«موکورمایکوزیس» نوعی عفونت قارچی مزمن و عامل بیماری " قارچ سیاه " است که منجر به ایجاد رنگ سیاه در مخاط بینی می‌شود و می‌تواند سینوس‌ها، مغز، ریه‌ها و چشم‌ها را آلوده کند.

این بیماری عموما در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف تری داشته و توان مبارزه کمتری با عفونت دارند، بروز می‌کند و می تواند در افراد دیابتی یا دارای نقص ایمنی شدید مانند بیماران سرطانی یا مبتلایان به ایدز خطرساز باشد.

آبریزش بینی، تورم و درد یک طرفه صورت، سردرد، تب و بافت‌مردگی برخی از علائم ابتلا به این عفونت قارچی است

به گفته متخصصان، گسترش سریع این عفونت تا حد زیادی به استفاده بی رویه از داروهای کورتیکواستروئید (کورتون) که اغلب برای درمان بیماران مبتلا به کووید-۱۹ تجویز می‌شود، ارتباط پیدا می‌کند.

استفاده بیش از حد از این داروها یا مصرف آنها توسط افرادی که سیستم ایمنی بدن آنان به دلیل بیماری ضعیف شده است، در واقع خطر ابتلا به این عفونت قارچی را افزایش می دهد.

استروئیدها، التهاب موجود در ریه افراد مبتلا به کووید-۱۹ را کاهش داده و به نظر می رسد در جلوگیری از آسیب هایی که ممکن است هنگام مقابله بیش از حد سیستم ایمنی بدن با کروناویروس ایجاد شود، سودمند باشند اما در عین حال این دارو باعث کاهش ایمنی و افزایش سطح قند خون در بیماران دیابتی و افراد غیردیابتی مبتلا به کووید-۱۹ می شود.

به گفته پزشکان هندی، این عفونت ۱۲ تا ۱۸ روز پس از بهبودی بیماری کووید-۱۹ ظاهر می شود. درصورتیکه بیماران به موقع و به درستی تحت درمان قرار نگیرند، احتمال فوت بیمار تا ۹۴ درصد افزایش پیدا می کند. هزینه درمان این بیماری سنگین است و مشکل کمبود داروی آن نیز جدی است.

بسیاری از بیماران برای طی کردن روند درمان به موقع مراجعه نمی‌کنند و حضور آنان در مراکز درمانی تنها زمانی است که دیگر بینایی خود را از دست داده اند و پزشکان مجبورند چشم را تخلیه کنند تا از رسیدن عفونت به مغز جلوگیری کنند.