محمدی: خام فروشی صنعت پتروشیمی نتیجه سودهای هنگفت است/ زنجیره ارزش نیازمند نگاه همه جانبه دولت
یک کارشناس انرژی گفت:در سالیان گذشته برنامهای همهجانبه، جهت توسعهی واقعی زنجیره ارزش در صنعت پتروشیمی تعریف و اجرایی نشده است.
حامد محمدی کارشناس انرژی در گفت وگو با خبرنگار نفت خبرگزاری برنا با اشاره به وضعیت صنعت پتروشیمی در کشور اظهار داشت: در حوزه انرژی مهمترین راهبرد، سیاستگذاری مناسب است، علیرغم اینکه در بالا دست توانستهایم به موفقیتهای خوبی برسیم اما در میان دست سیاستگذاریهای خوبی صورت نگرفته است. این در حالی است که توجه به صنعت پتروشیمی میتواند مانع از تحریم پذیری کشور شود، چنانچه این صنعت در سالیان گذشته چند ده میلیارد دلار برای کشور ارزآوری داشته است.
وی در ادامه افزود: توجه به امر سیاستگذاری بسیار مهم است، سیاستهای ما در پایان باید تبدیل به خلق ثروت بیشتر شود، اما کمتر شاهد این اتفاق در صنعت پتروشیمی هستیم و نتوانستهایم به فراخور توانایی و ظرفیتهای موجود، زنجیرههای ارزش پتروشیمی را گسترش دهیم.
این کارشناس افزود: به طور مثال حدود ۹۰ درصد متانول ما صادراتی است حتی با توجه به زنجیرههای پایین دست متانول، برنامههای توسعهای بر آن بود که ظرفیت تولید این محصول افزایش پیدا کند، اما نه تنها در زمانی که فرصت برای توسعه پایین دست وجود داشت، این زنجیره را توسعه ندادیم بلکه به موقعیتی رسیدیم که در بالا دست آن برای تأمین گاز نیز دچار مشکل شدهایم.
محمدی گفت: از دنیا در بحث پتروشیمی بسیار عقب هستیم، علیرغم وجود منابع خوراک در کشورمان، در کشورهایی همچون آلمان و کره جنوبی به ترتیب شاهد ایجاد ارزش افزوده ده و سه برابری بر روی محصولات خام هستیم.
وی ادامه داد: در حوزه LPG نیز ما سالانه بالغ بر ۱۰ میلیون تن تولید داریم که عمده آن را صادر میکنیم، در حالی که هیچ واحد PDH یا BDH امروز در کشور فعال نیست که منجر به ارزش افزوده و توسعه پایین دست این محصول گردد، لذا در این حوزه نیز خام فروش هستیم.
محمدی افزود: پتروشیمیهای ما با خام فروشی و اختلاف حاصل از قیمت ارز سودهای خوبی بدست میآورند و علاقهای برای رفتن به سمت زنجیره ارزش ندارند. میانگین فروش محصولات صادراتی ما ۳۰۰ تا ۵۰۰ دلار بر تن است درصورتیکه میتوان با توسعهی زنجیره، حداقل دو برابر این مقدار، ارزش محصولات صادراتی این صنعت را افزایش داد.
این کارشناس ادامه داد: کارگروهی فراوزارتخانهای باید شکل بگیرد و روی این موارد سیاستگذاری کند و با ابزارهایی نظیر مشوقهای نرخ خوراک، سیاستهای مالیاتی و این دست موارد، سرمایهگذاران و فعالان این صنعت را به سمت توسعهی منطقی پایین دست سوق دهد. البته موضوعاتی همچون تأمین خوراک پایدار و فاصله گرفتن از خوراکهای گازی باتوجه به شرایط کشور، میبایست در سیاستگذاریهای بلند مدت لحاظ گردد.
منبع:برنا