تمام کارکنان مشمول قانون کار که طبق تعریف این قانون «کارگر» شناخته می ‌ شوند، مشمول عیدی و پاداش پایان سال هستند. عیدی این گروه، متفاوت با میزان عیدی کارکنان دستگاه ‌ های اجرایی و دولتی است و به تناسب میزان «حقوق پایه» متفاوت است. همیشه با فرا رسیدن فصل زمستان و زمزمه سال نو موضوع مبلغ عیدی و پاداش کارگران مطرح و اوج میگیرد. اکنون که در سال ۱۴۰۱ قرار داریم باز هم همچون روال گذشته مبلغ عیدی کارگران در سال 1402 به یک موضوع داغ بویژه در محافل کارگری تبدیل شده است. مبلغ پرداختی بابت عیدی به کارگران در پایان هر سال در حقیقت نوعی مزایای کاری محسوب میشود. وظیفه پرداخت عیدی طبق قانون بر عهده کارفرما می ‌ باشد.

مبنای پرداخت عیدی کارگران در صورتی که یک سال کامل در محل کار خود سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشند، حداکثر عیدی کارگران ۱۲ میلیون و ۵۳۹ هزار و ۲۵۰ تومان و حداقل (کف عیدی کارگران) نیز ۸ میلیون و ۳۵۹ هزار و ۵۰۰ تومان اعلام شده است. کارگرانی هم که کمتر از یک سال یعنی از یک تا ۱۱ ماه سابقه پرداخت حق بیمه دارند، مشمول عیدی پایان سال هستند. این دسته از کارگران به میزان «دو برابر حقوق پایه مندرج در فیش حقوقی، تقسیم بر ۱۲ ، ضربدر تعداد ماه کارکرد» عیدی دریافت می ‌ کنند. به عنوان مثال کارگری که در سال ۱۴۰۱ حداقل حقوق مصوب وزارت کار یعنی ۴ میلیون و ۱۷۹ هزار و ۷۵۰ تومان را دریافت می ‌ کند و یک ماه سابقه کار دارد، بر اساس فرمول محاسبه عیدی باید ۶۹۶ هزار و ۶۲۵ تومان و کارگری که با همین میزان پایه حقوق، ۱۱ ماه سابقه کار دارد، باید ۷ میلیون و ۶۶۲ هزار و ۸۷۵ تومان عیدی دریافت کند. تاکید می ‌ شود، میزان عیدی محاسبه شده، صرفاً برای کارگرانی است که «حداقل حقوق سال ۱۴۰۱ » را دریافت می ‌ کنند و به عبارتی در سال نخست ورود به بازار کار قرار دارند. عیدی سایر کارکنان دارای بیش از یک سال سابقه که قطعاً حقوق پایه آنها بیش از «حداقل حقوق مصوب» است، نیز طبق فرمول یاد شده خواهد بود، با این تفاوت که حقوق پایه مندرج در فیش حقوقی، مبنای محاسبه عیدی آنها خواهد بود. به این معنا که اگر پایه حقوق کارگری ۵ میلیون تومان است باید این عدد را در فرمول قرار داده و عیدی را محاسبه کند. عیدی و پاداش کارگران معمولاً همراه با حقوق بهمن ماه توسط کارفرمایان واریز می ‌ شود، اما واریز آن با حقوق اسفند ماه نیز منع قانونی ندارد. همچنین برای محاسبه سنوات سال ۱۴۰۱ ، باید حقوق پایه کارگر را در تعداد روزهای کارکرد او در طول یک سال ضرب کنیم. عددی که به ‌ دست می ‌ آید را تقسیم بر ۳۶۵ روز سال می ‌ کنیم و عدد نهایی، میزان سنوات پایان خدمت فرد در سال ۱۴۰۱ است. همه کارگران مشمول قانون کار امسال حداقل ۸ میلیون و ۳۵۸ هزار تومان و حداکثر ۱۲ میلیون و ۵۳۷ هزار تومان عیدی و پاداش دریافت خواهند کرد. بر اساس قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه ‌ های مشمول قانون کار مصوب سال ۱۳۷۰ ، حداقل عیدی کارگران دو برابر حداقل حقوق پایه و حداکثر عیدی به شرطی که از مصوبه قانون کار بیشتر نشود، سه برابر پایه حقوق خواهد بود. بنابراین کلیه کارفرمایان کارگاه ‌ های مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار، معادل ۶۰ روز آخرین مزد ‌ به عنوان عیدی و پاداش بپردازند و مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نباید از معادل ۹۰ روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند. پرداخت عیدی به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه ‌ ها مشغول به کار بوده ‌ اند هم الزامی است و به موجب تبصره یک ماده واحده مذکور، مبلغ پرداختی به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند باید به مأخذ ۶۰ روز مزد و به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه شود.

