به عنوان شاعر و روزنامه نگاری که بیش از سه دهه در رسانه ها به ویژه مطبوعات کودک و نوجوان مدیریت و سردبیری کرده ام، نکاتی چند را درباره پدرام پاک آیین، نامزد نمایندگی مدیران مسئول در هیئت نظارت بر مطبوعات یادآوری می کنم:

۱. پدرام پاک آیین را از سال های دور می شناسم؛ از وقتی فقط ۱۳ سال داشت و به سروش نوجوان می آمد تا در جوار کسانی چون زنده یاد قیصر امین پور، بیوک ملکی و فریدون عموزاده خلیلی مشق روزنامه نگاری کند. اما این فقط یک تصمیم احساسی و مقطعی نبود. چراکه پدرام با آن که از همان نوجوانی شاعر و نویسنده ای توانمند بود، در عرصه رسانه که عشق و آرزوی دیرینش بود ، باقی ماند و بعدها عضو شورای سردبیری جام جم ، ایران و مدیر کل مطبوعات داخلی شد و در هر سه قوه، مسئولیت هایی را پذیرفت که با توان و علاقه اش یعنی روزنامه نگاری مرتبط بودند. تحصیلات حقوقی اش هم به وی کمک کرد تا در این عرصه آهسته و پیوسته رود و به تندروی های رایج در این یا آن جناح سیاسی متمایل نشود.

۲. به عنوان کسی که پدرام را نزدیک به ۳ دهه می شناسم، اطمینان دارم که دلبسته انقلاب و ارزش های نظام است، اما به جهت اشراف بر ادبیات و تعامل با چهره های گوناگون از جناح های مختلف، تفکر جناحی ندارد.

من مدیر مسئول نشریه ای نیستم. اما با شناختی که از توانایی های پدرام دارم و نیز به دلیل اینکه به نخبه گرایی معتقدم و در میان نخبگان، جوان ترها را بیشتر شایسته تصدی امور می بینم، اگر حق رأی داشتم به او رأی می دادم. به مدیر مسئولان محترم با هر گرایش و سلیقه ای نیز اطمینان می دهم پدرام پاک آئین چهره ای است که به خوبی می تواند ضمن تعامل با سایر اعضای هیئت که از گرایش های گوناگون درون حاکمیتند، از حقوق رسانه ها بدون ملاحظه این یا آن جناح دفاع کند و به همه نگاه برابر داشته باشد.

۳. پاک آیین، شهرستانی است و قدر رسانه های محلی اعم از مطبوعات و سایت ها را می شناسد.عملکرد او در اداره کل مطبوعات داخلی هم گواه همین رفتار است. او بیش از آن که دلبسته روزنامه ها و خبرگزاری های سیاسی پایتخت باشد، دلبسته مجلات ریشه دار و نشریات و سایت های کم برخوردار استانی و شهرستانی است.

۴.‌او در دوران مدیریتش به اصلاح طلب و اصولگرا و اعتدالی ها نگاه برابر داشت. در دوره او روند توقیف رسانه ها که زمانی به اوج رسیده بود، متوقف شد و مجوز هیچ رسانه ای به خاطر بی نظمی در انتشار لغو نشد.

و سخن آخر این که هر چند مدیران مسئول رسانه های کشور از توصیه های من مستغنی و خود اهل شایسته گزینی اند، اما چه خوب است که این انتخابات رسانه ای را سیاسی نکنیم و با رای به او که آیینی پاک دارد، از افت جناح زدگی افراطی مبرا نگاه داریم.