اشاره‌ای به یکی از مهم‌ترین اهداف ماسک، یعنی پر کردن مریخ با انسان که احتمالا توسط شرکت موشک‌سازی ماسک، SpaceX  به سیاره سرخ منتقل خواهند شد. ماسک این ایده را برای سال‌ها، حتی یک دهه یا بیشتر مطرح کرده. شعار وی، این است که «چند سیاره‌ای شدن برای تضمین بقای طولانی‌مدت بشریت و تمام زندگی آن‌طور که ما می‌شناسیم حیاتی است».

ماسک ایده استعمار مریخ را آنقدر مطرح می‌کند که می‌توان آن را به عنوان یک هوس آهنین در نظر گرفت. این یک هوس است زیرا او آشکارا به موانع سر راه فکر نکرده است.

چالش های فنی ارسال یک فضاپیما به مریخ، که فاصله آن از زمین به طور متوسط ​​حدود ۱۴۰ میلیون مایل است، به وضوح کمترین مشکل را دارد، زیرا ما قبلا این کار را انجام داده‌ایم: ناسا کاوشگرهای رباتیک Spirit و Opportunity را در ژانویه ۲۰۰۴ بر روی مریخ فرود آورد.

Spirit به مدت پنج سال کار کرد و اطلاعات را تا شعاع پنج مایلی خود به زمین بازگرداند. رصد بیش از ۲۸ مایل از مناظر مریخ برای ۱۵ سال شگفت انگیز بود (داستان زندگی جذاب و دوست‌داشتنی آن توسط «شب بخیر اوپی»، مستندی که در آمازون پرایم پخش می شود، روایت شده است).

چالش‌های دیگر سخت‌تر هستند و بسیاری از آنها در این مرحله که شامل چالش‌های مالی، بیولوژیکی، روانی و فنی هستند به نبوغ انسانی نمی‌رسند. سوال این نیست که چگونه به مریخ برسیم، بلکه سوال این است که چگونه انسان‌ها می‌توانند پس از حضور در مریخ زنده بمانند.

جدول زمانی ماسک برای استعمار مریخ از زمانی که او شروع به مطرح کردن مریخ کرده است، دائما تغییر کرده است. ماه گذشته او اعلام کرد که اولین کشتی‌های ستاره‌ای بدون سرنشین به مریخ در دو سال آینده پرتاب می‌شوند، زمانی که مریخ و زمین به کوتاه‌ترین فاصله خود می‌رسند.

در صورت موفقیت در فرود، اولین ماموریت خدمه دو سال بعد انجام می شود. وی گفت که پروازهای بیشتر، هدف ساخت «شهری خودکفا در حدود ۲۰ سال» را برآورده می کند.

ماسک به دلیل غیرقابل اعتماد بودن پیش‌بینی‌های مهندسی و زمان‌بندی‌اش بدنام است. در حالی که طرفدارانش سخنان او را مژده می‌دانند، بسیاری در جوامع خودروسازی و فناوری پیشرفته از تجربه‌های تلخ یاد گرفته‌اند که به آنها اعتماد نکنند. تازه‌ترین نمونه، رونمایی او در ۱۰ اکتبر از تاکسی‌ها و ون‌های خودران بود که ادعا می‌کرد شرکت خودروهای برقی او، تسلا، سال آینده خودروهای کاملا خودران در جاده‌ها خواهد داشت. سهام تسلا روز بعد به لطف سرمایه گذارانی که قبلا چنین ادعاهای بیش از حد پخته شده ای را از او شنیده بودند تقریبا ۹ درصد سقوط کرد.

