میراث جهانی یونسکو نام عهدنامه بین ‌ المللی است که در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۹ میلادی به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. موضوع این عهدنامه حفظ آثار تاریخی طبیعی و فرهنگ بشر است که اهمیت جهانی دارند و متعلق به تمام انسان ‌ های زمین فارغ از نژاد، مذهب و ملیت ‌ های خاص می ‌ شود. بر این اساس کنوانسیون کشورهای عضو یونسکو می ‌‌ توانند آثار تاریخی طبیعی و فرهنگی کشور خود را نامزد ثبت عنوان میراث جهانی کنند. حفاظت از این آثار پس از ثبت و در عین باقی ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوطه به عهده تمامی کشورهای عضو خواهد بود مکان ‌ های میراث جهانی ثبت شده در سازمان یونسکو مکان ‌ هایی مانند: جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه باغ، ساختمان ومجموعه ‌ های فرهنگی یا شهر هستند. فهرست میراث جهانی یونسکو در ایران شامل ۱۹ مکان می ‌ باشد که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده ‌ اند مکان ‌ های فرهنگی مانند ارگ بم و فضای فرهنگی آن در زمره مکان ‌ های مورد توجه میراث جهانی یونسکو هستند که تا سال ۲۰۱۷ در فهرست مکان ‌ ّ ‌ های در خطر نابودی قرار داشتند و در اجلاس ۲۰۱۷ از این فهرست خارج شدند. ایران سه سال پس از تصویب کنفرانس عمومی یونسکو در تاریخ ۲۶ فوریه ۱۹۷۵ به کنوانسیون میراث جهانی یونسکو پیوست. در سال ۱۹۷۹ چغازنبیل تخت جمشید و میدان نقش جهان نخستین مکان ‌ هایی بودند که از ایران به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شدند. مکان ‌ هایی مانند نقش رستم، .نقش رجب، طاق بستان دماوند، شهر تاریخی ماسوله، چشم ‌ انداز فرهنگی الموت، قنات گناباد، پارک ملی گلستان منطقه حفاظت شده ارسباران، کوه سبلان، حکمتانه، مسجد کبود و باغ ایرانی نیز برای ثبت در میراث جهانی یونسکو پیشنهاد شده ‌ اند و باید تلاش کنیم که این آثار ارزشمند تاریخ ایران و فرهنگ ایرانی را به جهانیان معرفی کنیم.