استفاده از ظرفیت ‌ های شهروندی در اداره امور شهر و معنی ‌ دار کردن مشارکت شهروندان در حل مشکلات محلات، رویکردی است که در دوره اخیر مدیریت شهری به ‌ طورجدی دنبال شده و اکنون با اجرای طرح «من شهردارم» به منصه ظهور رسیده است.اینکه شهروندان در مشارکتی فعال، برای موضوعات محله خود تصمیم بگیرند و اولویت ‌ های پروژه ‌ های محلی را تشخیص دهند، اتفاق مهمی است که این روزها در محلات پایتخت با اجرای طرح «من شهردارم» و بودجه ‌ ریزی مشارکتی برای شهر در حال رخ دادن است.اما فارغ از هر نتیجه ‌ ای که در پایان نظرسنجی ‌ ها حاصل شود، توجه به ظرفیت ‌ های شهروند ـ رسانه برای تبیین هرچه بهتر خدمات شهری به شهروندان و افزایش آگاهی ‌ های مردمی از آنچه در خدمات روزانه به شهر در بخش ‌ های مختلف شهرداری ارائه می ‌ شود، موضوعی است که می ‌ تواند افزایش اعتماد به نهادهایی چون شهرداری را در پی داشته باشد.واقعیت آن است که در هزاره سوم، مفهوم شهروند ـ رسانه به ‌ عنوان ابزار مهم ارتباطی از کارکردهای مختلف برخوردار است که می ‌ توان با برنامه ‌ ریزی و استفاده صحیح از این ظرفیت، ثمرات خوبی را در امیدآفرینی و بهبود کیفیت زندگی شهری شاهد بود.

شهروند ـ رسانه که بیشتر آثار منفی آن در بیان مشکلات، ضعف ‌ ها و نارسایی ‌ های خدماتی به شهروندان به ‌ چشم آمده و بیشتر نیز مورد سوءاستفاده جریانات حامی ناامیدی و القای ناکارآمدی، قرار گرفته است، اکنون می ‌ تواند با تبیین درست فعالیت ‌ ها و خدمات متناوب شهرداری به شهروندان، به بازویی برای افزایش اعتماد عمومی تبدیل شود.در چنین شرایطی می ‌ طلبد، مسئولان شهری با برنامه ‌ ریزی مناسب و ترسیم پیوست ‌ های رسانه ‌ ای ـ اجتماعی، بهره ‌ مندی از ظرفیت ‌ های شهروند رسانه در پیشبرد اهداف عالیه مدیریت شهری در خدمت به شهروندان را دنبال کنند. بی ‌ تردید، توجه به آثار رسانه ‌ ای و اجتماعی طرح ‌ هایی چون «من شهردارم» و ظرفیت ‌ های نهفته در جریان شهروند ـ رسانه، می ‌ تواند فرصتی بی ‌ بدیل را برای ارتقای کیفیت زندگی شهری، به ‌ همراه داشته باشد.

چنانچه حس تعلق ‌ خاطر محلی، یکی از نیازهای مهم زندگی به ‌ ویژه زندگی شهروندی محسوب می ‌ شود که پیامی مستتر در طرح ‌ هایی چون «من شهردارم» را در خود جای ‌ داده است، از این ‌ رو به ‌ واسطه همین حس ‌ تعلق است که شهروندان می ‌ توانند در قبال مسائل اجتماعی، فرهنگی، زیستی و شهری و برای داشتن شهری آباد و توسعه ‌ یافته، مسئولیت ‌ پذیر باشند.به ‌ طورقطع، شهروندان برای اعلام نیازها و دیدگاه ‌ های خود در زندگی شهری باید تریبون داشته باشند تا مستقیم و بدون واسطه، خواسته ‌ ها، مشکلات و نیازهای خود در زندگی محله را به گوش مسئولان برسانند و از سویی، مسئولان نیز باید از طریقی با شهروندان در ارتباط باشند و بدانند باتوجه به نیازهای مخاطب، در چه مواردی برنامه ‌ ریزی کنند.این مهم، اکنون با اجرای طرح «من شهردارم» در حال تحقق است که در صورت اجرای شفاف و کارآمد، افزایش اعتماد میان مخاطبان را به ‌ دنبال خواهد داشت و ظرفیت شهروند ـ رسانه به عاملی مهم برای تبیین خدمات به شهروندان تبدیل می ‌ شود و در نهایت، کیفیت زندگی شهری را ارتقا می ‌ بخشد.خلاصه کلام آنکه، توجه به مدیریت رسانه در اجرای طرح ‌ های مهمی که به ‌ طورمستقیم با شهروندان سروکار دارد، موضوعی است که می ‌ تواند به ‌ شکلی مطلوب، امیدآفرینی میان شهروندان و افزایش حس ‌ تعلق شهروندی را به ‌ همراه داشته باشد.