یک تیر و دو نشان برای توسعه حملونقل
عبدالمطهر محمدخانی-سخنگوی شهرداری تهران
دست روی دست گذاشتنها و ترک فعلها کار را به جایی رسانده که حالا تاکید بر اهمیت توسعه حملونقل عمومی در شهری مانند تهران به امری بدیهی تبدیل شده است و لازم نیست از مطالبه پایتختنشینان درباره ترافیک و آلودگی هوا بنویسیم.
تهران نیاز به توسعه حملونقل عمومی دارد و تردد راحتتر در پایتخت چندمیلیونی به نخستین، دومین و سومین اولویت تبدیل شده است و مدیران شهری در همه ادوار بهخوبی به این مهم واقف بودهاند اما برخی از آنان به بهانهای دست از کار کشیدند تا پایتخت را با چالش جدی عدمتوسعه ناوگان حملونقل عمومی روبهرو کنند.
شاید آرزوی هر یک از ما این باشد که هر زمان از خانه خارج شویم بهراحتی اتوبوس و مترو در دسترس داشته باشیم و با کمترین دغدغه به کارهای روزمرهمان برسیم، اما گفتن از گذشته راه به جایی نمیبرد و برای این روزها چه میتوان کرد؟
شهردار تهران، دومین نشست تخصصی خود درباره موضوعات شهری را با موضوع «حملونقل عمومی» برگزار کرده است؛ یک جلسه مفصل با گفتوگوهای چالشی و پرسش و پاسخهای تخصصی خبرنگاران حوزه شهری؛ گفتوگویی که میتواند بیان صریح مدیریت شهری ششم برای مهمترین مسائل مردم پایتخت یعنی ترافیک، آلودگی و عقبماندگی تاریخی حملونقل عمومی باشد.
دکتر زاکانی بهدرستی دست روی نقطه کانونی بحران حملونقل و ترافیک کلانشهر تهران گذاشت و هدف اولویتدار مدیریت شهری را تغییر نسبت ۳۴ درصد به ۶۶ درصد استفاده از حملونقل عمومی در مقابل تردد وسایل شخصی دانست؛ مسئلهای که باتوجه به عقبماندگی جدی ایجادشده برای پایتخت در دوره پنجم مدیریت شهری متاثر از دولت مدعی تدبیر و امید، بسیار صعب و خطیر است.
فقط به یک عدد توجه کنید؛ تهران طبق طرح جامع ترافیک باید حداقل ۹ و حداکثر ۱۱ هزار دستگاه اتوبوس داشته باشد. این در حالی است که مدیریت شهری جدید تنها هزار و ۸۵۰ دستگاه اتوبوس فعال در خطوط از دور قبل تحویل گرفته و البته در همین زمان کوتاه آن را به حدود ۲۶۰۰ دستگاه رسانده است. جهاد برای خدمتگزاری به مردم اینجا است که با حمایت هوشمندانه شورای شهر محترم در بودجه امسال، شهرداری بهدنبال افزایش تعداد اتوبوسهای فعال شهر به رکورد کمنظیر ۴۹۰۰ دستگاه تا پایان سال است. از طرف دیگر، شبکه ریلی زیرزمینی تهران برای همین ۷ خط موجود نیاز به حداقل ۳ هزار واگن مترو دارد؛ در حالی که این عدد کمتر از ۱۲۰۰ واگن بوده است. بیش از ۵۰۰ واگن در ظرفیت داخلی، تولید واگنهای ساخت داخل در طرح قطار ملی و خرید بیش از ۷۰۰ واگن از شرکت چینی همکار شهرداری تهران، تلاشی برای کاهش عقبماندگی چشمگیر در این حوزه است. به این اعداد و ارقام میتوانید نوسازی ون و تاکسی را نیز اضافه کنید.
۲۲ ماه از حضور مدیریت شهری ششم گذشته و اولویت یک، ۲ و ۳ حالا بر سر توسعه حملونقل عمومی است. از تاکید برنامه چهارم توسعه گرفته تا افزایش چند هزار میلیاردی بودجه توسعه حملونقل و کارهایی که روز گذشته شهردار تهران درباره آن صحبت کرد، همگی نویدبخش گشایش در حملونقل تهران است. استفاده از ظرفیت داخلی برای ساخت واگن و اتوبوس تا واردات وسایل حملونقل عمومی و امضای قراردادهای مختلف برای توسعه خطوط مترو گوشهای از برنامههای ششمیها است، اما شاید یکی از مهمترین سیاستهای مدیریت ششم «برقی شدن حملونقل در تهران» و حرکت بهسوی «تهران هوشمند» باشد. حالا که موتورسیکلتهای غیراستاندارد تهران ۴ تا ۵ برابر یک خودرو آلایندگی ایجاد میکنند و به گفته مقامات حوزه حملونقل شهرداری تهران ۱۰۰ درصد ناوگان اتوبوسرانی ما فرسوده است و نیمی از تاکسیهای تهران بالای ۱۰ سال عمر دارند، میتوان با ایده برقی کردن این وسایل نقلیه به آینده تهران خوشبینانهتر نگاه کرد.
یکی از مهمترین برنامههای شهرداری این روزهای تهران، برقی شدن حملونقل پایتخت است. با انجام این طرح میتوان امید داشت که آلودگی هوای تهران کاهش پیدا کند و با نوسازی و توسعه ناوگان نیز بحث کاهش ترافیک تاحدودی عملیاتی شود. از اینرو میتوان امید داشت با برقی شدن تهران، با یک تیر و دو نشان پایتخت را نشانه گرفته باشد و ۲ مطالبه اصلی تهرانیان موردتوجه قرار گیرد؛ اما شاید همه راهها به برقی شدن ختم نشود و لازم است هزاران راهنرفته ادوار مختلف نیز طی شود. کاهش ۷۳۰ کیلومتری مسیرهای پایتخت از دیگر مواردی است که سبب کاستن از ترافیک و همچنین کاهش مصرف بنزین میشود و با تحقق همه این برنامهها امید است دیگر کسی هنگام تردد در پایتخت، استرس و تشویش دیر رسیدن را به جان نخرد.