دانش‌بنیان‌ها آماده توسعه همکاری با فولادی‌ها
کاهش آلایندگی‌ها و رسیدن به کربن صفر از مسائل مهمی است که صنعت فولاد در جهان آن را دنبال می‌کند؛ اتفاقی که در سال‌های آینده، تحقق نیافتن آن منجر به پرداخت مالیات کربن می‌شود.
کاهش آلایندگی ها و رسیدن به کربن صفر از مسائل مهمی است که صنعت فولاد در جهان آن را دنبال می کند؛ اتفاقی که در سال های آینده، تحقق نیافتن آن منجر به پرداخت مالیات کربن می شود. این موضوع باعث شده تا شرکت های دانش بنیان برای دستیابی به فناوری های موردنیاز اعلام آمادگی کنند و در کنار شرکت های فولادی قرار بگیرند، البته در این بین فرهنگ سازی در میان مدیران از اصلی ترین فاکتورها برای توسعه این همکاری محسوب می شود.
سال ۱۴۰۱ کار خود را با شعار «تولید، دانش بنیان، اشتغال آفرین» آغاز کرد؛ شعاری که تحقق آن به افزایش تولید، وابستگی نداشتن به تکنولوژی های وارداتی و در نهایت به اشتغالزایی منجر می شود. این در حالی است که صنعت فولاد برای افزاش بهره وری و افزایش توان رقابتی نیازمند استفاده از تکنولوژی های روز دنیا است که بخشی از آن به همت شرکت های دانش بنیان ایجاد می شود.
به گزارش صمت تولید فولاد سبز از مهم ترین موضوعات است که باید در دستور کار فولادسازان ایرانی قرار گیرد تا بتوانند در بازار جهانی رقابت موفقیت آمیزی داشته باشند. این در حالی است که در سال های پیش رو، بدون شک با حرکت به سمت تولید فولاد سبز، رقابت در بازارهای جهانی سخت خواهد شد.
در نتیجه ورود به بحث فولاد سبز از مهم ترین موضوعاتی است که موردتوجه فولادسازان بزرگ کشور قرار گرفته و در تفاهمنامه ای به تازگی ورود به این حوزه را آغاز کرده اند.
اما همان طور که بیان شد، موضوع فناوری یکی از موضوعات اصلی برای دستیابی به فولاد سبز است که می تواند با حضور شرکت های دانش بنیان تسهیل یافته و با هزینه های کمتری محقق شود. این موضوع باعث می شود تا همکاری میان شرکت های دانش بنیان و فولادی ها افزایش پیدا کند. در واقع، این بحث نیازمند تعامل دوطرفه است که نگاهی به اقدامات اخیر نشان می دهد، این همکاری در حال شکل گیری و توسعه است.
اما شاید موضوع مهم دیگر بحث فرهنگ سازی برای توسعه این همکاری است. در واقع، توسعه بخش معدن و صنایع معدنی نیازمند فرهنگ سازی است که شرکت های فعال در این حوزه به شرکت های دانش بنیان و... اعتماد کرده و کار را به آنها بسپارند.
یحیی پالیزدار، مدیرعامل شرکت پشتیبانی و توسعه فناوری و نوآوری فولاد مبارکه در گفت وگو با «صمت» بااشاره به موضوع تولید فولاد سبز و دستیابی به دانش روز، اظهار کرد: تولید فولاد سبز، حرکت کردن یا نکردن به سمت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، 2 قسمت متفاوت از هم هستند؛ اول آنکه ما انتشار را کاهش دهیم و قسمت بعدی مربوط به گرفتن و استفاده کردن از CCUS است. در هر 2 مورد، می توان کارهای بسیار خوبی انجام داد. در حال حاضر اتفاق مهمی که در کشور رخ داده، آن است که جهت گیری آغاز شده است.
