علی‌رغم همه مزیت‌‎هایی که این نوع تجارت دارد، متأسفانه خاورمیانه همواره دچار تنش بوده و هست. تنش‌ها و مشکلات سیاسی منطقه‌ای و حتی فرامنطقه‌ای که کشورهای خاورمیانه با آنها درگیر هستند و چالش‌های دو جانبه بین برخی از کشورها، سبب شده کشورهای این منطقه از بخش زیادی از اقتصاد خاورمیانه محروم شوند خاصه در شرایطی که در دنیای امروز نه تنها نمی‌توان اقتصاد را موضوعی جدا از سیاست فرض کرد بلکه باید دانست که بسیاری از تصمیم‌گیری‌های به ظاهر اقتصادی، متاثر از جهت‌گیری‌های سیاسی کشورها هستند.

در طول سال‌های بعد از انقلاب نیز نوسان‌های سیاسی بین ایران و برخی از کشورها همسایه (که اغلب متاثر از حضور آمریکا است) سبب شده ارتباط پایدار اقتصادی با بسیاری از همسایگان هرگز شکل نگیرد و روابط اقتصادی، نموداری سینوسی را طی کند.

بر هم خوردن روابط اقتصادی ایران و عربستان را می‌توان بهترین و آخرین نمونه از این مورد دانست گرچه پیشتر نیز تنش‌هایی با برخی از کشورها حوزه خلیج فارس وجود داشته است. تمام این موارد سبب شده این که سهم کشورهای منطقه خاصه ایران به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان در خاورمیانه، از اقتصاد و بازار داخلی خاورمیانه به شدت کاهش یابد این در حالیست که تجارت در خاورمیانه بنا به دلایل متعددی، هم برای واردکنندگان و هم برای صادرکنندگان یک بازی دو سر برد است.