ارزهای دیجیتال انواع مختلفی دارند که یکی از انواع رمز ارزها، « استیبل کوین »ها هستند. علیرضا شامخی کارشناس اقتصادی در گفتگو با گسترش نیوز گفت: قیمت رمز ارز ها نوسانات زیادی دارد. مثال مشهور آن بیت کوین است که شاهد افزایش قیمت صد در صدی بیت کوین و کاهش ۵۰ درصدی در مدتی کوتاه بودیم. به واسطه میزان بالای نوسانات، نمی‌توان از آن به عنوان ابزار پرداخت و تراکنش در بازار استفاده کرد. در نتیجه کوین‌هایی را تولید کرده‌اند که ارزش آن‌ها قفل (peg) می‌شود. به عنوان مثال قیمت رمز ارز تتر (Tether) با نماد (USDT)، با نسبت یک به یک (۱: ۱) قفل شده است؛ یعنی قیمت تتر تقریباً همیشه ثابت و برابر یک دلار است. به واسطه ثبات قیمتی از این رمز ارز، می‌توان از آن به عنوان ابزار واسط تراکنش استفاده کرد.

انواع مختلف استیبل کوین‌ها

شامخی اظهار کرد: استیبل کوین‌ها انواع مختلفی دارند. بعضی از استیبل کوین‌ها به ارزهای فیات مثل دلار قفل شده‌اند. مثلاً به ازای هر تتر، یک دلار واقعی در حساب‌های بانکی شرکت منتشر کننده، سپرده می‌شود. نوعی دیگری از استیبل کوین‌ها نیز وجود دارد که محصول مالی نامتمرکز هستند. در این نوع، با استفاده وثیقه گذاری دارایی‌های رمز ارزی و الگوریتم‌های نوآورانه، کوین‌های جدیدی منتشر می‌شود که قیمت آن‌ها ثابت است. در واقع به نوعی قیمت کوین‌های منتشر شده، به یکی از دارایی‌های رمز ارزی مثل بیت کوین یا اتریوم قفل می‌شوند. مشهورترین پروژه MakerDAO است.

قانون‌گذاری دولت‌ها در استیبل کوین‌ها

وی افزود: دولت‌ها به دو دلیل در زمینه استیبل کوین‌ها به دنبال قانون‌گذاری هستند. دلیل اولین این هست که توسعه با استیبل کوین، ره‌گیری تراکنش‌ها و معاملات از چارچوب بانک‌های مرکزی و دولت‌ها خارج می‌شود. استیبل کوین‌ها شرایطی را به وجود می‌آورند که مستقل از شبکه بانکی، تنها با استفاده از رمز ارزها برای خرید و فروش استفاده کنید. دلیل دوم این است که استیبل کوین‌ها به اندازه‌ای بزرگ شده‌اند که ریسک‌های آن‌ها ممکن است به کل اقتصاد ضربه بزند.

استیبل کوین‌هایی که رقیب پول‌های دولتی خواهند شد

این کارشناس اقتصادی تأکید کرد: در تئوری شرکت‌ها بایستی با نسبت یک به یک باید در حسابشان دلار قفل کنند؛ اما اگر این کار را نکنند و به دلیل عدم شفافیت حساب‌ها، نسبت یک به یک رعایت نشود، برای سرمایه‌گذاران ایجاد ریسک می‌کند. همچنین ممکن شرکت‌ها از دارایی دلاری خودشان استفاده کنند و اقدام به فعالیت‌های مالی مثل وام گرفتن بکنند. با این کار اهرم مالی آن‌ها بالا می‌رود و اگر این بدهی مالی نتواند به دلیلی پرداخت شود، مستقیماً بر روی استیبل کوین‌ها اثر می‌گذارد. این روند برای استیبل کوین‌هایی ایجاد می‌شود که نسبت یک به یک با دارایی فیات دارند.

شامخی خاطرنشان کرد: استیبل کوین‌هایی که در فضای مالی نامتمرکز هستند، به صورت کلی ریسک فنی دارند. در این روش، با وثیقه گذاری رمز ارزها و با یک الگوریتم نوآورانه قیمت استیبل کوین‌ها را ثابت نگه می‌دارند. هک، باگ‌، نظام توافق و رای گیری وثیقه گذاری بیش از حد، ریسک‌های مهم این پروژه‌ها هستند؛ اما نگرانی مهم دولت‌ها، در مورد ساختار این نوع از استیبل کوین‌ها است. در این روش‌ها، حلقه وصل دلاری وجود ندارد و این نوع از کوین‌ها بالکل از دسترس دولت‌ها خارج هستند. اگر استفاده از این نوع استیبل کوین‌ها رشد کند، رقیب جدی برای پول‌های دولتی و بانک مرکزی می‌شود. در نتیجه دولت‌ها به دنبال قانون‌گذاری هستند.

استیبل کوین‌هایی که بیشتر در بازار مطرح هستند

وی افزود: سهم بازار استیبل کوین‌ها به صورت عمده در دسترس تتر است. در خصوص استیبل کوین‌های حوزه دیفای هم MakerDAO جایگاه خوبی دارد.

ضرورت شناخت ریسک‌های استیبل کوین‌ها

این کارشناس اقتصادی در پایان گفت: استیبل کوین‌ها قیمت ثابت دارند و از این جهت در وهله اول موضوع سرمایه‌گذاری افراد نیستند. در خصوص مشارکت در پروژه استیبل کوین‌ها که مبتنی بر فضای مالی نامتمرکز دیفای هستند، شرایط متفاوت است. در این پروژه‌ها، برای سرمایه‌گذاران این امکان وجود دارد که بیت کوین و اتریوم را وثیقه گذاری کرده و وام بر حسب یکی از استیبل کوین‌ها دریافت کنند. با استیبل کوین‌های دریافتی معامله کرده و کسب سود کنند. یا اینکه سپرده‌گذاری کرده و سود دریافت کنند. البته به دلیل نو بودن فضای مالی نامتمرکز، ریسک پروژه‌های آن‌ها بسیار بالا است و به هیچ وجه نباید به صورت عمومی توصیه کرد که وارد این حوزه شوند. چون این دانش در عموم وجود ندارد.

منبع: گسترش نیوز