سیستم انتقال پول برای توسعه کسب ‌ وکار از الزاماتی است که در همه کشورهای جهان باید مدنظر قرار گیرد. در موضوع نقل و انتقال مالی گاهی سرعت انتقال پول حرف نخست را می ‌ زند. زمانی که نیاز دارید مبلغی را بسیار سریع انتقال دهید، سیستم ‌ های پرداخت الکترونیکی می ‌ تواند گزینه مناسبی باشد. زمانی که می ‌ خواهید خرید کنید قطعا به کمک سیستم پوز نیاز دارید؛ همچنین هنگام خرید از فروشگاه ‌ های آنلاین با استفاده از درگاه ‌ های پرداختی نظیر پی ‌ پال ( PayPal )، پرداخت ‌ های خود را انجام می ‌ دهید؛ بنابراین فناوری اطلاعات و در نتیجه پرداخت ‌ های الکترونیک بخش جدایی ‌ ناپذیری از زندگی هر شخصی شده است.سیستم پرداخت الکترونیکی مناسب باید حداقل ۸ ویژگی مهم را دارا باشد که امنیت و اطمینان جزو مهم ‌ ترین آنها است. پرداخت الکترونیکی نزدیک 2 دهه است که در ایران رواج یافته و به ‌ دلیل آسان ‌ تر شدن فعالیت ‌ های بانکی، مردم استقبال چشمگیری از این سیستم داشته ‌ و تقریبا به آن عادت کرده ‌ اند؛ به ‌ ویژه که در دوران کرونا سیستم ‌ های پرداخت الکترونیکی بانکی به اجبار جای هر گونه پرداختی را گرفته ‌ اند. جز امنیت و اطمینان یک شبکه پرداخت الکترونیکی مناسب باید ویژگی ‌ های دیگری هم داشته باشدکه به اختصار در زیر توضیح داده شده است:

۱ - قابلیت، اطمینان و امنیت: نخستین ضرورت یک سیستم پرداخت الکترونیکی، امنیت و قابل اطمینان بودن آن است. باتوجه به حساسیت معاملات تجاری و پرداخت وجه، سیستم پرداخت الکترونیکی باید با قابلیت اطمینان بالا، همواره در دسترس کاربران بوده و میزان خطا و مشکلات امنیتی در آن نزدیک صفر باشد.

برای این منظور باید از سخت ‌ افزارها، نرم ‌ افزارها و پروتکل ‌ های امنیتی مطمئن، استفاده شود. منظور از قابلیت اطمینان سیستم ‌ های پرداخت الکترونیکی این است که سیستم همواره در دسترس کاربران باشد و چنانچه با خطای سخت ‌ افزاری یا نرم ‌ افزاری مواجه شد، خطا به سرعت تشخیص داده شود و سیستم ‌ های موازی آن وارد عمل شوند یا خطا یا نقص به ‌ طور خودکار برطرف شود.

۲ - مقیاس ‌ پذیری: دومین ویژگی سیستم پرداخت الکترونیکی مناسب، نبود محدودیت در استفاده کاربران از سیستم و کاهش نیافتن کارآیی هنگام افزایش تعداد کاربران است.

۳ - رعایت گمنامی: یکی دیگر از خصوصیات یک سیستم پرداخت الکترونیکی رعایت اصل گمنامی است. مشخصه افرادی که با این سیستم ارتباط برقرار می ‌ کنند یا معامله ‌ ای را انجام می ‌ دهند، نباید آشکار و قابل پیگیری باشد؛ حداقل آشکار کردن آن برای افراد عادی ممکن نباشد یا هزینه بالایی داشته باشد. البته ممکن است برای پیگیری ‌ های قانونی با روش ‌ هایی بتوان افراد دست ‌ اندرکار یک معامله غیرقانونی را شناسایی کرد.

۴ - قابل قبول بودن: برای طرفین یک معامله، باید سیستم پرداخت و مکانیسم آن قابل قبول باشد. مبنای قابل قبول بودن می ‌ تواند قانونی یا قراردادی باشد.

۵ - انعطاف ‌ پذیری: یک سیستم پرداخت الکترونیکی مناسب، سیستمی است که بتواند با ابزارها و روش ‌ های مختلف پرداخت، کار کند و کاربر را محدود به یک روش خاص نکند. برای مثال با انواع کارت ‌ های بدهکار، اعتباری، هزینه و دیگر کارت ‌ ها قابل اجرا باشد.

۶ - تبدیل ‌ پذیری: انواع ابزارها و روش ‌ های پرداخت مورد استفاده باید قابلیت تبدیل به یکدیگر را داشته باشند. علاوه بر این تا حد ممکن، امکان تبدیل ارز را نیز فراهم کنند.

۷ - کارآیی: منظور از کارآیی، سرعت انجام معامله است. سرعت و کارآیی یک سیستم پرداخت باید در حد مطلوب باشد. برای این منظور معمولا از پروتکل ‌ های ساده ‌ تر برای مبالغ پایین استفاده می ‌ شود تا از این طریق ترافیک را کاهش داده و کارآیی را بالا ببرند.

۸ - سهولت استفاده از سیستم: سیستم پرداخت الکترونیکی باید به ‌ گونه ‌ ای طراحی شود که کاربر، حداقل اطلاعات را وارد سیستم و بدون وارد کردن جزئیات معاملات، بتواند اقدام به خرید و پرداخت وجه کند. علاوه بر این باید ابزارهای مناسب در اختیار کاربر قرار گیرد تا بتواند از مراحل انجام معامله قدم به قدم اطلاع کسب کند و راهنمایی الزم به وی ارائه شود.