مجتبی پورمقدم در توضیح مطالعات مربوط به واردات آب گفت: اصلِ تعریف پروژه انتقال آب از خارج کشور اقدام درستی است، اما اجرای هر طرح انتقالی مستلزم بررسی‌های دقیق است؛ چراکه هر منبع آبی که از نقطه‌ای به مقصدی دیگر منتقل می‌شود، دارای کیفیت و شاخص‌های ویژه‌ای است که باید پیش از هر اقدامی ارزیابی شود.

او توضیح داد: به هر حال آبی که از یک کشور دیگر منتقل می‌شود، با اقلیم و شرایط منطقه مقصد سازگار نیست و طبیعی است که می‌تواند پیامدهای مثبت یا منفی به همراه داشته باشد. بنابراین لازم است پیش از اجرای چنین طرحی، مطالعات دقیقی انجام شود تا این اثرات به‌طور کامل شناسایی شده و تصمیم‌گیری با آگاهی کامل صورت گیرد.

تأکید بر لزوم مطالعات؛ آب وارداتی باید با شرایط اقلیمی ایران سازگار باشد

مدیر دفتر مطالعات طرح‌های برقابی شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران با تاکید بر لزوم مطالعه برای ورود به فاز واردات آب به کشور گفت: انتقال آب می‌تواند گزینه درستی باشد زیرا زمانی این بحث مطرح می‌شود که هدف‌گذاری ما استفاده از آب‌های متعارف و شیرین است و این آب وارداتی می‌تواند پاسخگوی کمبود و نیازهای ما باشد.

وی خاطرنشان کرد: بنابراین واردات آب نه تنها گزاره درستی است بلکه اگر عملیاتی شود حتما آثار مثبت آن به مراتب بیش از تبعات منفی است و بعبارت دیگر در شرایط کنونی هیچگونه تبعات منفی برای اجرای شدن این طرح متصور نیستیم.

واردات آب مجازی و حقیقی در دستور کار است

چندی پیش وزیر نیرو درباره واردات آب از کشورهای حاشیه خزرگفته بود: واردات هم به صورت مجازی و هم حقیقی در دستور کار است به این ترتیب که محصولات آب‌بر را وارد و از صادرات این نوع محصولات جلوگیری کنیم و همچنین بتوانیم سهم حقابه خودمان را دریافت کنیم و آبی را که از کشور هدر رفته و وارد دریا می‌شود، به نحوی که ملاحظات زیست محیطی رعایت شود؛ استفاده کنیم.

علی‌آبادی تاکید کرد که مذاکراتی را با همسایگان داریم اما در منطقه و عرض جغرافیایی که کشور ما قرار گرفته کشورهای دیگر هم دچار مشکل هستند و از این جهت ما تلاش می‌کنیم که در این وضعیت کشوری حاضر به این باشد که آب به ایران صادر کند، استفاده کنیم.

وی همچنین متذکر شد که انتقال آب و شیرین سازی آب دریا نیز در دستور کار است.