جمله «آینده خواندنی است» شعار سی‌و‌چهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران است . اگر نخواهیم عنوان شعار را برای آن انتخاب کنیم، می‌توانیم آن را نوعی اسم رمز بنامیم‌. این شعار یا اسم رمز یا جمله معترضه در نمایشگاه کتاب امسال شبیه نوعی هشدار یا حتی یادآوری است. شاید هم نوعی پیام است که تیم اجرایی نمایشگاه کتاب خواسته بر بدنه فرهنگی‌ترین رویداد سال به یادگار بنویسد. گاهی البته شبیه مزاح و شوخی است. جمله‌ای که می‌خواهد بگوید این روزها می‌گذرد و از خواندن گذشته هم چیزی عایدتان نخواهد شد، پیش‌رو تماشایی‌تر است. لابد خالق این جمله که به احتمال نه یک فرد، بلکه یک تیم تبلیغاتی است به‌دنبال منزلت‌بخشی به آینده بوده! و بیان اینکه گذشته اعتبارش را دیگر از دست داده یا حتی دیگر ارزش بازبینی ندارد. به دنبال آینده باید بود. شاید منظورش این بوده که آینده‌ای که تماشای آن میسر نیست را باید بتوانید بخوانید و ما در این نمایشگاه خواندن آینده را به شما خواهیم آموخت! می‌خواهد از جذابیت آینده برای‌مان بگوید، و شاید از هراسش! اما آینده را از میان چه چیز دقیقا باید دید و خواند؟ آینده‌ای که تنها در آینه حقیقت راستین خواندنی بود. البته حقیقتی در این جمله نهفته است. «اتفاقی که امروز از کنار آن عبور کرده‌ایم، در آینده خواندنی و قابل‌توجه خواهد بود.»

گزارش تصویری این شماره صمت در هفته ارتباطات و روابط عمومی، با موضوع سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ تهیه شده است.