بازارهای مالی در تامین منابع مالی، مدیریت این منابع و هدایت آنها به بخش‌های تولیدی موثر در توسعه اقتصادی، بسیار حائزاهمیت هستند.

از آنجا که بخش‌های تولید کشور (مسکن، صنعت، کشاورزی و...) برای مقاوم‌سازی اقتصاد، همواره به منابع مالی نیاز دارند و بازار سرمایه و شبکه بانکی در راستای حمایت از چرخه تولید و رونق آن، توانایی تامین مالی واحدهای اقتصادی را دارند، تسهیل در شرایط صدور ضمانتنامه و لحاظ کردن تخفیف در کارمزد منابع مالی، با توسعه تامین مالی و بهره‌گیری از اعتبارات اسنادی داخلی موجب تسریع و تضمین در گردش عملیات بین آنان خواهد شد.

یکی از مشهودترین ویژگی‌های کشورهای در حال توسعه، محدودیت سرمایه برای تحریک رشد اقتصادی و حرکت در مسیر توسعه است. در همه نظام‌های اقتصادی دنیا، سیستم‌های تامین مالی شامل بانک، بیمه و بازار سرمایه وظیفه ایجاد، جمع‌آوری، توسعه منابع مالی و افزایش دارایی را به‌منظور سرمایه‌گذاری در حوزه‌های تولید و کسب‌وکار برعهده دارند. در واقع بازار سرمایه، منابع کشور را به سمت مولد اقتصاد هدایت می‌کند.

باتوجه به اینکه از سیستم اقتصادی و نظام مالی ایران به‌عنوان اقتصاد بانک‌محور یاد می‌شود، مدیریت دارایی، افزایش سرمایه و تامین منابع مالی از طریق نظام بانکی انجام می‌شود و اجرای این سیستم منجر به افزایش درخواست انواع تسهیلات از شبکه بانکی و افزایش سود تسهیلات شده که در نهایت به نفع حوزه‌های صنعتی و اقتصادی نیست.

توسعه حوزه‌های کسب‌وکار و بازار سرمایه در سال‌های اخیر منجر به آشنایی دست‌اندرکاران اقتصادی با این نهادها و درخواست تامین منابع مالی از این طریق شده است. البته بهره‌مندی از این نوع تسهیلات برای برخی از تولیدکنندگان امکان‌پذیر نیست؛ به همین لحاظ بسیاری از پروژه‌ها و طرح‌های نیمه‌تمام و پروژه‌های کلان بخش خصوصی به‌دلیل تامین نشدن وثایق لازم، به مرور زمان از حیز انتفاع خارج می‌شوند و به بهره‌برداری نمی‌رسند.

کارشناسان معتقدند بازار سرمایه باتوجه به قابلیت‌های خود می‌تواند در تامین مالی پروژه‌های جدید اثرگذار و نقش‌آفرین باشد.

تحولات اخیر در اقتصاد کشور آثار مثبت و منفی فراوانی بر مدیریت مالی بخش‌های صنعتی و اقتصادی داشته است. این تحولات همچنین سبب شده نیاز بخش‌های مختلف صنعتی و تولیدی به سرمایه افزایش یابد و این افزایش تقاضا برای جذب سرمایه در شرایطی رخ داده که بانک‌ها نیز منابع مالی کافی برای تامین نیاز مالی این بخش‌ها را در اختیار ندارند.

البته بخش صنعت در کشورهای توسعه‌‌یافته برای تامین نیازهای مالی به دریافت تسهیلات بانکی و اعتبار از بانک‌ها بسنده نمی‌کند، بلکه تسهیلات بانکی تنها یکی از منابع تامین مالی در این کشورهاست و این نشان می‌دهد بازار سرمایه در ایران هنوز توان پاسخگویی به نیازهای مالی حوزه‌های صنعت و اقتصاد کشور را ندارد.

در چنین شرایطی بهره‌گیری از روش‌های مدیریت مالی و استفاده از نظام مدیریت دارایی‌های دولت در حوزه‌های مختلف صنعتی، حمل‌ونقل و کشاورزی می‌تواند تامین‌کننده بخش عمده نقدینگی موردنیاز این بخش‌ها باشد.

همین‌طور استفاده از روش‌های مدیریت مالی برای تخصیص دارایی‌های عمومی سبب بهبود بهره‌وری و سالم‌سازی بازار می‌شود و می‌توان با استفاده از سازکار بازار سرمایه، بهره‌وری را بالا برد. تقویت و توسعه فرهنگ سرمایه‌گذاری با هدف توسعه کشور در حوزه‌های مختلف صنعتی و اقتصادی با مدیریت دارایی‌ها امکان‌پذیر است.

بر این اساس لازم است اجرای مقررات و اعطای مشوق‌های لازم تسهیل شود. در زمینه ارتقای فرهنگ سرمایه‌گذاری در حوزه‌های صنعت و اقتصاد باتوجه به محدودیت‌ها و موانع داخلی و بین‌المللی باید با کاهش مقررات دست‌‌وپاگیر دولتی در امور بانک‌ها، سرمایه اولیه بانک‌ها افزایش یابد تا امکان تامین مالی طرح‌های کشور بیشتر شود. همچنین مشارکت با بانک‌ها و موسسه‌های اقتصادی و مالی خارجی به‌عنوان یک راهکار اساسی باید مورد توجه قرار گیرد و زمینه حضور آنها در کشور با هدف توسعه اقتصادی فراهم شود.

شرکت‌های موفق و پیشرو برای رفع موانع تولید می‌توانند با هزینه اندک نسبت به سایر روش‌های سرمایه‌گذاری، منابع مالی موردنیازشان را با بهره‌گیری از اوراق سلف تامین کنند، زیرا استفاده از روش‌های نوین سرمایه‌گذاری از طریق بازار سرمایه که یکی از شریان‌های مالی به‌شمار می‌رود، یک مزیت رقابتی برای سازمان‌های اقتصادی و شرکت‌های مختلف است.

باتوجه به نقش اثرگذار بازار سرمایه در پشتیبانی مالی و رفع موانع تولید، امیدواریم این بازار نقش مناسبی در هدایت منابع مالی به‌سوی حوزه‌های مولد اقتصاد کشور ایفا کند و با این روش اهداف صنایع ارزش‌آفرین کشور محقق شود. همچنین بنگاه‌های تولیدی و اقتصادی به اهداف خود در زمینه مدیریت و تامین مالی و هدایت منابع به سمت بخش‌های تولیدی برای دستیابی به رونق تولید ملی و مقاوم‌سازی اقتصاد کشور دست یابند.