بر اساس بررسی‌های انجام‌شده، سازمان‌ها برای رسیدن به چنین بصیرتی نیازمند ماشین اطلاعات هستند. این ماشین اطلاعات متشکل از حلقه‌های به هم پیوسته‌ای است که از تهیه‌کنندگان اطلاعات آغاز می‌شود و در نهایت تا مخاطب مورد نظر پیوستگی خواهد داشت،تهیه‌کنندگان ممکن است واحدهای مختلفی از حسابداری و مالی تا حراست و مدیریت باشند و این اطلاعات ابتدا به تحلیلگران منتقل می‌شوند تا با سنجش و بررسی محتوا، اعتبار و اتکاپذیری آن‌ها را ارزیابی کنند، در این بین تحلیلگران هستند که نقش به سزایی به ویژه در صحت و سقم اطلاعات به دست آمده نقش خواهند داشت.

در این بین فرآیند بررسی گاه چرخه‌ای است: تحلیلگران پس از ارزیابی، اطلاعات را به تهیه‌کنندگان بازمی‌گردانند تا اصلاح یا تأیید شوند. این تعامل تضمین می‌کند که اطلاعات نهایی از دقت و اتکاپذیری لازم برخوردار باشند. پس از تأیید نهایی، اطلاعات در اختیار رسانه‌ها و خبرنگاران قرار می‌گیرد تا به جامعه منتقل شود.  

برای مثال اگر شرکتی سود قابل توجهی کسب کند، واحد مالی ابتدا گزارش را تهیه می‌کند،سپس مدیران و تحلیلگران آن را بررسی کرده و پس از اطمینان از صحت، به رسانه‌ها می‌سپارند تا اطلاع‌رسانی شود. در این فرآیند نه تنها تهیه‌کنندگان و تحلیلگران، بلکه خبرنگاران و انعکاس‌دهندگان اخبار نیز نقش کلیدی دارند.  

اطلاعات به عنوان کالایی ارزشمند، دو ویژگی اساسی دارند: اتکاپذیری و مربوط بودن، اطلاعات باید قابل اثبات و به موقع باشند تا بتوان بر اساس آن‌ها تصمیم‌گیری کرد. علاوه بر این، دو ویژگی ثانویه نیز برای اطلاعات حیاتی است: قابل فهم بودن و قابل مقایسه بودن،اطلاعات باید به گونه‌ای ارائه شوند که برای مخاطب روشن و شفاف باشند و امکان مقایسه با داده‌های دیگر را فراهم کنند.  

در نهایت کیفیت اطلاعات است که تعیین می‌کند تصمیم‌گیری‌ها چقدر می‌توانند دقیق و اثربخش باشند. در دنیای امروز، که اطلاعات به سرعت تولید و منتشر می‌شوند، نقش تحلیلگران و خبرنگاران در غربالگری و انتشار اطلاعات معتبر، بیش از هر زمان دیگری حیاتی است.  

جمع‌بندی

دستیابی به بصیرت سازمانی، نیازمند فرآیندی منظم از جمع‌آوری داده تا تحلیل و انتشار اطلاعات است ، در این بین تنها با تمرکز بر کیفیت اطلاعات می‌توان به تصمیم‌گیری‌هایی رسید که گذشته را به درستی بررسی کرده و آینده را به شکل واقع‌بینانه‌ای پیش‌بینی کنند.