با نگاهی به روند تحولات بازار سهام درمی‌یابیم که دوره ریزش شاخص کل دقیقا از روزهای نخست استقرار کابینه سیزدهم در دفاتر کارشان آغاز شده و همچنان با سرعت زیادی ادامه یافته است.

روند ریزشی بورس تهران در هفته‌های گذشته، افت بیش از ۲۰۰ هزار واحدی را تجربه کرد و همین مسئله بسیاری از سهامداران و تازه‌واردان را دچار تشویش و اضطراب ناشی از تکرار سناریوی سال گذشته کرد، چراکه در سال ۹۹ نیز روند ریزشی شاخص کل از سقف تاریخی ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار واحدی دقیقا از نیمه دوم مرداد آغاز شد و در طول شهریور ۹۹ با سرعت ادامه یافت.

برخی از کارشناسان اعتقاد دارند دلیل اصلی ریزش‌های اخیر را باید در انتشار گزارش‌های نیمه نخست سال کارگزاری‌ها نیز دانست، چراکه در این دوره کارگزاری‌ها تلاش می‌کنند به اصطلاح نقد شده و ترازنامه‌های مثبتی داشته باشند. اما عده زیادی از متخصصان و تحلیلگران بورسی معتقدند ریسک‌های زیادی بورس را تحت‌تاثیر قرار داده که فقط چند مورد از آنها وجود ابهامات پیرامون برجام، مداخلات گسترده دولت در بازار، شائبه گسترش قیمت‌گذاری دستوری در بورس کالا، تثبیت نرخ ارز و... است.

حالا اتفاقی که در بازار سهام جریان دارد، وجود جوی هیجانی و مشوش است که به‌دنبال واکنش نوسهامداران (در پی فروش سهام از سوی تعداد زیادی از حقوقی‌ها) روی داده و به نظر می‌رسد در طول هفته جاری هم این روند ادامه داشته باشد.

البته امیدواری‌هایی در زمینه ورود شرکت‌های بیشتر به بازار وجود دارد که باعث می‌شود برخی از تحلیل‌ها نسبت به روند بازار کمی تعدیل شود اما روی هم‌رفته ذهنیتی که سهامداران نسبت به وضعیت کنونی بورس دارند با آنچه تحلیلگران خوشبین دارند، تفاوت زیادی دارد و همین مسئله عاملی برای افزایش اختلافات بین دو طیف در شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های بورسی شده است.

نکته‌ای که فکر عده‌ای از کارشناسان را به خود مشغول کرده، واکنش‌های منفی سهامداران و نوسهامداران به هر خبر مثبتی است که پیرامون مذاکرات هسته‌ای با غرب انتشار می‌یابد.

این عکس‌العمل تازه‌واردان بورسی و برخی از باتجربه‌ها و نوسانگیران به اخبار خوشبینانه نسبت به از سرگیری مذاکره در جهت احیای برجام همواره بازار را دچار مشکلاتی کرده که ریزش یا اصلاح شاخص کل، فقط یکی از آنهاست.

همان‌طور که بارها گفته‌شده دلیل این نگرانی‌ها نیز از قوت‌گرفتن احتمال ریزش یا کاهش نرخ ارز در پی بهبود روابط دیپلماتیک با جهان نشأت می‌گیرد که می‌تواند در کوتاه‌مدت سهم‌های صادرات‌محور و کامودیتی‌محورها را وارد روند کاهشی نرخ کند. اما نکته‌ای که متخصصان با تاکید بر آن از سهامداران طلب صبوری بیشتر می‌کنند، لزوم نگاه بلندمدت‌تر به سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه است، زیرا هرگونه گشایش دیپلماتیک می‌تواند زمینه را برای سرمایه‌گذاری خارجی در کشورمان را فراهم کرده و طبیعتا به‌دلیل توسعه شرکت‌ها نرخ بازدهی سهام نیز افزایش قابل‌توجهی خواهد داشت.

در واقع طبق الگوی معاملاتی که این دسته از کارشناسان توصیه می‌کنند اگر سهامداران بتوانند با دید عمیق‌تر و بلندمدت‌تری در بورس فعالیت خود را ادامه دهند، دامنه ریزش‌ها نیز به‌مراتب کوچک‌تر و محدودتر از آنچه شاهد آن هستیم، می‌شود.

از سویی هم بازگشت سهم‌ها به سقف‌های حمایتی قبلی آسان‌تر از امروز خواهد بود، زیرا هرچه عمق ریزش‌ها کاهش یابد، مسیری که باید برای بازگشت طی شود نیز کوتاه‌تر خواهد بود و سهامداران می‌توانند در میان‌مدت نتیجه تامل در انتخاب استراتژی‌های معاملاتی خود را دریافت کنند و از سودی که نصیب‌شان خواهد شد، بهره‌مند شوند.