چهره جدید امین حیایی با گذشت زمان | امین حیایی از دیروز تا امروزش
امین حیایی یکی از خلاق ترین بازیگران کشورمان است که از پس هر نقشی بر می آید. او دوبار ازدواج کرده و در ادامه تصویر گذر زمان بر چهره این بازیگر مطرح را می بینید.
به گزارش ستاره پارسی : امین حیایی بازیگر معروف ایرانی خرداد ماهی و ۴۹ سال سن دارد. امین حیایی متولد محله قیطرقیه تهران است. امین حیایی قبل از گرفتن دیپلم در رشته تئاتر فعالیت داشت . خیلی زمان برد تا بتواند به به عنوان بازیگر نقش اول در فیلمهای سینمایی بازی کند و در اولین نقش آفرینی اش به عنوان بازیگر نقش اول در فیلم «سیب سرخ حوا» (۱۳۷۸) چندان موفق نبود. او در سال ۱۳۸۱ با بازی در شش فیلم: مزاحم، مانی و ندا، مونس، اثیری، رز زرد و بوی بهشت روی پرده سینماهای تهران رفت و از این حیث رکورددار بود. در ادامه چهره جدید امین حیایی در گذر زمان را ببینید.
چهره جدید امین حیایی
تصویر منتشر شده از امین حیایی در گذر زمان را ببینید.
قسمتی از گفتگو با امین حیایی بازیگر مشهور ایرانی
شمار را بازیگری خلاق میشناسند که از پس ایفای هر نقشی برمیآید تمرینات خاصی انجام میدهید؟
مرسی از تعارفتان. اما من اگر در نقشی، هر نقشی، خوب و به قول شما قابل قبول ظاهر شدهام، دلایل سادهای دارد این مسأله؛ یا به آن نقش و فیلمنامه علاقهمند بودهام یا اینکه در تمرینات متعدد و مداوم قبل از آغاز فیلمبرداری به آن نزدیک شده و در زمان اجرا نیز توانستهام کاملا به آن برسم. آنهایی که از بازیگری سررشته دارند، این را به خوبی میدانند که بیشتر بازیها در همان لحظات اجرا و به عبارتی سر صحنه و جلوی دوربین شکل گرفتهاند.
نقشهای برتر کارنامهتان از نگاه خودتان کدامها هستند؟
نمیخواهم مثال کلیشهای نقشها مثل فرزندان بازیگر هستند را تکرار کنم. اما از سوی دیگر نقشهایی را هم که نام میبرم نه به دلیل علاقه شخصی خودم، بلکه نتیجهای است که از بازتابها و عکسالعملهای مردم به دست آوردهام. مثلا در مورد کارهای قبلی خیلیها از بازیم در فیلم کما تعریف کردهاند. خودم هم این نقش و فیلم را دوست دارم البته.
میتوانید بگویید منبع الهام خلاقیتهایتان چیست؟
بیشتر به خلاقیتهای ذهنی رجوع میکنم. یعنی زمانی که فیلمنامه را میخوانم، بعد از مدتی دیگر کاری با فیلمنامه نوشتهشده ندارم و آن را بیشتر در ذهنم پرورش میدهم. فیلم را با جزییات تکتک پلانهایش در ذهنم تصویر میکنم و موقع فیلمبرداری نیز به همان تصاویر ذهنیام از نقش و فیلمنامه رجوع میکنم و شکل واقعی به آن میدهم.
اگر شغل دیگری هم داشتید آیا این انگیزه را داشتید که بسان بازیگریتان آدم خلاقی قلمداد شوید؟
نمیدانم. شاید اگر در آن کارها هم حرفهای بودم، به همین موفقیت دست مییافتم؛ شاید. آدم تا در موقعیت قرار نگیرد نمیتواند در مورد قضیهای قضاوت درستی داشته باشد.