دکتر «صابر جباری» در خصوص معایب تک فرزندی گفت: کودکان تک احساس تنهایی می کنند و همچون دیگر کودکانی که خواهر و برادر دارند، نمی توانند با دیگران تعامل داشته باشند.

وی در ادامه گفت: کودک تنها در خانه ای زندگی می کند که فضای کودکی وجود ندارد، زیرا همیشه تعداد بزرگسالان بیشتر از کودکان است و به دلیل ارتباط کمتر با کودکان و تماس بیشتر با بزرگسالان، نمی تواند مقتضای کودکی خود را بروز دهد و آن گونه که لازم است بچگی کند، لذا از نظر روانشناختی دچار اختلال می شود.
سرپرست اداره جوانی جمعیت وزارت بهداشت با بیان این که این کودکان تک برای بهتر بودن در درس و دیگر فعالیت ها تحت فشار بیشتری از طرف خانواده هستند، افزود: به خاطر دلواپسی های بیش از حدی که والدین برای محافظت از آنها دارند، از آزادی های لازم و متناسب سن خود برخوردار نیستند.
وی همچنین گفت: کودک تک به دلیل توجه زیاد پدر و مادر و سایر بستگان نزدیک از اعتماد به نفس کمتری برخوردار است.
این کودکان بخاطر مراقبت بیش از حد پدر و مادر، از دخالت آنها در کارهایشان خسته می شوند و به دلیل نداشتن خواهر و برادر فرصت تجربه برخی از احساسات و چگونگی کنترل و مدیریت آن ها را پیدا نمی کنند و در مدرسه و سایر محیطهای اجتماعی دچار مشکلات ارتباطی می شوند و در مقایسه با کودکانی که در خانواده چند فرزندی بزرگ شده اند، کمتر می توانند از حقوق خود دفاع کنند.
جباری افزود: این کودکان به دلیل نداشتن ارتباط با خواهر و برادر در ذهن و خیال خود با دوستان خیالی بازی می کنند.
سرپرست اداره جوانی جمعیت وزارت بهداشت همچنین گفت: تک فرزند به دلیل نداشتن برادر و خواهر و ارتباط با آن ها، تمایل (بیش از حد) به اسباب بازی و حیوانات نشان می دهد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این که این کودکان تحمل کمتر و حساسیت بیشتر نسبت به رفتار دیگران دارند افزود: کودکان خانوادهای تک فرزند به دلیل خود محوری، سختتر با دیگران ارتباط برقرار کرده و دوست پیدا می کنند.
جباری گفت: تک فرزندان به دلیل نداشتن الگویی از جنس مخالف در خانواده، آسیب پذیری بیشتر از لحاظ جنسی و روابط اجتماعی خواهند داشت.

سرپرست اداره جوانی جمعیت وزارت بهداشت از تبعات منفی تک فرزندی بر سلامت جسمی، روانی و اجتماعی به مواردی از جمله : افزایش احتمال چاقی در مقاطع مختلف سنی، کم شدن فعالیت جسمی و افزایش ساعت تماشای تلویزیون، افزایش احتمال بیماری های جسمی و روانی اشاره کرد.
وی همچنین به تبعات منفی بر سلامت روانی این کودکان اشاره کرد و گفت: می توان به افزایش احتمال اختلالات شخصیتی نسبت به جامعه عمومی، افزایش احتمال ابتلا به اختلالات گفتاری، پایین تر بودن سطح شاخص های بهداشت روان (استرس، افسردگی و ...) در دانش آموزان تک فرزند اشاره نمود.
جباری در بخش دیگری از سخنان خود گفت: تبعات منفی از دست دادن تک فرزند بر جنبه های مختلف سلامت جسمی و روانی والدین، از جمله ابتلا به افسردگی و بیماری های مزمن بسیار بیشتر از خانواده های چند فرزند می باشد.

سرپرست اداره جوانی جمعیت وزارت بهداشت به تبعات منفی بر سلامت اجتماعی به شرح زیر اشاره کرد:

*افزایش احتمال طلاق در بزرگسالی که حتی تا ۳ برابر احتمال طلاق را در مردان تک فرزند افزایش می دهد.
*صفاتی همچون خوش بینی به آینده، وظیفه شناسی، قابل اعتماد بودن، رقابت جویی، خطرپذیری در محیط کار کمتر است.
*افزایش احتمال ارتکاب به جرائم خشونت آمیز در پسران تک فرزند.
*سوء رفتارهای جنسی از جمله تمایل به ارتباط با دوست پسر در دختران تک فرزند بیشتر است.
*تک فرزند به هنگام ورود به جامعه از حیث رفتارهای تعاملی از مهارت کمتری برخوردار است، چراکه قرار بوده این مهارت را در آزمایشگاه خدادادی خانواده (در عمل) و با وجود خواهر و برادر یاد بگیرد

جباری در ادامه به آسیب های تک فرزندی با رویکرد روانشناسی و علوم تربیتی پرداخت و گفت: از جمله این آسیبها رواج فرزند سالاری است. در خانواده های تک فرزند بیش از حد به خواسته ها و مطالبات فرزند توجه شده و اغلب افراط و زیاده روی والدین در برآوردن خواسته های تنها فرزندشان مشاهده می شود.
وی از دیگر موارد به توجه افراطی و لوس کردن تک فرزندان اشاره کرد و افزود: والدینی که قصد داشتن فقط یک فرزند را دارند، از اول می دانند که این تنها بچه آنها خواهد بود، پس چرا برایش همه کار نکنند؟ از سوی دیگر اگر والدین بعداً متوجه شوند که فرزندشان تنها بچه آنها خواهد بود، خیلی احساس ناتوانی و بی کفایتی می کنند، بنابراین همه کاری برای تسکین خودشان انجام می دهند، به خصوص اگر فرزندشان با ناز درخواست کند.
وی در پایان با بیان این که مطالعاتی نیز منتشر شده است که به جنبه های مثبت تک فرزندی پرداخته اند ولی تعداد آنها در قیاس با مطالعاتی که به تبعات منفی آن پرداخته اند کمتر است، افزود: مطالعات متعدد در چین بر این باورند که به موازات افزایش تعداد خانواده های تک فرزند باید انتظارات تغییرات گسترده ای را در رفتار جامعه چین داشت به طوری که از آن به عنوان "بمب ساعتی رفتاری" نام برده اند.
از این رو است که چین به عنوان پر جمعیت ترین کشور جهان با جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر جمعیت سیاستهای تشویقی افزایش جمعیت را درپیش گرفته است.