تحریم‌های یک جانبه‌ای که به صورت نامشروع علیه یک کشور تحمیل می‌شود مصداق تروریسم اقتصادی است. اما هنگامی که این تحریم ها حوزه سلامت شهروندان را هدف بگیرد و به حوزه غذا و دارو گسترش یابد و باعث ایجاد درد و رنج، رعب و وحشت و یا نقض حقوق اساسی افراد شود، مصداق نقض حقوق بشر و تروریسم مستقیم است.

تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه ایران که در سال های اخیر شدت یافته، فقط به فروش نفت، تجهیزات و امکانات خلاصه نشده است، این تحریم‌ها، تجهیزات پزشکی و دارویی کشور را هدف قرار داده و تاثیرات منفی آن در زندگی بسیاری از بیماران خاص، صعب‌العلاج و سرطانی مشهود است.

سال گذشته بود که گزارشگران ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در گزارشی با اشاره به مشکلاتی که برخی بیماران در ایران برای دسترسی به دارو و تجهیزات درمانی مورد نیاز خود در نتیجه تحریم‌های آمریکا با آن مواجهند، تاکید کردند که این تحریم ها مانع برخورداری این بیماران از حقوق بشر، به ویژه حق سلامت می‌شود.

در این گزارش تاکید شده بود: ممانعت از دسترسی افراد به تجهیزات درمانی، نقض آزادی انسان ها برای برخورداری از حق سلامت بوده و در صورتی که به درد و رنج بیشتر آنها منجر شود کاملا غیر انسانی است، حتی اگر غیر عمد باشد.

در حالی که تحریم ایران از سوی دولت‌ آمریکا که مدعی حقوق بشر است به حوزه بهداشت سوق یافته که مقامات آمریکایی اعلام می کنند دارو و تجهیزات پزشکی و درمانی شامل تحریم‌ها نمی شود، مواد اولیه برای تولید داروهای حساس و مهم وارداتی است و عملا امکان ورود مستقیم این مواد اولیه به کشور وجود ندارد، علاوه بر این قطعات تجهیزات پزشکی مانند دستگاه های ام‌آرآی، سی‌تی‌اسکن، رادیولوژی و انژیوگرافی نیز به دلیل تحریم ها ممکن نیست.

کارشناسان سازمان ملل دلیل به وجود آمدن این وضعیت برای بیماران در ایران را تحریم های آمریکا و ترس شرکت ها و بانک های خارجی از مجازات و اقدامات تنبیهی نهادهای آمریکایی در صورت تعامل با ایران می دانند؛ این در حالیست که دارو و اقلام بهداشتی آنقدر مهم هستند که در اسناد مختلف بین المللی گفته شده که سلامت مردم چه مستقیم و چه غیرمستقیم نباید تحت تاثیر تحریم قرار گیرد و همه دولت ها باید به آن پای بند باشند.

آسیب تحریم به بیماران تالاسمی

در همین ارتباط یونس عرب رییس انجمن تالاسمی ایران روز دوشنبه با اشاره به مرگ بیش از ۷۵۰ بیمار تالاسمی به دلیل نداشتن دارو، گفت: ایران در کمربند تالاسمی دنیا قرار دارد؛ ۲۳ هزار بیمار تالاسمی ماژور داریم و تخمین زده می شود شمار مبتلایان به تالاسمی مینور پنج تا هشت میلیون نفر باشد.

وی اظهار داشت: یک زوج مبتلا به تالاسمی مینور بدون انجام ژنتیک و پایش غربالگری، ۲۵ درصد ریسک فرزند آوری تالاسمی ماژور در آنها وجود دارد البته با انجام غربالگری به عنوان طرح ملی در کشور از تولد نوزادان مبتلا به این بیماری جلوگیری شده است.

عرب تصریح کرد: اکنون در سطح درمان این بیماری در منطقه پیشرو هستیم و دارو و درمان آن از سال ۷۶ با حمایت دولت که به عنوان بیمار خاص شناخته شد، رایگان شد.

وی تصریح کرد: تزریق خون برای این بیماران ۲ تا ۳ هفته یکبار ضروری است و بدن آنها نیاز به یکسری داروها برای دفع خون دارند که آهن زای داروها نیاز دارند که تزریق و خوراکی هستند، از سال ۹۷ با اعمال تحریم ها با مشکل تامین دارو از یک شرکت سویسی هستیم و شرکت های تامین کننده داخلی نیز در مواد اولیه مشکل دارند و این مسایل باعث شده به دلیل نرسیدن دارو بیش از ۷۵۰ بیمار تالاسمی فوت کرده و بیش از ۱۲ هزار بیمار نیز آسیب جدی دیدند.

رییس انجمن تالاسمی ایران درباره موانع موجود در مسیر واردات داروهای مورد نیاز بیماران تالاسمی اینطور توضیح داد: شرکت های تولید کننده توانایی تامین نیاز بیماران را دارند، ولی چالش هایی از جمله عدم تراکنش های مالی با شرکت سویسی به دلیل تحریم ها وجود دارد.

عرب اظهار داشت: سازمان غذا و دارو و بانک مرکزی اعلام کرده‌اند که چهار مرتبه برای این کار انتقال ارز صورت گرفته است اما سفارشات دارویی ناموفق بوده و پول برگشت شده در حالی که دارو و غذا در جوامع معاف از تحریم هستند.

به گفته وی، البته بانک مرکزی نیز تلاش بسیاری در انتقال ارز کرده تا بیماران دچار کمبود دارو نشوند.

رییس انجمن تالاسمی ایران این را هم گفت که دور زدن تحریم برای تامین دورهای این گروههای خاص نیز سخت است و داروی تقلبی به ما دادند.

منبع عصر اقتصاد