهانی مقایسه کنید!
آقای رئیس‌جمهور
صبر این مردم اندازه دارد، حرف ما را گوش نمی‌کنید، حداقل پیام‌های رهبری را که شما را قبول کرده‌اند و ما بهتان دل بسته‌ایم را گوش کنید. این همه پیام را که به‌صورت عمومی می‌فرمایند، یا حتما به‌صورت خصوصی هم بیشتر برای‌تان گفته‌اند، گوش کنید.
این تیم به‌اصطلاح حرفه‌ای رسانه‌ای که به آن اعتماد دارید، چه می‌کند که شما غصه تیم رسانه‌ای جولانی سوری را که هنوز عرقش خشک نشده، می‌خورید؟ این چگونه اعتمادی است که اعتماد شما را جلب نکرده است؟
ما آماده‌ایم حتی پاسخ این کوچولوهای رسانه‌ای شما را چاپ کنیم، جایگاه وزرا و خود شما که می‌تواند تیتر یک همه رسانه‌های عالم باشد، البته ما دوربین تصویربرداری نداریم.
