جنگ اوکراین و روسیه یکی از این فرصت‌ها بود که خوشبختانه ایران توانست به شکلی خوب از آن استفاده کند. در سال‌های گذشته بنا به دلایل مختلفی مانند سیاست‌گذاری‌های اشتباه دولت‌ها، آیین‌نامه‌های خلق‌الساعه، دیپلماسی اقتصادی ضعیف و دیگر عوامل مانند فرسودگی ناوگان حمل و نقل که البته همچنان بخش بزرگی از مشکلات ناشی از آنها باقی‌ست، سهم ایران از بازار عراق به عنوان یک بازار بزرگ به شدت کاهش یافته بود و این هیچ تطابقی با ظرفیت‌های داخلی نداشت.

با این حال اکراین یکی از بزرگترین صادرکننده‌ها به عراق بود و بخش زیادی از بازار مواد غذایی از غلات تا تخم‌مرغ و مواد معدنی این کشور را تامین می‌‌کرد. علاوه بر آن برخی از نیازهای بازار عراق نیز با واسطه ازاکراین وارد می‌شد. این البته جای تعجب ندارد چراکه اکراین یکی از بزرگترین کشورهای جهان در صنعت غذا است که در کنار آن از ذخایر معدنی غنی نیز برخوردار است و جزو ده کشور اول جهان در این حوزه است. علاونه بر آن، این کشور به دلیل دسترسی به آب‌‌های آزاد جهان و توسعه صنعت دریایی و کشتیرانی خود توانسته بود سهم بالایی از بازار خاورمیانه در این دو حوزه (صنعت غذا و مواد معدنی) را به خود اختصاص دهد. یکی از تبعات جنگ با روسیه اما اختلال در روند صادرات این کشور به بازارهای هدف است.

این مهم حالا فرصتی مغتنم برای دیگر کشورهای نزدیک به این بازار بزرگ از جمله ایران فراهم آورده تا بتواند سهم خود را در بازار عراق حداکثری کنند و علاوه بر دو حوزه یاد شده، در برخی از مواد مانند آهن و فولاد نیز روابط تجاری خود را با عراق توسعه دهد. علاوه بر آن، برنامه‌ریزی در این حوزه باید به شکلی باشد که در کنار تحقق هدف کوتاه‌مدت، بتوان در دیگر بخش‌های این بازار نیز نفوذ و تجارت با آن را گسترش داد.

منبع: اکونا پرس