کسی صدای غرفه‌سازان را می‌شنود؟
تقریبا دو سال است صنعت نمایشگاهی در رکود کامل به‌سر می‌برد. در شرایطی که درآمدهای ارزی تقریبا به صفر رسیده، عدم‌برگزاری رویدادهای ملی باعث شده بخش‌های مختلف نمایشگاهی کشور یکی پس از دیگری ورشکستگی و تعدیل کامل نیروها را تجربه کنند.
مهم‌ترین بخش در این عرصه از نظر جمعیت غرفه‌سازان هستند که البته معمولا اهل فعالیت رسانه‌ای نبوده و در برابر مشکلات عدیده پیش‌آمده سکوت می‌کنند. برخی از فعالان حوزه غرفه‌سازی از افراد قدیمی و صاحب‌نام صنعت نمایشگاهی هستند که اطلاعات و راهکارهای موثری برای خروج از بحران دارند اما تاکنون درباره مشکلات خود سکوت اختیار کرده‌اند.
درخواست حضور غرفه‌سازان در تصمیم‌گیری‌ها
حسن بلیله یکی از چهره‌های شناخته‌شده صنف غرفه‌سازی و تبلیغات نمایشگاهی است که در گفت‌وگو با صمت با انتقاد از وضعیت نابسامان غرفه‌سازی در کشور اظهارکرد: در رتبه‌بندی‌های غیررسمی صنعت نمایشگاهی غرفه‌سازان در پایین‌ترین سطح تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی قرار دارند. همواره عده‌ای متولی اصلی به‌جز قشر غرفه‌ساز وجود داشتند که سیاست‌گذاری‌های مهم را برعهده داشتند. وی ادامه داد: به‌صورت اسمی مهندس اما درواقع فقط کارگرانی هستیم که متأسفانه سخت‌ترین کارها را انجام می‌دهیم اما بیشترین اجحاف در حق‌مان می‌شود!
غرفه‌سازان در اولویت پنجم
بلیله درباره دسته‌بندی فعالان نمایشگاهی تاکید کرد: ما چرخه برگزاری رویدادها را می‌توانیم در ۵ مرحله تعریف کنیم. مرحله اول سایت‌داران، مرحله دوم برگزارکنندگان و در مرحله سوم غرفه‌داران یا همان مشارکت‌کنندگان قرار دارند. مرحله چهارم بازدیدکنندگان بوده و مرحله پنجم به همکاران ما یعنی غرفه‌سازان می‌رسد!
این فعال حوزه تبلیغات اضافه کرد: صنف غرفه‌ساز در شرایطی اولویت پنجم را به خودش اختصاص داده که فشار تمام موارد اجرایی از مواد اولیه و امور فنی تا اجرای نهایی در فرآیند برگزاری هر نمایشگاهی را بر عهده دارد. به‌بیان‌دیگر ما زحمت مربوط به هر آنچه مخاطب مشاهده می‌کند را به دوش می‌کشیم اما به‌هیچ‌عنوان خودمان دیده نمی‌شویم!
وی همچنین تاکید کرد: غرفه‌سازان شدیدا مهجور و مظلوم هستند که نهادهای دولتی یا فعالان بخش خصوصی متأسفانه کوچک‌ترین حمایتی از آنها ندارند.
کارشناس حوزه تبلیغات نمایشگاهی سپس به نبود ثبات فعالیت غرفه‌سازی در دیگر شهرها اشاره و اظهارکرد: این شرایط برای غرفه‌سازان تهران نیست. در سراسر استان‌ها شاهد فعالیت بی‌پشتوانه غرفه‌سازان هستیم؛ یعنی بخشی که حدود ۷۰ درصد از کل صنف نمایشگاهی کشور را دربرمی‌گیرند و از زمانی که کلنگ فعالیت نمایشگاهی در این مملکت زده شد، همواره حضور فعال داشتند، هیچ‌وقت کوچک‌ترین سهمی از مدیریت و راهبرد این صنعت را عهده‌دار نبودند. من امیدوارم خیلی زود فعالان غرفه‌سازی در سراسر کشور که تعداد آنها براساس آمارهای غیررسمی به بیش از ۱۲۰۰ مجموعه می‌رسد، با یکدیگر متحد شده و در مسیر دستیابی به منافع صنفی تلاش‌های واحدی را آغاز کنند.
بلیله در پاسخ به این سؤال که در این میان انجمن غرفه‌سازان چه نقشی را ایفا می‌کند، اظهارکرد: انجمن یادشده را چند سال قبل برای دستیابی به اهداف صنفی تأسیس کردیم تا اندکی از مهجوریت خودمان فاصله بگیریم اما یکدست صدا ندارد و نیاز به حمایت‌های بسیار بیشتری به‌ویژه از سوی دولت داریم.
وی تأکید کرد: کار ما دقیقا شبیه تبلیغات در روزنامه‌نگاری است؛ یعنی خدماتی را با استفاده از برخی مواد اولیه به مشتریان و مخاطبان می‌دهیم که تاریخ‌مصرف دارد. همان‌طور که روزنامه‌ها تبلیغ یک محصول را در صفحه اول خود انجام می‌دهند و روز بعد ازآن تبلیغ خبری نیست، ما نیز غرفه‌ای را به‌عنوان ویترین تبلیغاتی یک کسب‌وکار خاص می‌سازیم و چه ساخت‌وساز و چه پیش‌ساخته، چند روز بعد نابود یا جمع‌آوری می‌شود!
