۳۰ میلیون تومان؛ نه معیار رفاه، نه مبنای حذف یارانه
اظهارات احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، مبنی بر اینکه خانوار تهرانی با درآمد ۳۰ میلیون تومان و مالکیت خانه جزو سه دهک بالای جامعه محسوب می‌شود، با واکنش‌های گسترده‌ای مواجه شده است. کارشناسان اقتصادی تأکید دارند که در شرایط تورمی فعلی، این رقم نه‌تنها نشانه رفاه نیست، بلکه حتی تأمین حداقل‌های زندگی را نیز دشوار کرده است.
در روزهای اخیر، اظهارات احمد میدری درباره معیار حذف یارانه‌ها در تهران، موجی از انتقاد را در میان افکار عمومی و کارشناسان اقتصادی به‌دنبال داشته است. او گفته بود: «هر خانوار تهرانی که مالک خانه باشد و مجموع درآمد خانواده‌اش به ۳۰ میلیون تومان برسد، جزو سه دهک بالای جامعه محسوب می‌شود.»
این در حالی است که بر اساس گزارش‌های رسمی و مستقل، هزینه سبد معیشت خانوار شهری در تهران بین ۳۵ تا ۴۰ میلیون تومان در ماه برآورد شده است. تورم در بخش‌های خوراکی مانند غلات و میوه به ترتیب به ۹۴.۳٪ و ۷۷.۳٪ رسیده و فشار سنگینی بر بودجه خانوارها وارد کرده است.
کارشناسان هشدار می‌دهند که درآمد ۳۰ میلیون تومانی در تهران تنها کف بقا را پوشش می‌دهد و نمی‌تواند معیار حذف یارانه باشد. بسیاری از خانوارها با دو شغل و بیش از ۱۰ ساعت کار روزانه، همچنان با کسری بودجه مواجه‌اند.
علاوه بر این، استفاده از مالکیت خانه یا خودرو به‌عنوان شاخص رفاه نیز مورد انتقاد قرار گرفته است. بسیاری از خانوارها با وام‌های سنگین یا کمک‌های خانوادگی صاحب خانه یا خودرو شده‌اند، اما هزینه نگهداری این دارایی‌ها خود به عامل فشار مالی تبدیل شده است.
میدری اعلام کرده که ۲۷ میلیون نفر از فهرست یارانه‌بگیران حذف خواهند شد و این روند از ابتدای سال آغاز شده است. اما نبود شاخص رسمی و شفاف برای خط فقر، باعث شده تصمیم‌گیری‌ها بر اساس میانگین‌های تخمینی انجام شود، نه واقعیت‌های معیشتی.
در نهایت، کارشناسان تأکید دارند که سیاست‌گذاری اقتصادی در شرایط تورمی باید بر پایه داده‌های به‌روز، شاخص‌های علمی و درک اجتماعی از هزینه زندگی باشد. حذف یارانه بر اساس درآمد ۳۰ میلیون تومانی در تهران، نه‌تنها بی‌منطق بلکه تهدیدی برای عدالت اجتماعی و پایداری طبقه متوسط است.