تصورات مربوط به سفرهای بین سیاره ای ممکن است طرفداران فریبنده خود را داشته باشد، اما شک و تردید در مورد فانتزی مریخی ماسک افزایش یافته است. ماه گذشته، وال استریت ژورنال چرخه ۲۶ ماهه‌ای را که در آن زمین و مریخ به اندازه کافی به یکدیگر نزدیک می شوند تا سفر بین آنها را عملی کند، محاسبه کرد و گزارش داد که جدول زمانی ماسک برای استقرار در مریخ در طول عمر او بعید است. ماسک اغلب به عنوان ثروتمندترین یا دومین فرد ثروتمند روی زمین توصیف می شود، با ثروتی که ۱۹۵ میلیارد دلار تخمین زده می شود منابع لازم برای انجام این کار را به تنهایی ندارد.

در واقع، بدون میلیاردها دلار قراردادهای دولت ایالات‌متحده، اسپیس‌ایکس با سرعت به جایی نخواهد رسید، حتی در مدار زمین. اما اینکه آیا ایالات‌متحده اراده سیاسی یا ظرفیت مالی برای اجرای پروژه‌ای که برآورد می‌شود یک کوادریلیون دلار (یعنی ۱۰۰۰ تریلیون دلار) خواهد داشت یا خیر، حتی اگر در طول چندین دهه گسترش یافته باشد، بسیار مشکوک است.

علاقه مندان به فضا اغلب میل به کاوش در جهان‌های دیگر را با انگیزه‌ای که انسان‌ها را به سفرهای دور دنیا فرستاد، مقایسه می‌کنند و کنجکاوی اجدادمان را درباره سیاره خودمان به عنوان یک کنجکاوی ذاتی نشان می‌دهند که ما را به عنوان یک گونه آلفا تعریف می‌کند. حقیقت این است که انگیزه اصلی که اروپایی‌ها را به سراسر جهان فرستاد، تجاری بود. اسپانیایی‌ها در جستجوی طلا به دنیای جدید آمدند، روس ها برای پوست، دیگران برای ادویه‌جات، مواد خام، زمین‌های ماهیگیری و...

آنها ثروت‌های زیادی را در این تلاش‌ها خرج کردند، اما آنها مایل به سرمایه‌گذاری در انتظار بازگشت مالی سالم بودند. دکتر دانیل تلر نزدیک به یک دهه پیش اعلام کرد: ما حتی صحراها، اقیانوس‌ها یا ماه را نیز مستعمره نکرده‌ایم، زیرا هیچ منطق اقتصادی ندارد. «ترافورم کردن» بیابان‌های سیاره خودمان بسیار آسان‌تر و ارزان‌تر از شکل دادن به مریخ خواهد بود. با این حال ما نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم. ناسا سفر به مریخ را حداقل 9 ماه تخمین می‌زند که در طی آن مسافران توسط تشعشعات بمباران می‌شوند و ممکن است این سفر قابل بقا نباشد.

استعمارگران پس از ورود چه خواهند یافت؟

آن‌ها با منظره‌ای بدون آب یا اتمسفر قابل تنفس، غرق در تشعشعات مرگبار خورشیدی و کهکشانی مواجه می‌شوند که زمین توسط جو و میدان مغناطیسی سیاره از آن محافظت می‌شود. غذا، آب و سایر منابع باید از خانه حمل شوند، در فاصله‌هایی که عرضه را به طرز وحشتناکی غیرقابل اعتماد می‌کند.

سوال نهایی در مورد پروژه ماسک این است که چرا؟ به نظر می‌رسد بینش او در سنی شکل گرفته که نوجوانان مجذوب فیلم‌های علمی‌تخیلی می‌شوند که در کهکشان‌های دور اتفاق می افتد اما به این معنی نیست که آنها می‌توانند برای بزرگسالان هم سرگرم‌کننده باشند. اما برای او واقعیت یک حواس‌پرتی است. با کمتر از هزینه هنگفت استعمار مریخ، بشریت می‌تواند به مسائلی که ماسک احساس می‌کند زمین را غیرقابل سکونت می‌کند، مانند گرم شدن کره زمین، رسیدگی کرد.