ماجرای آزارجنسی احمدی به ۷ زن در ایران و انگلیس + جزئیات
امیل احمدی، انسان شناس دو تابعیتی ایرانی- انگلیسی در لندن به آزار جنسی زنان متهم شناخته شد.
تعدادی از زنان انگلیسی با طرح شکایتی علیه احمدی که اخیرا از ایران گریخته است او را یک حیوان درنده جنسی توصیف کردند و خواستار توقف فعالیت او با گروههای آسیب پذیر در مراکز تحقیقاتی شدند.
کامیل احمدی که مشهور به فعالیت داشتن در زمینه ازدواج کودکان، جوامع دگرباشان جنسی و مسائلی از این قبیل در ایران بود، اتهامات حمله جنسی و آزار و اذیت را که منجر به تعلیق او از انجمن جامعه شناسی ایران شده است، رد میکند. این در حالی است که او در پیامی که به تازگی از صفحه اجتماعی او پاک شده است بابت اشتباهاتش در محل کار و آسیب رساندن به روابط خود عذرخواهی کرده بود.
چهار زن به طور جداگانه به گاردین گفته اند که وی به آنها تعرض کرده است و عدهای دیگر ادعاهای آزار جنسی مکرر را علیه او مطرح کرده اند. دوستان و همکاران این زنان ضمن حمایت از اظهارات آنها میگویند که این زنان پیشتر مورد آزار و اذیت کامیل احمدی قرار گرفته اند.
احمدی به اتهامات امنیتی در ایران به ۱۰ سال زندان محکوم شده بود، ولی با قید وثیقه توانست آزاد شود و پس از فرار از ایران با رسانههای متعدد انگلیسی از جمله گاردین مصاحبه کرد و ادعاهایی علیه ایران مطرح کرد.
یکی از این زنان شاکی برای اولین بار درباره تجارب خود به طور علنی صحبت کرده است. او گفت: احمدی یک درنده و یک سوء استفاده گر سریالی است. من خیلی میترسم که او فرصتهای دیگری برای کار با زنان آسیب پذیر داشته باشد و به آنها صدمه بزند.
تجاوز به 7 زن توسط کامیل احمدی
به نوشته گاردین، سوء استفاده جنسی احمدی سال گذشته برای اولین بار مطرح شد؛ زمانی که جنبش جهانی #MeToo که با هدف مقابله با آزار علیه زنان شکل گرفته بود، چهرههای سرشناس را که به آزار زنان پرداخته بودند ردیابی کرد. احمدی یکی از این افراد بود که دست کم ۷ مورد اتهام علیه او در ماههای اوت و سپتامبر سال ۲۰۲۰ مطرح شد. این امر منجر شد عضویت او در انجمن جامعه شناسی ایران به حالت تعلیق درآید.
انجمن جامعه شناسی ایران که هیچ گونه وابستگی سیاسی ندارد اعلام کرد رفتار او موجب سوءاستفاده از چندین محقق جوان و تخطی از قوانین اخلاقی حاکم بر فعالیتهای علمی و پژوهشی شده است.
احمدی مدعی شده که این اتهامات «تهمتهای بی اساس» است که توسط رقبای حرفهای و دولت ایران برای لکه دار کردن و تضعیف کار وی صورت گرفته است. او ادعا کرد مطبوعات و گروههای رقیب به قصد تخریب کردن او میخواهند در جایگاه یک دانشمند بدنامش کنند.
یکی از زنان که گاردین با او مصاحبه کرده گفته ۱۵ سال پیش در خارج از ایران هدف سوءاستفاده او قرار گرفته است. بقیه شاکیان نیز در اظهاراتی گفته اند زمانی که او در ایران کار میدانی انجام میداد، مورد سوء استفاده قرار گرفته اند.
یکی دیگر از این زنان گفت وقتی احمدی مکالمه صریح جنسی خود را در نخستین ناهار کاری آغاز کرد به شدت عصبی شدم، چنین تصوری از او نداشتم. این زن به گفته خودش در خیال خود برای مردی کار میکرد که تحسینش میکرد که برای حفاظت از افراد آسیب پذیر تلاش میکند.
او میگوید در ابتدا تصور نمیکرد که در معرض خطر باشد. اما زمانی که برای یک جلسه کاری او را به آپارتمان خالی هدایت کرد و سپس در را قفل و کلید راخارج کرد، فهمید دیر شده است. این زن دانشجو بود و حدود ۳۶ ساعت از اولین پروژه اش میگذشت. به گفته این زن امکان خروج از آپارتمان وجود نداشت و او به شدت تحت تاثیر مشروبات الکلی بود.
احمدی اندکی پس از انتشار اولین اتهام در سال گذشته، در بیانیهای که در شبکههای اجتماعی منتشر کرد، اشتباهاتش را پذیرفت و از "هرکسی که تاکنون صدمه دیده است" عذرخواهی کرد، اما گفت که تمام روابط جنسی وی توافقی بوده است.
زنانی که ادعای تعرض میکنند و سایر افرادی که با او کار میکردند، اظهار داشتند که این بحث آشنا است. احمدی غالباً شوخیهای نامناسب میکرد، بحث را به سوژههای صریح جنسی هدایت میکرد و سوالات سرزدهای درباره زندگی کاملا خصوصی آنها میپرسید.
به گفته چندین نفر از آنها، زمانی که زنان اعتراض میکردند او میگفت که فمینیستها باید از آزادی جنسی حمایت کنند و اصرار داشت که این دست مکالمات نشان دهنده مدرنیته بودن اوست. هنگامی که زنان در برابر خواستههای او مقاومت میکردند، او آنها را به دلیل محافظه کار بودن تمسخر میکرد.
یکی دیگر از زنان نیز عنوان کرد در یک جلسه کاری، او لحظاتی جلسه را به بهانه دستشویی ترک کرد و زمانی که بازگشت لباسی بر تن نداشت.
سمانه سوادی از فعالان برابری جنسیتی مستقر در انگلیس نیز گفته است تهدیدهایی را در رسانههای اجتماعی از سوی احمدی دریافت کرده است.
سوسن طهماسبی، فعال برجسته حقوق زنان، گفت: احمدی از اعتماد این زنان جوان که آرمان خواه هستند بهره گرفته است ... آنها فکر کردند که کار با او راهی برای پیشبرد اهداف گسترده آنها در زمینه حقوق زنان است. دسترسی او به زن آسیب پذیر، به عنوان دانشمندی که ادعای نگرانی در مورد رفاه زنان و توانمندسازی آنها را دارد، باید پایان یابد.
زنان دیگری که با احمدی کار میکردند گفته اند که شاهد خشونت جنسی نبوده، اما رابطه حرفهای را به دلیل رفتارهای ناشایست وی پایان داده اند.