سنگ اندازی امریکا در مذاکرات | ترامپ جا زد؟
برخی از افراد با تعبیرهای اشتباه و زودهنگام و وارد کردن مسائل داخلی آمریکا به روند مذاکرات، سیگنال‌های اشتباه به جامعه می‌دهند.
برخی افراد با تفسیرهای نادرست و زودهنگام و با وارد کردن مسائل داخلی آمریکا به روند مذاکرات، سیگنال‌های نادرستی به جامعه ارسال می‌کنند.
مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا که قرار بود روز شنبه در رم، ایتالیا برگزار شود، به تعویق افتاد. به نظر می‌رسد این تعویق به درخواست طرف آمریکایی بوده است؛ زیرا «اسماعیل بقایی»، سخنگوی وزارت خارجه کشورمان اعلام کرده که به پیشنهاد وزیر امور خارجه عمان، این مذاکرات به تأخیر افتاده است. عمان به عنوان میانجی و میزبان، تاکنون به خوبی در این زمینه عمل کرده است.
«بدر البوسعیدی»، وزیر خارجه عمان، روز پنجشنبه اول مه (۱۱ اردیبهشت) در شبکه اجتماعی ایکس با اعلام خبر تعویق این مذاکرات نوشت: «به دلایل تدارکاتی، نشست ایران و آمریکا که به‌طور موقت برای شنبه ۳ مه برنامه‌ریزی شده بود، به زمان دیگری موکول شده است. تاریخ جدید پس از توافق متقابل اعلام خواهد شد.»
بلافاصله بعد از اعلام این موج اخباری درباره اختلافات در میان تیم ترامپ مطرح شده است. هرچند که این کشمکش‌ها در درون تیم ریاست جمهوری آمریکا وجود دارد اما این موضوع نباید به عنوان وسیله‌ای برای مذاکرات و بروز تکنیک‌های پلیس خوب و بد مورداستفاده شود.
در دوران ریاست جمهوری «باراک اوباما» نیز شبیه به این مسئله مطرح می‌شد که جمهوری خواهان مخالف مذاکرات و توافق برجام هستند و بعضا از پس همین دوگانگی تحریم‌ها علیه ایران تشدید و همچنین سبب نقض آشکار برجام می‌شد که دولت وقت این تحریم‌ها را به عنوان نقض «روح برجام» تعبیر می‌کرد.
موضوعی که بلافاصله برخی از اصلاح‌طلبان درباره آن صحبت کرده و دلیل این تاخیر را حذف تندروها از گروه مذاکره کننده آمریکا و به نفع مذاکرات تعبیر کرده‌اند که با توجه به اینکه بعضا جایگزین این افراد، شخصیت‌های سیاسی دیگری با همان رویه و علیه کشورمان هستند این موضوع نمی‌تواند تعبیر چندان درستی باشد.
هر چند نمی‌توان اختلافات درونی را کتمان کرد اما این موضوعات با توجه به اینکه همه چیز حول محور منافع آمریکا می‌گردد نمی‌تواند ارتباطی با منافع ایران داشته باشد.
خصوصا اینکه با کنار گذاشتن «مایک والتز»، مشاور امنیت ملی از سوی ترامپ «مارک روبیو» وزیر خارجه آمریکا جایگزین وی شد که چندان در ساختار همراهان ترامپ تغییر ماهوی ایجاد نکرده است.
این در حالی است که افرادی چون «سید عباس آخوندی» با انتشار مطالبی که سیگنال اشتباه به جامعه می‌دهد نوشت: « فرسته پسر ترامپ پایانی بود بر تمامی این شایعات. او به خوبی نشان داد که هم چون درون ایران، گروهی وابسته به نئوکان‌ها و همچنین بنیاد دفاع از دموکراسی که جمعیتی به شدت طرفدار اسرائیل است، در آمریکا پی کارشکنی جدی هستند.»
روبیو اخیرا طی اظهاراتی سطح خواسته‌های آمریکا را دوباره افزایش داده و گفته است: «اگر ایران واقعا به دنبال انرژی صلح آمیز است، نباید از شفاف‌سازی بترسد؛ بسیاری از کشورها انرژی هسته‌ای دارند اما نه غنی‌سازی می‌کنند و نه موشک دوربرد دارند.»
وی در درخواستی خارج از قاعده خواهان باز شدن در سایت‌های نظامی ایران نیز شده است! روبیو هشدار داده که ایران باید بین موشک‌های بالستیک و جنگ یکی را انتخاب کند.
با این سخنان روبیو معلوم نیست برخی از اصلاح‌طلبان از کجا به این نتیجه رسیده‌اند که اتفاقات مذاکرات به نفع ایران بوده و به تعبیر این افراد «پاس گل طلایی» به کشورمان بوده است.
عجیب است که این افراد تحریم‌های جدید آمریکا علیه کشورمان را نمی‌بینند اما از اختلافات داخلی این کشور که ارتباطی به منافع ایران ندارد تعبیرهای مثبت می‌کنند!
تحریم‌هایی که جدیدا هفت نهاد ایرانی و غیرایرانی که در تجارت محصولات نفتی و پتروشیمی ایران مشارکت داشته‌اند را شامل شده و به فهرست بلندبالای تحریم‌های آمریکا افزوده شده است.
با این تحریم‌های جدید وزارت خزانه داری آمریکا علیه ایران این کشور نشان داد که دلبسته تحریم‌هاست و نه تنها آنرا کاهش نمی‌دهد بلکه بر آن می‌افزاید. موضوعی که هر روز مذاکرات را سخت تر می‌کند و این سئوال را به وجود می‌آورد که آمریکا که به قول «محمد جواد ظریف» معتاد تحریم است دست از این عادت بد خود بر می‌دارد؟
به نظر می‌رسد این سیگنال‌های اشتباهی بیشتر از اینکه کمکی به مذاکرات اخیر کند با ایجاد فضای غیر واقعی مذاکرات غیر مستقیم را دچار خوشبینی‌های کاذب می‌کند.
اگرچه تیم مذاکره کننده کشورمان به کار حرفه‌ای خود در این حوزه اقدام می‌کند اما این موارد ارسال پیام‌های اشتباهی است که اگر مذاکرات به نتیجه نرسید ممکن است به تیم مذاکره کننده ایران ضرر برساند و اذهان عموم نسبت به تیم ایرانی خدشه‌دار شود.
بنابراین این نوع تعبیرها که با واقعیت اعمالی آمریکا منافات است نه تنها به تیم مذاکره کننده ایرانی کمکی نمی‌کند بلکه نقش دوستی خاله خرسه را نیز ایفا می‌کند که خود را دوست و همراه تلقی می‌کند اما به افراد آسیب می‌رساند.
بر همین اساس اختلافات درونی آمریکا ارتباطی به ایران ندارد و آمریکا برای اینکه در مذاکرات حضور یابد باید نظر یکسانی داشته باشد وگرنه این موضوع به کلیت مذاکرات و نتیجه آن ضربه جدی وارد می کند و نگاه شفاف و نظر واحد آمریکا از بدیهیات و موارد ضروری مذاکرات است و نمی‌توان آنرا به عنوان یک امتیاز برای ایران تلقی کرد و در غیر این صورت باید شکست مذاکرات را از همین امروز اعلام کرد.
