بسیاری از کشورها با چالشهای بزرگی برای تبدیل ساختمانهای موجود به ساختمانهای قابلقبول از نظر زیستمحیطی، اقتصادی و اجتماعی برای آینده در یک جامعه کمکربن و تمرکز بیشتر بر کارآیی منابع، بهعنوان یک مشارکت در توسعه پایدار، مواجهند. از اینرو وجود سیستمی برای ارزیابی پایداری یا ثبات ساختمانها با استفاده از رویکرد چرخه عمر، ضروری است، بهطوریکه جنبههای زیستمحیطی، اجتماعی و اقتصادی ساختمانها را با استفاده از شاخصهای کمی و کیفی، در نظر بگیرد، چراکه نتایج این تحلیل میتواند برای اتخاذ تصمیمات اساسی درباره نحوه برخورد با ساختمانهای موجود، استفاده شود؛ برای مثال نوسازی، بازسازی، مقاومسازی، تغییر کاربری و ... با مدنظر قرار دادن کاهش ضایعات ساختمانی، حفظ محیطزیست، افزایش طول عمر کلی ساختمان، کاهش هزینههای چرخه عمر و صیانت از زیرساختها.
اساسا، عملکرد یکپارچه ساختمان شامل عملکرد زیستمحیطی، اجتماعی و اقتصادی، همچنین عملکرد فنی و عملیاتی است و اینها بهطورجدی به یکدیگر مرتبط هستند. نقطه شروع برای تصمیمگیری درباره مدیریت و بررسی (بیشتر) ساختمانهای موجود، تجزیه و تحلیل جامع است که شامل تشخیص ساختمان برای تعیین عیوب و ارزیابی عملکرد فنی و کارکرد فعلی ساختمان میشود. الزامات فنی و کارکردی نشان خواهند داد که کدام بخشها نیاز به نگهداری، نوسازی یا بازسازی خواهند داشت.گاهی نیاز به بازسازی بهدلیل افزایش تقاضا برای ساختمان با کیفیت بهتر و تلاش برای بهرهوری انرژی در ساختمانهای تجاری و صنعتی است. بازسازی را نهتنها میتوان بهعنوان فرصتی برای مدرن کردن ظاهر ساختمان دانست، بلکه فرصتی برای بهبود عملکرد فنی و کارکردی و افزایش تاثیر مثبت آن بر محیط اطراف و جامعه نیز هست.بازسازی یا تغییر کاربری، با استفاده از نتایج تشخیص و ارزیابی سلامت ساختمان، مطابق با استانداردها، قابلتحلیل و تعریف است.
بازسازی پایدار با هدف کاهش شکاف بین عملکرد فعلی و الزامات موجود و رعایت مقررات ملی و کمک به دستیابی به اهداف زیستمحیطی، اجتماعی و اقتصادی طراحی میشود. تغییر و کاهش تاثیرات زیستمحیطی ساختمانهای موجود باید بهصورت مقرون بهصرفه انجام شود و بههمین دلیل بازسازی باید در همه جنبههای آن (یعنی زیستمحیطی، اجتماعی و اقتصادی) قابلتحلیل باشد. از اینرو روشی ساده برای تعیین ملاحظات مربوط به ارزیابی ظرفیت بازسازی یک ساختمان موجود و تعیین رویکرد پایدارتر و مقرون بهصرفه برای بهبود عملکرد بهمنظور انطباق با الزامات قانونی، ملی و موارد دیگر ضروری است.وضعیت سلامت ساختمانها باید باتوجه به نیازها و الزامات موردانتظار اکنون و آینده ارزیابی شود. مبنای ارزیابی گزینههای مختلف بازسازی و کارآیی منابع، شاخص سطح سلامت خواهند بود.
تفاوت بین 2 سطح، نیازمندیها و داده و اطلاعات درباره بازسازی یا سایر اقدامات لازم را فراهم میکند.
استاندارد BS EN ۱۷۶۸۰: ۲۰۲۳ سند استراتژی و روششناسی برای فرآیند تصمیمگیری بازسازی پایدار ساختمانهای موجود و ارزیابی ظرفیت بازسازی در راستای کمک به اقتصاد چرخشی فراهم میکند. این سند عمدتا برای پشتیبانی از فرآیند تصمیمگیری استراتژیک درباره نحوه بازسازی ساختمانهای موجود به شیوهای پایدار طراحی شده است و در صورت مناسب بودن، بر ساخت جدید ارجحیت داده میشود، ضمن اینکه بر بازسازی تمام اجزای ساختمانها تاکید نمیکند. این سند، روشی برای پشتیبانی از ارزیابی ویژگیهای عملکردی ساختمانهای موجود براساس شاخصهای مشخص و سطوح طبقهبندی آن ارائه میدهد.
این سند روش سادهای را برای اولویتبندی ساختمانها برای بازسازی پایدار ارائه میدهد. همچنین، این روش بهمنظور سازگاری برای برآورده کردن نیازهای آینده مورداستفاده قرار میگیرد. این رویکرد میتواند برای یک ساختمان یا بخشهایی از ساختمان و همچنین مجموعهای از ساختمانها بهکار رود. این سند امکان تدوین استراتژی برای بازسازی پایدار کل ساختمان، بخشی از ساختمان یا مجموعهای از ساختمانها را فراهم میکند.