این روزها نرخ مسکن به ‌ حدی افزایش پیدا کرده که نه ‌ تنها خرید خانه بلکه اجاره و رهن در تهران نیز برای بسیاری از افراد به ‌ شدت سخت شده و از توان مردم خارج است. در این شرایط مردم برای خانه ‌ دار شدن، راهکارهای مختلفی را امتحان می ‌ کنند.

بعد از رشد افسارگسیخته قیمت مسکن در چند سال گذشته و سخت شدن خرید مسکن برای خانه ‌ اولی ‌ ها و در کنار آن بی ‌ اثر بودن وام خرید مسکن، سیاست ‌ گذار باید به فکر راه ‌ حل جدید برای خانه ‌ دار کردن مردم باشد که اهدای زمین رایگان به مردم و کارآمدتر کردن صندوق مسکن ادارات و شرکت ‌ ها می ‌ تواند بسیار موثر باشد تا قدرت خرید مردم افزایش یابد و از التهابات بازار کاسته شود.

تشکل انبوه ‌ سازان به 2 بخش صنعتی ‌ سازان و سنتی ‌ سازان تقسیم می ‌ شود که اگر سازنده ‌ های ‌ سنتی با اطلاعات و تکنولوژی روز این صنعت آشنایی بیشتری داشته باشند و طبق استانداردهای جهانی عمل کنند، نه ‌ تنها به نرخ تمام ‌ شده افزوده نمی ‌ شود، بلکه کاهش نرخ تمام ‌ شده مسکن را در آینده مشاهده می ‌ کنیم.

در تمام دنیا به مسکن نگاه مصرفی دارند،اما متاسفانه در کشور ما به ‌ علت کم ‌ رونقی تولید، بیشتر مردم مسکن را با دید سرمایه ‌ ای نگاه می ‌ کنند، به ‌ طوری که حتی با پرداخت وام ‌ های میلیونی از طرف دولت نیز، افراد به ‌ هیچ وجه توانایی خرید خانه را ندارند.

با این حال، متاسفانه سیاست ‌ گذار به ‌ جای اصلاح تصمیمات غلط، مهر تایید بر این فرهنگ غلط می ‌ زند، در نتیجه کشور با فرار سرمایه از بخش تولید و سرازیر شدن نقدینگی به مسکن روبه ‌ رو می ‌ شود و این سیکل معیوب همچنان ادامه پیدا می ‌ کند که با این اتفاق هرساله رشد افسارگسیخته نرخ مسکن را به ‌ دنبال دارد.

مشکل مسکن بحثی است که کشور، سال ‌ ها است با آن دست و پنجه نرم می ‌ کند و باتوجه به مشکلات اقتصادی موجود، تورم بخش مسکن در سال ‌ های اخیر قابل ‌ پیش ‌ بینی بوده، به ‌ طوری که میانگین نرخ هر متر آپارتمان در تهران در حال ‌ حاضر مبلغی در حدود ۴۵ میلیون تومان است.

دولت اگر قصد انجام فعالیت در بازار مسکن را داشته باشد، باید تعهدات پروژه مسکن مهر و پروژه ملی مسکن را انجام دهد. حالا اگر خودش هم بخواهد، تعهدی بدهد در سال اول و دوم به ‌ طورقطع تاثیری نخواهد گذاشت، چون حداقل ساخت یک پروژه، 2 سال زمان می ‌ برد، یعنی حتی اگر از روز اول هم فعالیت خود را در این زمینه شروع کند، در حدود 2 سال کاری از دستش برنمی ‌ آید.

متاسفانه موضوع چالش ‌ برانگیز در بحث ساخت یک میلیون مسکن در سال، بستر نامناسب اقتصادی کشور است که در عمل تحقق این وعده را زیرسوال می ‌ برد، زیرا زیرساخت ‌ ها و ابزارهای مالی کشور پاسخگوی این حجم از ساخت ‌ وساز
نیست.

متاسفانه نرخ مسکن با بازارهای موازی مثل سکه و دلار بالا می ‌ رود،اما به ‌ علت چسبندگی قیمت ‌ ها با کاهش نرخ آنها، قیمت مسکن کم نمی ‌ شود.

نرخ مسکن در صورت رکود بازار و احتیاج به نقدینگی برخی سازنده ‌ ها می ‌ تواند چند درصد کاهش داشته باشد.

راهکار اصلی برای نجات بازار مسکن، اصلاح بسترهای اقتصادی کشور است، یعنی تا زمانی که رشد اقتصادی در کشور سرعت نگیرد و درآمد خانوارها افزایش پیدا نکند، امیدی به نجات بازار مسکن نیست، همچنین مدیریت اقتصادی کشور در سال ‌ های اخیر به ‌ سمتی رفته که خانوارها حتی توان خرید مایحتاج روزانه خود را ندارند و قدرت خرید افراد به ‌ شدت کاهش پیدا کرده است.