مدیر خودروساز چه ویژگی‌هایی دارد؟
در شرایط کنونی کسانی شایسته مدیرعاملی هستند که بتوانند با تخصص و اقتدار خود، سبب استفاده حداکثری از منابع و رشد تولید شوند. وزیر صنعت، معدن و تجارت از زمان روی کار آمدن، خودرو را یکی از اولویت‌های برنامه‌های این وزارتخانه قرار داده و وعده تولید ۳ میلیون خودرو تا سال ۱۴۰۴ را اعلام کرده است.
تاکید و تمرکز وزیر صنعت، معدن و تجارت بر رسیدن به این هدف، سبب شده تمام برنامه‌های بخش خودرو را بر این اساس تعریف کند.
به‌طور قطع، تحقق چنین برنامه‌ای الزامات گوناگونی نیاز دارد که یکی از آنها تخصص و توان مدیریتی مدیران‌عامل در شرکت‌های خودروسازی است. وزیر صنعت، معدن و تجارت به‌خوبی می‌داند اگر بهترین برنامه‌ها در وزارت صنعت، معدن و تجارت تهیه شود اما مجریان آن در شرکت‌های خودروسازی قادر به انجام آن نباشند، هیچ‌گاه اهداف موردنظر به‌سرانجام نخواهد رسید. حال این پرسش مطرح است که چه کسی در خودروسازی می‌تواند مدیرعامل موردنظر وزیر صنعت، معدن و تجارت باشد؟
تخصص کافی: صنعت خودرو یکی از صنایع فنی و پیچیده است که زوایای تودرتو بسیاری دارد. از این‌رو نخستین ویژگی مدیرعامل موردنظر «تخصص کافی و اشراف فنی» نسبت به مسئله خودرو است. مدیرعامل خودروسازی باید به فرآیند تولید خودرو و قطعه آشنا باشد. در بهترین حالت متعلق به خود خودروسازی باشد و طی سال‌های مختلف تجربه کاری، به بخش‌های مختلف خودروسازی از تولید، تامین و فروش اشراف کامل داشته باشد، نه‌اینکه با کمترین سابقه به یک‌باره پا به عرصه مدیرعاملی یک شرکت خودروسازی بگذارد.
فردی که خود متخصص باشد، به‌طور قطع فریب برخی از جنجال‌ها را نمی‌خورد. چنین فردی در هزینه‌کرد منابع برای پروژه‌های توسعه، دقیق و کارشناسی برخورد خواهد کرد. مدیرعامل متخصص یک شرط لازم برای تحقق رشد تولید است؛ بنابراین انتخاب هر فرد دیگری در خودروسازی غیر از یک متخصص خیانت ملی است و منجر به از بین رفتن منابع می‌شود.
اقتدار مدیریتی: نکته دوم در انتخاب مدیرعامل مذکور، «اقتدار مدیریتی» است. به اذعان بسیاری از کارشناسان، تحولات و اتفاقات درون صنعت خودرو زاییده رفتار ۳ ضلع یک مثلث است: «خودروساز، قطعه‌ساز و نهادهای اجرایی». کسانی که تحولات صنعت خودرو را رصد می‌کنند به این موضوع اذعان دارند.
در برهه‌های زمانی گوناگون کش‌وقوس بین این ۳ ضلع تعیین‌کننده سرنوشت شرکت‌های خودروسازی بوده است. بنابراین برای تحقق یک هدف متعالی همچون تولید ۳ میلیون خودرو تا سال ۱۴۰۴ باید فرد متخصصی مدیرعامل باشد که از اقتدار مدیریتی در برخورد با قطعه‌سازان و نهادهای اجرایی و بعضا «نظارتی مزاحم» مقابله کند و تن به خواسته ناحق آنها ندهد.
فردی باید سکان خودروسازی را بر عهده بگیرد که در تامین قطعه با کیفیت و نرخ کمتر با قاطعیت و جدیت برخورد و همچنین در مقابل زیاده‌خواهی مقابله کند. خودروسازی جای شطرنج‌بازی برای حفظ صندلی نیست.
پاک‌دستی: سومین شاخص اصلی برای انتخاب مدیرعامل، پاک‌دستی است. در صنعت خودرو با پیچیدگی‌های فنی بسیار و برخی ازتباطات بین خودروساز و قطعه‌ساز، زمینه فساد به‌ویژه در تامین قطعات، مواد و تجهیزات از خارج از کشور بسیار است. از این‌رو به‌راحتی می‌توان از خودروسازی سوءاستفاده کرد و برخی از منابع در این ارتباطات از بین می‌رود.
به‌طور قطع، مدیرعامل پاک‌دست تمام تلاش خود را خواهد کرد تا اجازه دزدی و فساد در خودروسازی را ندهد و به‌دلیل تخصص و اشرافیت و اقتدار مدیریتی مانع سوءاستفاده برخی از شرکت‌ها از منابع خودروسازی شود.
مدیرعاملی که هر ۳ این ویژگی را داشته باشد، بهترین گزینه مدیریت بر خودروسازی است و می‌تواند برنامه‌های وزارت صنعت، معدن و تجارت را در حد توان خود اجرایی کند. در شرایط کنونی کسانی شایسته مدیرعاملی هستند که بتوانند با تخصص و اقتدار خود سبب استفاده حداکثری از منابع و رشد تولید شوند.