غرفه‌سازان به حق‌شان نرسیدند
فعال حوزه غرفه‌سازی تهران همچنین گفت: نباید ساده به این موضوع نگاه کرد. آنچه در چند روز ساخته و ظرف چند روز هم خراب می‌شود، حجم انبوهی از مواد اولیه را شامل می‌شود که صدها یا حتی هزاران فعال غرفه‌سازی از طراح گرفته تا نجار و نقاش را به کار وا‌می‌دارد و گردش مالی عظیمی نیز به همراه می‌آورد. این موارد اما هرگز از سوی بازدیدکنندگان یا مخاطبان یک نمایشگاه درک نمی‌شود. در واقع بخش پشت پرده در هر نمایشگاهی همین ساخت‌وسازهاست که اصلا دیده نمی‌شود!
او سپس به ارائه آماری از میزان دانش مخاطبان عمومی و تخصصی در حوزه برگزاری رویدادها پرداخت و اظهارکرد: یک تحلیل جالب در اوایل دهه ۹۰ در بخش غرفه‌سازان شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران انجام شد که نشان می‌داد بین ۷۰ تا ۷۵ درصد از کل مخاطبانی که از یک نمایشگاه بازدید داشتند، تصور می‌کردند که غرفه‌های نمایشگاهی سازه‌های آماده‌ای هستند که از نمایشگاهی به نمایشگاه دیگر منتقل می‌شوند!
بلیله ادامه داد: چندبار نمایندگانی از وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی در شب‌هایی که ما ساخت‌وساز انجام می‌دادیم با دعوت مصرانه انجمن غرفه‌سازان به سالن‌ها آمدند و وقتی با جمعیت عظیم همکاران ما در بخش غرفه‌سازی مواجه شدند، تعجب کردند که چطور می‌شود برای برگزاری یک نمایشگاه چنین جمعیتی در چند رسته کاری با چنین سرعتی اقدام به ساخت‌وساز کنند.
وی تصریح کرد: امروز وقتی به تاریخ و سابقه غرفه‌سازان نگاه می‌کنم به نظرم می‌رسد این افراد نه‌تنها به حق‌شان نرسیدند، بلکه در شرایط بحران به‌عنوان نخستین بخش نمایشگاهی زیر چرخ‌دنده‌های هر بحرانی له می‌شوند.
همین چند روز قبل بود که برای بار چندم همکاران ما مشغول ساخت‌وساز غرفه برای یکی از رویدادهای مهم تهران بودند و یک‌باره با تغییر وضعیت کرونا در استان تهران از آنها خواسته شد کارشان را تعطیل کنند و به خانه بروند! هیچ نهادی هم نیست بگوید هزینه این‌همه موارد اولیه و انرژی صرف شده برای ساخت این غرفه‌ها چه خواهد شد! هیچ‌کس نیست ضررهای چند صد میلیونی غرفه‌سازان که مواد و ابزار را از نقاط مختلف کشور بار زدند و به نمایشگاه تهران آوردند را جبران کند.
کارشناس حوزه تبلیغات نمایشگاهی ادامه داد: اینجاست که می‌بینیم گروه زحمت‌کشی که در سیاست‌گذاری‌ها نقشی ندارد و اصلاً به چشم نمی‌آیند، بزرگ‌ترین ضرر را از عدم‌برگزاری یک رویداد نمایشگاهی می‌خورند.
او همچنین به اهمیت برخورداری قشر غرفه‌ساز و در نگاه کلان فعالان نمایشگاهی از مزیت‌های اجتماعی اشاره کرد و افزود: هم‌اکنون در برخی مراکز نمایشگاهی از جمله سایت ایران‌مال و سایت مشهد شاهد واکسیناسیون همکاران‌مان هستیم که اقدام بسیار شایسته‌ای است. این اتفاق به‌زودی در نمایشگاه تهران هم رخ خواهد داد. البته با توجه به اینکه این سایت به‌عنوان یکی از پایگاه‌های واکسیناسیون فعال‌شده، ای‌کاش سازکاری را با هماهنگی ستاد مبارزه با کرونا ایجاد می‌کرد که دست‌اندرکاران این حوزه زودتر از این‌ها واکسینه شوند.
این فعال غرفه‌سازی با گلایه از نفوذ افراد غیرمتخصص به حوزه غرفه‌سازی نیز گفت: متاسفانه در سال‌های اخیر شاهد هستیم که برخی شرکت‌ها که کار اصلی آنها غرفه‌سازی نیست، در کار ما دخالت می‌کنند. این شرایط باعث می‌شود سفارش‌ها و پروژه‌های کافی برای افرادی که شغل و اول و آخرشان غرفه‌سازی است، وجود نداشته باشد.
بلیله در پایان اظهارکرد: صنف غرفه‌سازان هرگز جدی گرفته نشده و نهاد قدرتمندی برای ایجاد همبستگی میان اعضای آن وجود نداشته، بنابراین امروز دچار ناهماهنگی و بی‌نظمی بسیار زیادی است. من امیدوارم با حمایت درست مسئولان، هر روز شاهد اخبار خوب برای انجمن غرفه‌سازان و فعالان این صنف بتوانیم خودمان را از سطح پنجم حداقل به تراز مربوط به سایت‌دار و برگزارکننده نزدیک‌تر کنیم.
