شریفی برگشت، اما دلش جا ماند
کاروان تیم ملی والیبال ایران پس از پایان رقابتهای قهرمانی جهان ۲۰۲۵ به کشور بازگشت؛ بازگشتی که برای مرتضی شریفی، کاپیتان جوان تیم، بیش از آنکه رنگ استقبال داشته باشد، طعم سکوت و اندوه را به همراه داشت.

بامداد امروز، تیم ملی والیبال ایران پس از پایان رقابتهای قهرمانی جهان ۲۰۲۵ وارد فرودگاه امام خمینی(ره) شد. در میان چهرههای آشنا، نامی بیش از همه در نگاهها جلب توجه میکرد: مرتضی شریفی، کاپیتان جوانی که اشتباهش در ست دوم دیدار برابر جمهوری چک، به نقطهای حساس در ذهن هواداران تبدیل شده است.
شریفی که پس از شکست ۳ بر ۱ برابر چک روزهای دشواری را پشت سر گذاشته بود، در بازگشت به کشور نیز نشانههای اندوه را با خود حمل میکرد. او برخلاف معمول، ارتباطی با همتیمیها و خبرنگاران برقرار نکرد، از گفتوگو با رسانهها خودداری کرد و حتی تلاشهای روبرتو پیاتزا، سرمربی تیم، برای آرام کردنش نیز بینتیجه ماند.
با این حال، فضای فرودگاه تنها به سکوت محدود نشد. چند هوادار وفادار که نیمهشب خود را به سالن ورودی رسانده بودند، با فریادهای «مرتضی، دمت گرم» تلاش کردند روحیه کاپیتانشان را بالا ببرند؛ تصویری که تضادی آشکار با هجمههای مجازی روزهای گذشته داشت.
شریفی شاید به تهران رسیده باشد، اما ذهنش هنوز در آن لحظه سرنوشتساز ست دوم، معلق مانده است؛ جایی میان زمین و آسمان، میان مسئولیت و احساس.