خیال پردازی طرفداران طرح صیانت / آماده اجرای آزمایشی باشیم؟
طرح صیانت جریانهای اقتصادی را ایجاد خواهد کرد که نظم موجود فعلی در فضای مجازی و بخش خصوصی را تحت تأثیر قرار میدهد. در نتیجه منجر به ایجاد جریانهای مشکوک مالی میشود.
طرح صیانت با موافقت نمایندگان مجلس بر اساس اصل ۸۵ قانون اساسی به کمیسیون مشترکی واگذار شد. دولت سیزدهم در نامهای خواستار اعمال تغییراتی در طرح بود که در نهایت با موافقت نمایندگان طرح مذکور به مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ارجاع شد. مرکز پژوهشها برای بررسی ۱۰ روز فرصت دارد که از این فرصت کمتر از ۴ روز باقی مانده است.
رضا قربانی، عضو هیئتمدیره سازمان نظام صنفی رایانهای تهران در گفتگو با گسترش نیوز گفت: قرار بر این بود که وزارت ارتباطات پیرامون طرح صیانت ، طرحی را ارائه دهد و در نهایت با نسخه قبلی جمعبندی شود. پیرامون طرح صیانت، مخالفت قانونگذاری نیستیم. بخش خصوصی نیز با سر و سامان دادن و رگلاتوری مشکل ندارد. مشکل اصلی اهداف مطرح شده در طرح صیانت است که با توجه به تجربه فعالین بخش خصوصی، معتقدیم به هدف نهایی نمیرسید. این طرح برای بخش خصوصی و مردم فایده ندارد و در نهایت به حاکمیت نیز ضربه میزند.
قربانی اظهار کرد: ایراد اصلی، خروج قانونگذاری از مجلس، به کمیسیونی خارج از مجلس است. در این کمیسیون ۲۰ نفر از نهادهای مختلف حاضر هستند که صادقانه هیچ یک از این افراد برای بحث فضای مجازی وقت نخواهند گذاشت. به معنای دیگر ۲۰ مورد قانونگذاری مختلف را شاهد خواهیم بود. هر نهاد حاکمیتی مرتبط و غیر مرتبطی در این کمیسیون حاضر شده است. این روند نه تنها اجرایی نمیشود، بلکه فضای آشفته فعلی را آشفتهتر میکند.
وی افزود: در حال حاضر شورای عالی فضای مجازی و مرکز ملی فضای مجازی داریم. اگر این شورا به نتیجه نرسیده است، باید بررسی شود و ایرادات کار را پیدا کنیم. نباید زیر مجموعه این مرکز کمیسیونی تعریف کنیم که تمامی برنامهها را از بین ببرد.
راهکاری برای حل مشکلات فضای مجازی
عضو هیئتمدیره سازمان نظام صنفی رایانهای تهران تأکید کرد: طرفداران طرح صیانت معتقدند، اگر قانونگذاری انجام شود؛ کسبوکارهای خارجی با ما همکاری خواهند کرد. آنها معتقدند، کسبوکارهایی مثل گوگل و فیس بوک به این واسطه با ما تعامل ندارند که ما قانون در حوزه فضای مجازی نداریم. این پیش فرض اشتباه است و اساساً به واسطه تحریمها کسبوکارهای خارجی با ما تعامل نمیکنند.
قربانی خاطرنشان کرد: طرح صیانت جریانهای اقتصادی را ایجاد خواهد کرد که نظم موجود فعلی در فضای مجازی و بخش خصوصی را تحت تأثیر قرار میدهد. در نتیجه منجر به ایجاد جریانهای مشکوک مالی میشود. دستکاری بازار توسط نهاد حاکمیت به همه آسیب میزند. سازمان نصر مخالفت خود را با این طرح اعلام کرده است. روح و فلسفه طرح ایراد دارد. زمانی که وظیفه قانونگذاری مجلس را به یک کمیسیون واگذار شود، خود نمایندهها باید اولین مخالف این طرح باشند.
وی افزود: به جای این که یک طرح برای حل تمامی مسائل داشته باشیم، بهتر است که چند طرح به صورت جداگانه برای موضوعات داشته باشیم. باید به طرحها به صورت تخصصی ورود کنیم. برای حریم خصوصی، احراز هویت و... جداگانه طرح داشته باشیم. با این راهکار مشکلات یک بار برای همیشه حل میشود.
طرح صیانت کسبوکارهای تنبل پرورش میدهد
عضو هیئتمدیره سازمان نظام صنفی رایانهای تهران اظهار کرد: در ذهن طراحان این طرح موضوعی شکل گرفته است که با استفاده از هر نوع ابزار خارجی مخالف هستند. اصلاً بحث اقبال به پیامرسانهای داخلی مطرح نیست، تنها به دنبال مانع تراشی برای پیامرسانهای خارجی هستند. این نگاه غلط است. مردم باید اختیار و آزادی در انتخاب داشته باشند. درگیر کردن دولت در بخش خصوصی برای ارائه وام و تسهیلات اجباری به کسبوکارها، منجر به رشد و پرورش کسبوکارهای تنبل میشود. این نوع از کسبوکار ها معمولاً خروجی مفیدی ندارند. در نهایت هم کسبوکار داخلی رشد نمیکند و وابسته به کسبوکار خارجی میشویم.
قربانی ضمن اشاره به صحبت سخنگوی کمیسیون مشترک مبنی بر اجرای آزمایشی طرح در دوره ۵ تا ۷ ساله گفت: اگر ما نگاهی به ۷ سال گذشته داشته باشیم، تغییرات زیادی در دنیای تکنولوژی شکل گرفته است که خیلی از آنها باورکردنی نبودند. اینستاگرام و تلگرام در گذشته نقشی در زندگی مردم نداشت اما خیلیها از این برنامهها کسب درآمد دارند. این ابزارها در سالهای آینده دستخوش تغییر خواهند شد. در حال حاضر جریان متاورس رونق گرفته است و آینده دنیای فناوری با امروز ما متفاوت خواهد بود. در آینده ممکن هوش مصنوع ی با واقعیت افزوده و واقعیت مجازی همراه شود. در آن زمان دوباره باید طرح صیانت جدید ارائه کنیم؟ در گذشته اینستاگرام فضای نمایش عکسهای شخصی بود اما در حال حاضر فضای بیزینس و کسبوکار است. هیچ کس نمیتواند فضای تکنولوژی را در آینده پیشبینی کند. ۱۰ سال پیش گوشی هوشمند برای نمایش دارایی بود اما در حال حاضر زندگی بدون گوشی هوشمند معنا ندارد.