پرویز پرستویی وزیر رفاه و امور اجتماعی
ناصر بزرگمهر-مدیر-مسئول
اجازه دهید یکراست بروم سر اصل مطلب. آقای رئیس جمهوری و نمایندگان محترم مجلس، پرویز پرستویی یا فردی شبیه او را وزیر رفاه، تعاون و امور اجتماعی بکنید.
حتما می پرسید چرا؟
۴۴ سال از انقلاب می گذرد و در دولت های مختلف تا امروز ده ها نفر را به عنوان وزیر رفاه، تعاون و امور اجتماعی منصوب کرده اند و متاسفانه هیچ کدام گلی به سر این ملت و مملکت نزده اند.
در دولت سیزدهم و یک سال اخیر هم که وزیر رفاه یا نداشته ایم یا این آخرین گزینه هم که ظاهرا سرایدار چند هزار میلیاردی املاک پدری از آب در آمد و مجلس همسو هم نتوانست این بار امانت را زیرسبیلی رد کند و با تک ماده و تقلب هم قبولش نکرد.
به همین دلایل می خواهم پیشنهاد کنم که دولت بیاید و از خانواده فرهنگ و هنر، یک وزیر انتخاب کند؛ شاید آن اتفاق مبارک که به دنبال آن هستیم روی دهد.
آنهایی که با فعالیت های اجتماعی و خیرخواهانه و مددکاری های بعضی افراد در دنیای مجازی و واقعی آشنا هستند، به خوبی می دانند که این روزها ده ها انجمن و خیریه و ان جی او و امثال آن به وجود آمده که بخشی از آنها به صورت سازمان یافته و فعال در حال کمک رسانی به مردم ناتوان در بخش هایی از کشور هستند و نتایج آن را هم به صورت ملموس می بینند.
یکی از این نهادهای مردمی را که در حوزه های مختلف به ویژه مدرسه سازی فعالیت می کند دکتر اشکان تقی پور، جوان علاقه مند و عاشق اداره می کند که در خبرها می خواندم مسئولیت هایی را نیز در جمع خیرین مدرسه ساز بر عهده گرفته و تا به حال به کمک ایرانیان خارج از کشور چندین مدرسه در نقاط محروم بنا کرده و عمر خود را با امید به آینده بهتر گروه های اجتماعی محروم گره زده است.
گروهی دیگر با نام پربرکت مولا علی (ع) توسط قهرمان کشتی جهان آقای خادم و بازیگر توانمند سینما و تئاتر آقای پرویز پرستویی و دوستان دیگرشان در سیستان وبلوچستان به طور مداوم مشغول فعالیت در امور خیریه و رفاهی مردم محروم منطقه هستند.
یا بانوی ارجمند دیگری که متاسفانه نام مبارک شان را به یاد ندارم در زلزله کرمانشاه و جاهای دیگر به جمع آوری هدایا و سازندگی مشغول بودند.
فوتبالیست مشهور جناب آقای علی دایی یا بعضی اساتید دانشگاهی و دیگر چهره های مشهور یا گمنام فراوان دیگری وجود دارند که در حوزه رفاهی به کار خیر عشق می ورزند.
وقتی خبرهای ده ها گروه خیریه را در این ور و آن ور می خوانم، به همت بزرگ این عزیزان درود می فرستم.
و حالا فکر می کنم به دولت آقای رئیسی و شخص رئیس جمهوری پیشنهاد کنیم که یک بار هم شده یکی از این عاشقان حوزه فعالیت های اجتماعی و رفاهی را به عنوان وزیر رفاه انتخاب کنند.
اگر نام آقای پرویز پرستویی را می برم، به دلیل علاقه و سواد و دانش عمومی ایشان و جایگاه ممتازی است که در حوزه بازیگری تئاتر و سینما و محبوبیت فراوان نزد مردم دارد.
بدون شک حوزه کاری این وزارتخانه، تنها امور رفاهی و خیریه نیست و ده ها سازمان یا پیشوند و پسوندهایی با رفاه و کار و تامین اجتماعی و تعاون هم دارد که من هم به آن اشراف دارم و می دانم که این وزارتخانه بزرگ، نیازهای دیگری هم دارد، اما به راستی که بزرگی و تنوع کاری آن وزارت، خیلی مهم نیست.
ایشان یا هر کس دیگری که عاشق خدمت باشد، مثل هر وزیر دیگری، به راحتی می توانند معاونان و مشاوران مناسب برای خود انتخاب و حوزه های کاری خود را به مرور شناسایی کنند و در مسیر وزارتخانه قرار گیرند.
به اعتقاد حقیر در وزارت رفاه، مهم ترین شاخصه باید عشق به مردم و خدمتگزاری بدون چشمداشت و امیدواری به آینده بهتر باشد.
هر وزیری که در رأس این وزارتخانه می نشیند باید به کار و رفاه اجتماعی بیندیشد و باور داشته باشد که باید گامی برای مردمی بردارد که هر روز ناتوان تر و در مقابل تورم، تهیدست تر می شوند.
امیدوارم ریاست محترم جمهوری این پیشنهاد را جدی بگیرند و با بعضی از چهره های شاخص در حوزه خیریه ها مذاکره کنند؛ هرچند ممکن است شخص آقای پرستویی هم علاقه مند به پست و مقام دولتی نباشند و بر امثال حقیر که چنین پیشنهادی می دهیم خرده بگیرند.
اما من باور دارم که شاید یکی از بهترین کارها در هر دولتی، استفاده از چهره هایی باشد که مردم آنها را دوست و باور دارند. برای وزارت فرهنگ و ارشاد یا همین وزارت رفاه و حتی وزارت آموزش و پرورش یا وزارت ورزش و و وزارت میراث فرهنگی، می توان در دولت ها از چهره های علمی، ورزشی، فرهنگی، هنری و دانشگاهی استفاده کرد.
به یک بار امتحان می ارزد. هرچند، تا این یادداشت چاپ شود فرد دیگری از حوزه سیاست به مجلس معرفی شده، اما اگر او هم رای نیاورد، پیشنهاد ما را امتحان کنید.
