در فاصله تقریبی ۱۵ کیلومتری از شهر امیدیه و در مسیر بندر ماهشهر به سمت این شهر، مشعل‌های فعال گاز (فلرینگ) در دل شب نوری عجیب و جذاب ایجاد کرده‌اند. از کنار جاده، در حدود یک کیلومتری محل سوختن این گازها، گرمای شدید و قابل توجهی حس می‌شود. دود و آلودگی ناشی از این مشعل‌ها به‌وضوح قابل مشاهده است.

بارها درباره لزوم جمع‌آوری گازهای مشعل در میادین نفتی صحبت شده است؛ گازهایی که می‌توانند در صنایع پایین‌دستی نفت و گاز مورد استفاده قرار بگیرند و ارزش اقتصادی بالایی دارند. این در حالی است که در شرایط فعلی کشور، با بحران ناترازی انرژی مواجه هستیم، برق صنایع و منازل قطع می‌شود و در همین حال میلیاردها مترمکعب گاز در حال سوختن است.

برآوردها نشان می‌دهد که حجم گازهای فلری که سالانه در ایران می‌سوزد، معادل حدود ۳ میلیارد دلار خسارت اقتصادی است؛ این میزان حتی از ۱۰ درصد مصرف سالانه گاز کل شهر تهران (حدود ۱۵ میلیارد متر مکعب) بیشتر است.

ما از مردم می‌خواهیم که در مصرف انرژی صرفه‌جویی کنند، بخاری را کم کنند، دمای خانه را پایین بیاورند-که البته درخواست درستی‌ است-اما هم‌زمان، در سمت دیگر، شاهد هدررفت عظیم انرژی در فلرها و آلایندگی شدید برای شهرهای نفت‌خیز همچون ماهشهر، امیدیه و سایر نقاط خوزستان هستیم.

واقعیت این است که خوزستان به پایتخت آلودگی ایران بدل شده است؛ جایی که مردمش بیش از دیگران قربانی سیاست‌گذاری نادرست در حوزه انرژی و محیط زیست شده‌اند.