سردار آزمون ؛ ستاره این روزهای فوتبال ایران، اوست. ستاره ای که در تیم جوانمرد نوجوانان در رقابت های آسیا خوش درخشید و نشان داد که می تواند یک سوپراستار باشد اما به جای اینکه باشگاه های ایرانی او را ببینند و به او میدان بدهند، این چشمان تیزبین خارجی ها بود که سردار را بدون حتی یک بازی باشگاهی جذب کردند تا آزمون از اروپا آغاز شود.

اسم سردار

سردار اسم خاصی است. کمتر کسی است که به این نام بشناسیم. ماجرای انتخاب این اسم را از زبان خود سردار بخوانیم؛ «اول می خواستند اسمم را پژمان بگذارند اما پدربزرگم گفت معنی پژمان، پژمرده است. به همین دلیل اسم مرا سردار گذاشتند. به معنی سربلند. سردار به معنای مشتاق به ارتفاع و در برخی از کشورهای آسیای مرکزی نیز به معنای رهبر و حاکم نیز هست. بچه که بودم یک میهمان از روسیه داشتیم که آنها به من می گفتند سریک، از آن به بعد خانواده و برخی دوستانم مرا سریک صدا می زنند.»

نقش پدر

سردار یک شانس بزرگ داشته که از نوجوانی مشاوره های پدرش را در دستور کار قرار داده و البته موفق هم بوده:«پدرم خلیل آزمون والیبالیست بزرگی بوده و در تیم ملی هم بازی کرده، دو بار به عنوان بهترین بازیکن آسیا انتخاب شده و سال هاست که مربیگری می کند. او اولین لژیونر والیبال ایران در اروپا بوده و چندین دهه قبل به لیگ ترکیه رفته. باور کنید شناختی که از ورزش و علم ورزش دارد، شاید هر کسی نداشته باشد. او مرا خیلی کمک می کند. برخی اوقات که به گنبد می روم برای من بهترین تمرینات بدنسازی را در نظر می گیرد تا در شرایط آمادگی قرار بگیرم. خوشبختانه درت خانواده ای بزرگ شدم که ورزشی هستند و به من یاد داده اند که چطور زندگی کنم. من هرگز قلیان نکشیده ام. نمی دانم چرا در جامعه می گویند که همه فوتبالیست ها قلیان می کشند. خودم خیلی ها را سراغ دارم که نمی کشند.»