میراث جهانی یونسکو نام عهدنامه بین‌المللی است که در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۹ میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. موضوع این عهدنامه حفظ آثار تاریخی طبیعی و فرهنگ بشر است که اهمیت جهانی دارند و متعلق به تمام انسان‌های زمین فارغ از نژاد، مذهب و ملیت‌های خاص می‌شود. بر این اساس کنوانسیون کشورهای عضو یونسکو می‌‌توانند آثار تاریخی طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت عنوان میراث جهانی کنند. حفاظت از این آثار پس از ثبت و در عین باقی ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوطه به عهده تمامی کشورهای عضو خواهد بود مکان‌های میراث جهانی ثبت شده در سازمان یونسکو مکان‌هایی مانند: جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه باغ، ساختمان ومجموعه‌های فرهنگی یا شهر هستند. فهرست میراث جهانی یونسکو در ایران شامل ۱۹ مکان می‌باشد که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند مکان‌های فرهنگی مانند ارگ بم و فضای فرهنگی آن در زمره مکان‌های مورد توجه میراث جهانی یونسکو هستند که تا سال ۲۰۱۷ در فهرست مکان‌ّ‌های در خطر نابودی قرار داشتند و در اجلاس ۲۰۱۷ از این فهرست خارج شدند.  ایران سه سال پس از تصویب کنفرانس عمومی یونسکو در تاریخ ۲۶ فوریه ۱۹۷۵ به کنوانسیون میراث جهانی یونسکو پیوست. در سال ۱۹۷۹ چغازنبیل تخت جمشید و میدان نقش جهان نخستین مکان‌هایی بودند که از ایران به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شدند. مکان‌هایی مانند نقش رستم، .نقش رجب، طاق بستان دماوند، شهر تاریخی ماسوله، چشم‌انداز فرهنگی الموت، قنات گناباد، پارک ملی گلستان منطقه حفاظت شده ارسباران، کوه سبلان، حکمتانه، مسجد کبود و باغ ایرانی نیز برای ثبت در میراث جهانی یونسکو پیشنهاد شده‌اند و باید تلاش کنیم که این آثار ارزشمند تاریخ ایران و فرهنگ ایرانی را به جهانیان معرفی کنیم.