آیت الله جنتی پس از پایان تحصیلات مدت چهارده سال در مدرسۀ علمیه حقانی به تدریس دروس دورۀ مقدمات و سطح پرداخت و برخی از کتب حدیث از جمله «اثبات الهدایه»، «ایقاظ الهجعه»، «تحفالعقول» و «المواعظ العددیه» را ترجمه کرد.

او در کنار فعالیت‌های علمی حضور پررنگی هم در فعالیت‌های سیاسی داشت. پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، در بسیاری از سخنرانی ها، اجتماعات عمومی و جلسات خصوصی به افشای رژیم پهلوی پرداخت. جنتی با عضویت در جامعۀ مدرسین حوزه علمیه قم، به برنامهریزی هماهنگ برای برپایی راهپیمایی ها، نوشتن اعلامیه‌ها و ارتباط با دیگر مراکز مرتبط با نهضت امام خمینی ـ. همانند جامعه روحانیت مبارز ـ. میپرداخت.

او سه بار به زندان رفت و مجموعاً سه ماه زندانی شد و یک بار هم دستگیر و به مدت سه سال به اسدآباد همدان تبعید شد.

فعالیت‌های سیاسی پس از انقلاب فعالیت‌های سیاسی او پس از انقلاب با قبول مسئولیت‌های گوناگون در نظام تازه ادامه یافت. نخستین مسؤولیت جنتی پس از پیروزی انقلاب، قضاوت در دادگاه‌های انقلاب با حکم امام در استان‌های خوزستان و تهران بود.

از مسؤولیت‌های مهم آیت الله جنتی در سال‌های بعد عضویت در شورای نگهبان قانون اساسی بود. او در طول عمر ۳۲ ساله این نهاد تا امروز به عنوان عضو فق‌ها و دبیر این شورا به فعالیت مشغول بوده است.

دبیری شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی، ریاست سازمان تبلیغات اسلامی، نمایندگی امام و رهبری در اتحادیۀ انجمن‌های اسلامی دانش آموزان، عضویت در شورای نگهبان قانون اساسی با حکم امام و رهبری، دبیری شورای نگهبان قانون اساسی، امامت جمعۀ موقت قم، کرمانشاه و تهران، عضویت در شورای پشتیبانی جنگ، مدیریت در دادگاه‌های انقلاب اسلامی، نمایندگی مجلس خبرگان در دورۀ اول و دوم از استان خوزستان و در دورۀ سوم از استان تهران، عضویت در هیأت تحقیق مجلس خبرگان، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی، عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی با حکم رهبری، عضویت در شورای عالی تبلیغات خارجی با حکم رهبری، مسوؤلیت ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر، عضویت در کمیسیون صدا و سیما به عنوان نائب رئیس از دیگر مسئولیت‌های او در سال‌های پس از انقلاب است.

احمد جنتی هم اکنون عضو فق‌ها و دبیر شورای نگهبان و امام جمعۀ موقت تهران است و برخی دیگر از مسئولیت‌های فوق را نیز به عهده دارد.

وی چهار پسر به نام علی، حسن، حسین و محمد دارد. حسین جنتی پس از اعلام جنگ مسلحانهٔ مجاهدین خلق علیه جمهوری اسلامی ایران، به حمایت از این سازمان برخاست و همراه با همسرش فاطمه سروری به زندگی مخفی روی آورد تا اینکه بالاخره در ۲۳ خرداد سال ۱۳۶۱ در حملهٔ سپاه پاسداران کشته شد. احمد جنتی عاصف (محسن)، پسر حسین و نوهٔ خود، را بزرگ کرد که او نیز در نوجوانی و حین امر به معروف و نهی از منکر به عنوان بسیجی در یک سانحه رانندگی کشته شد. علی جنتی نیز از همراهان محمد منتظری در مبارزات مسلحانه در پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران بودهاست و پس از انقلاب در دوره‌های مختلف ریاست صدا و سیمای استان خوزستان، استانداری خوزستان، استانداری خراسان، ریاست دفتر هاشمی رفسنجانی، سفیر ایران در کویت، معاونت سیاسی وزیر کشور در دوره احمدینژاد به عهده داشتهاست و در دوره حسن روحانی وزیر فرهنگ و ارشاد شد. حسن جنتی دیگر پسر او در دیار پدری (لادان اصفهان) به نجاری مشغول است و محمد جنتی نیز کارمند سازمان تبلیغات اسلامی تهران است، وی پیش از این به شغل برقکاری مشغول بودهاست. همسر احمد جنتی، صدیقه مظاهری، شامگاه ۶ فروردین ۱۳۹۴ به دلیل کهولت سن و ایست قلبی درگذشت. جنتی مدتی پس از فوت همسر دوباره ازدواج کرد.