وی ادامه داد: مسئله مهم آن است که در کشور ما عموم تولید فولاد ما کوره قوس الکتریکی است که کمترین میزان انتشار دی اکسیدکربن است. اگر کوره بلند در دنیا ۱ . ۸ تا ۱ . ۹ تن کربن دی اکسید را به ازای یک تن تولید می کند، با این فرآیند حدود ۹۰۰ کیلوگرم دی اکسیدکربن منتشر می کنیم که کمتر از هدف گذاری ۲۰۵۰ است، یعنی اگر اقدامات درست انجام شود،کمابیش امروز روی این هدف گذاری قرار داریم.
وی تصریح کرد: اگر بتوانیم در فرآیند کوره قوس الکتریکی، میزان استفاده از برق تجدیدپذیر را افزایش دهیم، به طورتقریبی در صنعت فولاد واحدهایی که براساس گاز فعالیت می کنند، چندان جای نگرانی ندارند.
مدیرعامل شرکت پشتیبانی و توسعه فناوری و نوآوری فولاد مبارکه اضافه کرد: در واقع، بخشی از این مسئله تامین انرژی تجدیدپذیر برای صنایع فولادی از 2 منظر است؛ اول پایداری انرژی و دوم کاهش گازهای گلخانه ای. به هرحال، امروز صنعت فولاد با چالش تامین انرژی مواجه است. تمام زنجیره ارزش فولاد تحت حسابرسی تولید گاز گلخانه ای قرار می گیرد.
پالیزدار بیان کرد: البته بخشی از فولاد تولیدی در ایران به وسیله کوره بلند است. سرمایه گذاری در دنیا روی ccus در فولادی ها چندان انجام نشده است. شرکت های فولادی را داریم که روی فناوری کربن کپچر سرمایه گذاری کرده اند، اما آنها را در نیروگاه ها استفاده می کنند.
وی گفت: در حال حاضر،اجرای این طرح برای ما چندان اقتصادی نیست. ما باید در این زمینه جلو برویم و توسعه داشته باشیم، اما مسئله این است که اگر بخواهیم به خروجی سریع برای کاهش گازهای گلخانه ای دست پیدا کنیم، بخشی از سرمایه گذاری را برای توسعه نیروگاه اختصاص و روی انرژی های تجدیدپذیر انتقال دهیم.
پالیزدار همچنین اضافه کرد: این موضوع، هم به حفظ منابع پایدار کمک می کند و هم منجر به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای می شود.
وی در ادامه بااشاره به موانع موجود در مسیر فعالیت های شرکت های دانش بنیان اضافه کرد: اصلی ترین موضوع، فرهنگ سازی است. موضوع دیگر، استفاده نکردن از واژه حمایت است. شرکت دانش بنیان، شرکتی کسب وکاری است. ما ممکن است مداخلاتی انجام دهیم، مانند سرمایه گذاری های خطرپذیر که تسهیلگری است، اما وقتی کلمه حمایت استفاده می شود، یعنی ما وابسته به دولت هستیم که بنده مخالف این موضوع هستم.
پالیزدار بیان کرد: ما درباره یک فعالیت گلخانه ای حرف می زنیم و به دنبال مداخله تاثیرپذیر هستیم تا اجازه دهیم به صورت ارگانیک رشد کند.
وی بااشاره به همکاری با دیگر مجموعه های فولادی، اظهار کرد: وظیفه ما سرمایه گذاری خطرپذیر است که برای گروه مبارکه انجام می دهیم. امروز نیز همکاری ما با دیگر شرکت های فولادی شکل گرفته است. این حرکت شروع شده و در مجموعه هایی مثل گل گهر شکل گرفته است و می توان به ادامه این مسیر امیدواربود.
دستیابی به دانش روز دنیا، مستلزم همکاری با شرکت های دانش بنیانی است که در بخش صنایع فولادی فعالیت دارند، اما همان طور که بیان شد، در کنار توان موجود در این مجموعه ها، مدیران مجموعه های فولادی نیز باید با تغییر نگاه با دنیا همسو شده و از تغییرات جا نمانند. اگر این فرهنگ سازی رخ ندهد، بدون شک قدرت رقابتی فولاد ایران در بازارهای جهانی نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.
