فزایش افسارگسیخته اجاره‌بها در همدان، رویاها را به حاشیه راند

با آغاز فصل اجاره‌نشینی در همدان، رشد بی‌سابقه قیمت‌ها عرصه را بر مستأجران تنگ کرده است؛ تا جایی که بسیاری از خانواده‌ها ناچار به ترک محله‌های خود و مهاجرت به مناطق حاشیه‌ای شده‌اند و رؤیای خانه‌دار شدن به آرزویی دور از دسترس بدل شده است.

 در چند سال اخیر، بازار مسکن همدان تحت تأثیر مستقیم نوسانات اقتصادی و تورم شدید قرار گرفته؛ به‌طوری‌که بنا بر گفته کارشناسان حوزه املاک، نرخ اجاره‌بها در این شهر طی یک سال اخیر افزایش چشمگیری داشته است. این روند بسیاری از خانوارها را از یافتن خانه‌ای مناسب با توان مالی‌شان مأیوس کرده است.

اکنون حتی در محله‌های متوسط شهر، اجاره یک واحد ۸۰ متری با قیمتی معادل خرید یک خانه کوچک در سال گذشته برابری می‌کند. در چنین شرایطی، برخی خانواده‌ها مجبور شده‌اند به مناطق ارزان‌تر یا حاشیه شهر نقل مکان کنند.

مستأجران در بن‌بست انتخاب

شرایط دشوار اقتصادی، مستأجران همدانی را با چالش روبرو کرده است. بسیاری از مستأجران، حالا با تمدید قراردادهای جدید و یا پیدا کردن خانه جایگزین دست و پنجه نرم می‌کنند. امسال قدرت انتخاب نداریم، فقط دنبال سقفی هستیم که بتوانیم بمانیم»، این جمله پرتکرار بسیاری از افرادی است که این روزها مقابل بنگاه‌های املاک دیده می‌شوند.

از سوی دیگر رکود ساخت‌وساز و کاهش چشمگیر خانه‌های اجاره‌ای نسبت به سال‌های گذشته، شرایط را برای اجاره‌نشینان سخت‌تر کرده است. بسیاری از مالکان به دلایل مختلف خانه‌های خود را یا برای فروش عرضه کرده‌اند یا اجاره‌بهای نجومی تعیین می‌کنند که از توان اکثریت اجاره‌نشینان خارج است. این در حالی است که سیاست‌های حمایتی خاصی برای اقشار آسیب‌پذیر در این حوزه اجرایی نشده و خانه‌های طرح حمایتی هم پاسخگوی نیاز جمعیت مستأجر شهر نیست.

گزارش‌های میدانی نشان می‌دهد بسیاری از مستأجران پس از هفته‌ها جست‌وجو و بازدید از گزینه‌های مختلف، اغلب ناچار به تمدید قرارداد با شرایط سخت‌تر یا رفتن به خانه‌های کوچک‌تر و دورتر می‌شوند. برخی خانواده‌ها نیز با افزایش بی‌رویه اجاره‌بها مجبور شده‌اند تا در کنار خانواده‌های دیگر زندگی کنند؛ اقدامی که در سال‌های گذشته کمتر مشاهده می‌شد.

با ادامه روند صعودی اجاره‌بها چشم امید مستأجران به تصمیم‌گیری و اقدامات عاجل مسئولان شهری و استانی دوخته شده است. کارشناسان معتقدند بدون حمایت و نظارت مؤثر دولت و شهرداری، این وضعیت روزبه‌روز عمیق‌تر خواهد شد و پیامدهای اجتماعی گسترده‌ای به دنبال دارد.

باید ۸۰ درصد حقوقم را فقط بابت اجاره بدهم!

احسان عمادی، پدر دو فرزند و کارمند یکی از ادارات دولتی، ماه‌هاست که در جست‌وجوی خانه‌ای کوچک برای خانواده‌اش است، اما با اجاره‌های سرسام‌آور و رهن‌های نجومی، هر روز ناامیدی بیشتری تجربه می‌کند.

