«استثنا و قاعده» ای که برتولت برشت، نویسنده بزرگ آلمانی، آن ‌را عنوان یکی از کتاب‌های مهمش قرار داده، در طول تاریخ و به اشکال مختلف اتفاق افتاده است. ساده‌ترین مثال در این ارتباط، این است که دانش‌آموزی کم سن و سال، در کنکور سراسری رتبه اول را به‌دست می‌آورد و باعث تعجب همگان می‌شود. در صنعت نمایشگاهی نیز، استثنا در بالاترین سطح جهانی اتفاق افتاده است. شرکت نمایشگاه‌های بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران، مشهور به نمایشگاه بین‌المللی تهران، در سال ۱۳۹۱ برابر با ۲۰۱۲ میلادی و در سن ۴۳ سالگی از فعالیت‌های نمایشگاهی خود، طرح و پیشنهادی جهانی با عنوان «روز جهانی نمایشگاه‌ها» را به جامعه بین‌المللی صنعت نمایشگاهی ارائه داد. این اتفاق، اندیشمندان صنعت نمایشگاهی را در اروپا، آسیا، افریقا، اقیانوسیه و امریکا و همچنین کشورهای فعال در سازمان‌های نمایشگاهی، با قدمتی بین 600 تا هزار ساله را به‌تعجب واداشت.

پیرو این اتفاق عجیب، کریستین دروآرت، معاون اتحادیه نمایشگاه‌های بین‌المللی (یوفی) و رئیس مستقیم مراسم روز جهانی نمایشگاه‌ها، بنده را به‌عنوان نماینده نمایشگاه بین‌المللی تهران، برای ایراد سخنرانی در مجمع بین‌المللی روز جهانی نمایشگاه‌ها به پاریس دعوت کرد. این دعوت در حقیقت نوعی تایید و به‌رسمیت شناختن این ابداع جهانی بود. با داشتن چنین عنوان بزرگی، وظیفه نمایشگاه بین‌المللی تهران در جهان بسی سنگین‌تر از پیش شده است.

باتوجه به اهمیت جایگاه روز جهانی نمایشگاه‌ها، به‌عنوان عضوی از نمایشگاه بین‌المللی تهران پیشنهاد می‌کنم هیاتی عالی‌رتبه مسلط به زبان انگلیسی انتخاب شود. این هیات باید وظیفه بازبینی استراتژیک، انجام تبلیغات موثرتر برای شناساندن هرچه بیشتر این روز جهانی را به هم‌میهنان داشته باشند، همچنین شناسایی نیازهای اعضای صنعت نمایشگاهی داخل کشور از دیگر وظایف این هیات است، چرا که با شناسایی و رفع این نیازها می‌توان گام مهمی در راستای بیان اهمیت این روز برداشت. در قالب بین‌المللی نیز این شناسایی می‌تواند در اصلاح تصمیمات غیرحرفه‌ای و غیرکارشناسی، نظیر گردشی بودن روز جهانی نمایشگاه‌ها بین روزهای یک تا ۸ ژوئن (که شناسایی این روز بزرگ را کمرنگ کرده است) کارساز باشد.

شایسته است از الطاف، دیدگاه‌های تخصصی و تشویق‌های عزیزان ایرانی صنعت نمایشگاهی، آقایان میلاد محمدی، حبیب علیزاده، کامران پارسا، حبیب ماهوتی، شهنام سپاسدار، محمدجواد قنبری، داود آدینه، حمیدرضا آملی، علی رجب‌زاده، عبدالکریم جلالی، سینا کرمی، سیدرضا قندیلی، امید فدایی، بهزاد زرین‌پور، فریدون سراج، مهرداد ابراهیمی، علی محتشم امیری، محمد سعادتی‌پور، سهیل فرزین، حسنعلی موبدی و سلمان قاسمی و سایر دوستان و عزیزان که امکان نام بردن از همه در این یادداشت کوتاه وجود ندارد و به انحای مختلف در این سال‌ها از این طرح جهانی پشتیبانی کرده‌اند، از صمیم قلب سپاسگزاری می‌کنم و موفقیت‌های روزافزون این نوادر در جایگاه‌ها و عرصه‌های مختلف نمایشگاه‌های بین‌المللی را از درگاه خداوند متعال خواستارم.

روز جهانی صنعت نمایشگاهی تنها یک رویداد نیست، بلکه یک اعلان عمومی برای تمام علاقه‌مندان و فعالان صنعت نمایشگاهی برای ترویج صنعت نمایشگاهی و به‌اشتراک گذاشتن یک صدای واحد و منسجم است.

 اهمیت صنعت نمایشگاهی به‌عنوان صنعتی که طی نیم قرن اخیر در رونق مبادلات بازرگانی، توسعه صنعتی دنیا، ایجاد اشتغال، گسترش گردشگری، انتقال فناوری‌های پیشرفته و تقویت بنیه اقتصادی کشورها نقش‌آفرین بوده است، اتحادیه جهانی صنعت نمایشگاهی (UFI) را بر آن داشت که روز هفتم ژوئن (۱۷ خرداد) را به‌عنوان روز جهانی نمایشگاه‌ها Global Exhibition Day تعیین کند.