تمام کارگران مشمول قانون کار صرف نظر از محل اشتغال و نوع کارگاهی که در آن کار می ‌ کنند اعم از دولتی، خصوصی، تعاونی، صنعتی، کشاورزی و خدماتی به میزان مقرر در مصوبه فوق از عیدی و پاداش سالانه برخوردار خواهند بود و میزان عیدی آنها متفاوت از میزان عیدی کارکنان دستگاه ‌ های اجرایی و دولتی است. اسفند سال گذشته افزایش حداقل دستمزد کارگران در شورای ‌ عالی کار ۵۷ . ۴ درصد تصویب شد که پایه حقوق کارگران را از دو میلیون و ۶۵۵ هزار تومان به ۴ میلیون و ۱۷۹ هزار تومان افزایش داد. با توجه به اینکه حداقل دستمزد در امسال به ۴ میلیون و ۱۷۹ هزار تومان رسید، کارفرمایان باید دو ماه پایه حقوق را به عنوان حداقل و سه ماه پایه حقوق را به عنوان حداکثر میزان عیدی به کارگران خود بپردازند لذا امسال کارگران حداقل ۸ میلیون و ۳۵۸ هزار تومان و حداکثر ۱۲ میلیون و ۵۳۷ هزار تومان عیدی و پاداش دریافت خواهند کرد. میزان عیدی کارگران بسته به مدت قرارداد و کارکرد آنها متفاوت است و بسته به سنوات و تعداد روزهایی که کار کرده ‌ اند، مستحق دریافت عیدی هستند. ‌ عیدی و پاداش پایان سال را کارگرانی کامل می ‌ گیرند که یکسال در آخرین کارگاه یا محل کار مشغول کار بوده و ارتباطشان را با محل کار قطع نکرده باشند. اما قانون در مورد عیدی و پاداش کارگران ساعتی، پاره وقت و فصلی و حتی مستعفی و اخراجی هم ملاحظاتی داشته و میزان عیدی این گروه از کارگران را مشخص کرده است.

عیدی و پاداش کارگران پاره ‌ وقت

مطابق ماده ۳۹ قانون کار، مزد و مزایای کارگرانی که به صورت نیمه وقت یا کمتر از ساعات قانونی تعیین شده به کار اشتغال دارند به نسبت ساعات کار انجام گرفته محاسبه و پرداخت می ‌ شود. مثلا اگر کارگری بعد از ۶ ماه کار کردن بنا به دلایلی از قبیل عدم نیاز کارفرما، بحران ‌ های اقتصادی، بیماری و کرونا بیکار شده باشد، کارفرما مکلف است عیدی او را متناسب با ۶ ماه کارکرد پرداخت کند.

عیدی و پاداش کارگران ساعتی

در مورد کارگران ساعتی که حقوق ماهانه ثابت نداشته و دستمزد آنها در ماه متغیر است برای محاسبه عیدی و پاداش، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت آنها مبنای محاسبه قرار می ‌ گیرد.

عیدی و پاداش کارگران فصلی

مبلغ پرداختی بابت عیدی و پاداش به کارگران کارگاه ‌ های فصلی مشمول قانون کار و کارگران سایر کارگاه ‌ های مشمول که کمتر از یک سال در کارگاه کار کرده ‌ اند باید بر مأخذ ۶۰ روز و به نسبت ایام کارکردشان در سال محاسبه شود.

عیدی و پاداش کارگران کارمزدی

مزد مورد عمل در محاسبه وجوه عیدی و پاداش پایان سال به کارگران کارمزدی عبارت از متوسط کارمزد دریافتی آنها بر حسب مدت ایام کارکرد در سال است.

عیدی و پاداش کارگران اخراجی و مستعفی

کارگرانی که در طول سال با کارفرما قطع رابطه می ‌ کنند، کارگرانی که در طول سال از خدمت مستعفی، اخراج یا بازنشسته می ‌ شوند و یا به شکلی رابطه آنان با کارگاه قطع می ‌ شود، به نسبت مدت کارکرد و ماه ‌ هایی که کار کرده ‌ اند مستحق دریافت عیدی و پاداش سالانه خواهند بود.

عیدی کارگران در مرخصی استعلاجی

در صورتی که مدت مرخصی استعلاجی به تایید سازمان تأمین اجتماعی رسیده باشد مطابق با ماده ۷۴ قانون کار جزو سابقه کارگر محسوب می ‌ شود لذا روزهای مذکور مشمول پرداخت مزایایی از قبیل سنوات خدمت، حق اولاد، مرخصی استحقاقی و عیدی و پاداش سالانه بوده و کارفرما موظف به پرداخت آن است.

عیدی و پاداش کارگران آزمایشی

دوره آموزشی و یا دوره آزمایشی قرارداد کار جزو سابقه کاری محسوب می ‌ شود و مطابق ماده ۱۱ قانون کار باید تمام حقوق و مزایای این دوره من جمله سنوات و عیدی و پاداش از جانب کارفرما پرداخت شود. بنابراین آن دسته کارگرانی که به شکل آزمایشی به خدمت گرفته می ‌ شوند مشمول دریافت عیدی و پاداش می ‌‌ شوند و کارفرما مکلف است تمام حقوق دوره آزمایشی را پرداخت کند و چنانچه قطع رابطه کاری از سوی کارگر باشد طبعا به میزان مدت انجام کار باید حقوق و مزایا دریافت کند. مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالانه کارگران در کارگاه ‌ هایی که طرح طبقه ‌ بندی مشاغل دارند، مزد گروه و پایه یا مزد مبنا و در واحدهای فاقد طرح طبقه ‌ بندی، مزد ثابت یعنی مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل خواهد بود.

سخن پایانی

‌ با وجود آنکه پرداخت عیدی و پاداش آخر سال کارگران همواره برای تامین اقلام ضروری و افزایش رفاه و آرامش خاطر خانوارهای کارگری مورد تاکید قرار گرفته اما در برخی واحدها و صنوف، پرداخت عیدی به دلایل مختلفی از جمله نبود نقدینگی با تاخیر همراه می ‌ شود که کمک چندانی به تامین مایحتاج خانوارهای کارگری در پایان سال نمی ‌ کند لذا انتظار می ‌ رود کارفرمایان این واحدها همراهی و مساعدت بیشتری در پرداخت عیدی و پاداش به کارگران خود داشته باشند و آن را قبل از پایان سال به ‌ دست کارگران برسانند تا بتوانند مایحتاج ضروری و مورد نیاز خانوار را با کمترین دغدغه تهیه کنند.