افزایش هزینه‌های نگهداری از حیوانات تاثیر زیاد و مخربی به جا گذاشته است، اما مسئولان می‌توانند تا حد قابل‌توجهی از بروز این مشکلات جلوگیری کنند. بنا بر 2 مفهوم «سلامت واحد» و «رفاه واحد»، نمی‌توان بنا به همان معیار سنتی تصور کرد سلامتی و رفاه در انسان جدا و مستقل از سایر حیوانات باشد و هرچه ارتباط انسان و حیوانات نزدیک‌تر باشد، ضرورت تامین این هردو برای بهبود وضعیت سلامتی و رفاه همگانی اعم از انسان یا حیوان ضرورت دارد. اما با این حال، بسیاری از این مشکلات توسط قانون‌گذاران امکان حل شدن دارند. درست است افزایش نرخ دلار باعث گران شدن غذا یا داروی حیوانات خانگی شده، اما بسیاری از قوانین و تعرفه‌های محدودکننده بر واردات دارو یا غذای حیوانات خانگی وضع شده که نرخ آنها را بالاتر برده‌اند. در چنین شرایطی برای کاهش آسیب به سلامت، بهداشت و رفاه عمومی اصلاح قانونی ضرورت دارد. از طرف دیگر، این افزایش نرخ باعث شده تا سازنده‌های غذاهای بی‌کیفیت بتوانند در نتیجه تضعیف بازار رقابتی، جایگاه کاذبی پیدا کنند، در حالی که در بازار آزاد این شرکت‌ها مجبور می‌شدند برای حفظ بقای خود کیفیت را بالا ببرند و بیشتر و بهتر با تکنولوژی و علم تجهیز شوند، اما در شرایطی که محصولات رقیب حذف شوند یا مردم امکان تهیه آن محصولات را نداشته باشند، تولیدکننده داخلی بدون زحمت به سود دلخواه می‌رسد و نیازی به هزینه‌ دادن برای توسعه نمی‌بیند. لازم است، گفته شود این به‌هیچ عنوان به‌معنای حمایت از تولید ملی نخواهد بود، بلکه نتیجه تنها تضعیف و آسیب تولید داخلی است، چرا که در شرایط نابسامان اقتصادی، تولیدکننده هم هرچند مقطعی سود می‌کند، اما به همان نسبت او نیز امکان توسعه و بهبود فرآیندهای تولید را از دست می‌دهد. وقتی تولیدکننده داخلی نه بتواند نیاز مشروع بازار برای عرضه محصولاتی با کیفیت استاندارد را تامین کند و نه تولیدات خود را در سطح کیفیت مطلوب جهانی توسعه وارتقا دهد؛ نتیجه نه حمایت از تولید ملی بلکه افزایش تقاضا برای کالای قاچاق است؛ کالای قاچاقی که در یک بازار رقابتی سالم امکان عرض‌اندام پیدا نمی‌کرد، به انتخاب اول مشتریان تبدیل می‌شود. علاوه بر تاثیر نرخ دلار بر افزایش هزینه‌ها در نگهداری حیوانات خانگی، مشکل معیشتی مردم نیز باعث می‌شود، توجه به سلامتی حیوانات را در اولویت پایین‌تری بگذارند. ما انسان‌ها وقتی دندان درد می‌گیریم، فوری برای مداوا اقدام می‌کنیم، چون تحمل درد برای‌مان سخت می‌شود.

اما حیوانات وقتی دچار مشکلات سلامتی می‌شوند، نمی‌توانند آن را به ما بگویند، بنابراین باید به‌طورمنظم چکاپ شوند، هرچند پیش‌تر هم حتی بسیاری از سرپرستان دلسوز حیوانات، اطلاعات دقیقی از مصادیق مالکیت مسئولانه حیوانات نداشتند و گاهی این کم‌توجهی‌ها منجر به عدم‌پیشگیری به‌موقع و هزینه‌های درمانی و درد و رنج بیشتر برای حیوانات شده است. در سال‌های اخیر به‌دلیل فقدان آموزش‌های لازم و تبلیغات منفی و کاملا غیرعلمی و بی‌اساس مبنی بر خطرات نگهداری حیوانات و عدم‌ترویج اطلاعات درست از فواید بهداشتی و سلامتی جسمی و البته روانی در نگهداری از حیوانات، شهروندان اطلاعات به‌درستی از تمامی مسئولیت‌های‎شان آگاه نیستند. تبلیغات اخیر چنانچه انتظار می‌رفت، هرچند موفق به منصرف کردن مردم از نگهداری حیوانات خانگی نشد، اما انتشار اطلاعات معیوب و غیرکارشناسانه، جایگزین آموزش‌هایی ضروری برای بهبود سلامت و رفاه انسان و حیوانات شدند. امروز با بروز مشکلات اقتصادی و افزایش هزینه‌ها شاهد افزایش سهل‌انگاری نسبت به چکاپ‌های منظم، تامین غذا و داروی مناسب هستیم. نتیجه این می‌شود که با صرفه‌جویی نابجا که افزایش هزینه‌ها به صاحبان حیوانات تحمیل کرده است، در نهایت شهروندان متحمل هزینه‌های درمانی بیشتری شوند که در صورت اقدامات پیگیرانه و تامین غذا و داروی مناسب به طرز قابل‌توجهی کاهش می‌یابد.