باوجود آینده مبهم خودروهای برقی در ایران، تولید این نوع خودروها را در جهان شاهد هستیم. چشمانداز خودروهای برقی ۱۵ سال آینده، بازار تقاضای بسیار بزرگی برای برخی عناصر را باعث خواهد شد.
در گام نخست باید سیاست کلی برای تولید خودروهای برقی در کشور با استفاده از ظرفیتهای موجود خودروسازان در همکاری با شرکتهای بینالمللی تدوین شود. ایران بهدلیل داشتن منابع عظیم معدنی در گام دوم میتواند از این رویکرد جهانی بهترین استفاده را ببرد و با اقداماتی برای خودروهای برقی، در آینده نهچندان دور ارزشافزوده بالایی همراه اعتماد جهانی بهدست آورد. در این بین دولت، بخش خصوصی و سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران باید با برنامهریزی مشخصی اقدام به اکتشافات جدید و استخراج عناصر کنند. در این زمینه ارتباط دانشگاه و صنعت برای تحقیق و توسعه در جهت تولید باتریهای لیتیومی، فرآوری نوین و بهصرفه فلزات و... از موارد ضروری بهشمار میرود. استفاده از ظرفیتهای موفق میتواند در اکتشافات جدید و بهرهبرداری از عناصر راهگشا و مفید باشد. بهدلیل نبود برنامه راهبردی مشخص برای خودروهای برقی در ایران، بازار تقاضای خودرو برقی در کشور ترکیه میتواند بازار تقاضای بسیار بزرگ این نوع خودروها به مواد اولیه را نشان دهد. نخستین خودرو برقی ترکیه با همکاری چندین شرکت داخلی و خارجی به نام «تاگ» با هزینه ۳ میلیارد دلاری در سال ۲۰۱۹ میلادی (۱۳۹۸ خورشیدی) رونمایی شد. هدف ترکیه تولید ۵ نوع از این خودرو در ۱۵ سال آینده است. چشمانداز خودروهای برقی در ترکیه در سال ۲۰۳۰ (۱۴۰۹) تولید ۲.۵ میلیون خودرو تمامبرقی با باتری لیتیومی ۱۰۰ کیلووات ساعت و برد مسافتی تقریبا ۳۵۰ کیلومتر است. برای ساخت این خودرو تمامبرقی بهطور تقریبی به ۱۰ گرم لیتیوم، ۳۲ گرم کبالت، ۱۰۴ گرم نیکل، ۱۰۲ گرم منگنز، ۲۰۰ کیلوگرم فولاد، ۲۰۰ کیلوگرم آلومینیوم و ۵۰۰ کیلوگرم فولاد استحکام بالا با دانسیته پایین نیاز است؛ بنابراین در سال ۲۰۳۰ ترکیه به بازار مصرف بزرگی در زمینه خودروهای برقی تبدیل خواهد شد. براساس پیشبینیها، میزان تقاضای لیتیوم در ترکیه در سال ۲۰۳۰ برای ساخت باتریهای لیتیومی بهطور تقریبی ۳۰ درصد میزان لیتیوم تولیدی در جهان در سال ۲۰۱۸ (۱۳۹۷) است؛ همچنین میزان مصرف آلومینیوم و فولادهای استحکام بالا با دانسیته پایین به ترتیب ۵۰۰ هزار تن و یک میلیون تن خواهد بود.
رضا محمدی- کارشناس صنعت