عمادی درباره این روزهای داغ اجاره‌نشینی در همدان اظهار کرد: حدود سه ماه است هر هفته به بنگاه‌های مختلف در همدان سر می‌زنم. باورکردنی نیست، اما هیچ خانه‌ای با شرایط اقتصادی من پیدا نمی‌شود. برای یک خانه خیلی معمولی و کوچک، کمتر از ۵۰۰ میلیون تومان رهن نمی‌خواهند. اگر هم رهن کمتری باشد، اجاره ماهیانه‌اش یا بالای ۱۰ میلیون است یا اصلاً متراژ و امکاناتش جواب نمی‌دهد.

وی ادامه می‌دهد: من کارمند هستم و حقوقم ۱۵ میلیون تومان است. خجالت می‌کشم وقتی همسر و فرزندانم می‌پرسند امسال کجا باید ساکن شویم، واقعاً نمی‌دانم چه جوابی بدهم. اگر بخواهم همین خانه‌هایی را که معرفی می‌کنند اجاره کنم، باید بیش از ۸۰ درصد حقوقم را فقط بابت اجاره بدهم. آن‌وقت پولی برای خورد و خوراک، هزینه‌های مدرسه بچه‌ها یا حتی یک تفریح ساده باقی نمی‌ماند.

عمادی حتی از تغییر محله و مهاجرت اجباری می‌گوید: سال‌هاست در یک محله زندگی می‌کنیم و بچه‌ها به مدرسه و همسایه‌ها عادت کرده‌اند. اما این روزها انگار مستأجرها حق انتخاب ندارند. بعضی از دوستانم به سمت حاشیه شهر یا حتی شهرهای اطراف رفته‌اند. فقط چون کرایه در مرکز شهر غیرقابل‌پرداخت شده است.

این شهروند همدانی عنوان کرد: هیچ وقت فکر نمی‌کردم اجاره‌نشینی تا این اندازه سخت شود. هر سال به امید خانه بهتر جست‌وجو می‌کردیم؛ اما امسال فقط دنبال سرپناه هستیم، نه خانه رؤیایی. امیدوارم مسئولان صدای ما را بشنوند و برای مستأجرها فکری کنند. ما هم مثل سایر مردم، فقط کمی آرامش و امنیت می‌خواهیم.

امسال برای اجاره خانه باید وام بگیرم!

علیرضا پیرمرادی، شهروند همدانی و پدر یک فرزند، در گفت‌وگو با خبرنگار ما از دغدغه‌ها و مشکلات تأمین مسکن برای خانواده‌اش می‌گوید.

پیرمرادی با گلایه از وضعیت این روزهای بازار مسکن، عنوان اظهار کرد: تا پارسال با کلی صرفه‌جویی و جمع‌وجور کردن دخل و خرج، می‌توانستم اجاره خانه را پرداخت کنم. اما امسال اصلاً شرایط عادی نیست. الان برای یک خانه معمولی باید ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان رهن بدی یا ماهیانه ۱۲ تا ۱۵ میلیون اجاره.

او با اشاره به دشواری‌های اقتصادی افزود: حقوق من و همسرم روی هم شاید به ۲۰ میلیون تومان برسد؛ اما با این قیمت‌ها باید بیشترِ درآمدمان را به صاحبخانه بدهیم. واقعاً نمی‌دانم باقی زندگی را چطور بچرخانم. حتی مجبور شدم به فکر گرفتن وام و قرض باشم تا شاید بتوانیم خانه‌ای اجاره کنیم.

گفتنی است؛ موج گرانی اجاره خانه و نبود خانه‌های متناسب با توان مالی مردم، امسال زندگی هزاران مستأجر همدانی را تحت تأثیر قرار داده است.

احسان عمادی، علیرضا پیرمرادی و بسیاری دیگر، تنها نمونه‌ای از شهروندانی هستند که هر روز با چالش پیدا کردن یک سرپناه مناسب برای خانواده‌هایشان روبه‌رو هستند؛ خانواده‌هایی که بخش بزرگی از درآمد ماهانه‌شان را فقط برای داشتن سقفی بالای سر هزینه می‌کنند و سهمی برای رفاه، آموزش یا آینده فرزندانشان باقی نمی‌ماند.

در حالی که وعده‌های دولتی و طرح‌های حمایتی بارها مطرح شده، اما بازار مسکن همدان همچنان بی‌ثبات و بی‌رحم است؛ مستأجران امیدوارند با تدبیر مسئولان و همدلی جامعه، سال‌های آینده کمی نفس بکشند و اجاره‌نشینی به دغدغه اصلی خانواده‌ها تبدیل نشود.