کاهش سهمیه سوخت پایه کامیون‌داران که از نیمه دوم سال ۱۴۰۳ آغاز شده، اکنون به یکی از جدی‌ترین چالش‌های صنعت حمل‌ونقل جاده‌ای کشور تبدیل شده است. در حالی که پیش از این، سهمیه‌های سوخت تخصیصی به‌گونه‌ای تنظیم شده بود که نیازهای جانبی رانندگان مانند ترافیک، توقف‌های خارج از مسیر و بارگیری‌های متوالی را نیز پوشش دهد، از نیمه دوم سال گذشته این سهمیه‌ها به‌شدت کاهش یافته و برای برخی کامیون‌داران به‌طور کامل قطع شده است.

این تغییر ناگهانی در نظام سهمیه‌بندی، بدون فراهم کردن زیرساخت‌های جایگزین برای تأمین سوخت، به‌ویژه برای رانندگان جدید که هنوز پیمایش رسمی آن‌ها ثبت نشده، مشکلات متعددی ایجاد کرده است. از آنجا که مبنای تخصیص سوخت اکنون «پیمایش واقعی» تعیین شده و کارت سوخت برخی کامیون‌های تازه‌وارد با تأخیر چندماهه صادر می‌شود، این گروه از فعالان ناوگان عملاً از چرخه تأمین سوخت خارج مانده‌اند.

از سوی دیگر، با توجه به آنکه توزیع گازوئیل آزاد صرفاً در اختیار شرکت پخش فرآورده‌های نفتی است، امکان دسترسی آزاد رانندگان به سوخت نیز بسیار محدود شده است. حواله‌هایی که به‌صورت محدود صادر شده‌اند، عملاً کارایی لازم را ندارند و نمی‌توانند خلأ ایجادشده را پر کنند.

در چنین وضعیتی، کاهش سهمیه پایه بدون تمهیدات حمایتی، نه‌تنها فشار مضاعفی بر کامیون‌داران وارد کرده، بلکه خطر کندی در جابه‌جایی کالا و ایجاد اختلال در زنجیره تأمین را به‌طور جدی افزایش داده است؛ موضوعی که می‌تواند در ماه‌های آینده بر هزینه تمام‌شده کالاها و نرخ تورم تأثیرگذار باشد.

برهمین اساس هم آنها به تازگی در کارزاری اینترنی از وزیر راه ، رئیس سازمان راهداری و رئیس ستاد سوخت خواستند به صورت  فوری  مشکلات مربوط به تأمین سوخت خودروهای حمل و نقل حل و فصل کنند.

در متن این کارزار اینترنتی خطاب به وزیر راه و شهرسازی و رئیس سازمان راهداری و رئیس  ستاد سوخت آمده است:  ما رانندگان حمل و نقل برون شهری، خواستار رسیدگی فوری و ساماندهی مشکلات مربوط به تأمین سوخت خودروهای حمل و نقل می باشیم. با توجه به اینکه تدابیری از سوی ادارات مربوطه برای جلوگیری از قاچاق سوخت اندیشیده شده است، اما به دلیل بی تدبیری در اجرا، سوخت کامیون های در حال تردد در جاده های کشور نسبت به نیاز واقعی شان کاهش چشم گیری داشته است که باعث بروز مشکلات جدی برای فعالان این عرصه شده است.

به نقل از تین نیز در ادامه متن کارزار آمده است: به عنوان مثال، کامیون های یخچالی علاوه بر مصرف سوخت معمولی، نیاز به سوخت موتور یخچال خود نیز دارند که این وضعیت، فعالیت آنها را به شدت دشوار ساخته است. آنها در ادامه تاکید کردند، سیاستگذاران با بررسی مجدد این مسئله، تصمیمات و راه حل های جدیدی اتخاذ کنند تا رانندگان این حوزه از فعالیت باز نمانند.