اهمیت حمایت از تولید ملی در مقاومسازی اقتصاد
شهرام شیرکوند پژوهشگر صنعت
تولید ملی، اولویت محوری و اصلی کشور است و حمایت از تولید در توسعه رفاه اجتماعی، بهبود معیشت و اشتغال نقش مهمی ایفا میکند.
از اینرو برای تامین نیازهای مختلف کشور میبایست به سرمایهگذاری در حوزههای تولیدات صنعتی، کشاورزی، معدنی و مسکن توجه داشت.
توسعه و تقویت ظرفیتهای تولیدی موجود با ظرفیتسازی در سایر بخشهای تولیدی منجر به ایجاد درآمد و مقامسازی اقتصاد خواهد شد و کشور را از صادرات نفت بینیاز خواهد کرد.
همینطور درصد بالایی از اشتغال، درآمد و ارزشافزوده کشور به حوزه تولید اختصاص مییابد و علاوه بر ایجاد فرصتهای شغلی، بهبود معیشت و افزایش رفاه اجتماعی، این باور را تقویت میکند که تولید داخلی از ارکان اصلی اقتصاد و تجارت کشور است.
در بسیاری از کشورهای توسعهیافته و پیشرفته، صنعت و کشاورزی از اجزای مهم اقتصاد ملی بهشمار میروند و از عوامل اصلی توسعه اقتصادی و از اساسیترین شاخصهای توسعه اجتماعی کشورها هستند. بنابراین در این کشورها بهموازات سرمایهگذاری در بخشهای مهم اقتصادی، به توسعه و بهبود صنعت و کشاورزی نیز توجه شده و بهطورمستقیم و غیرمستقیم (صنایع مرتبط) در آنها سرمایهگذاری میشود.
بخش مهمی از موفقیتهای راهبردی در زمینه توسعه اقتصادی و کسبوکار کشور، بهواسطه سرمایهگذاری در حوزه تولیدات داخلی و توسعه فعالیتهای پژوهشی در این بخشها بوده و این بدان معناست که باید ضمن استفاده از ظرفیت فعلی واحدهای تولیدی، از ایجاد ظرفیتهای جدید تولید در قالب طرحهای توسعهای که منجر به افزایش بهرهوری و اشتغالزایی میشود نیز، حمایت شود. همینطور برای توسعه کسبوکار، بهبود معیشت و اشتغال پایدار و تحقق رشد تولید، توجه به سرمایهگذاری در تمامی حوزههای تولید ضرورت دارد.
بدون تردید اشتغال معلول توسعهیافتگی است و تا سرمایهگذاری در حوزههای تولیدی انجام نگیرد، فرصت شغلی ایجاد نخواهد شد. البته سرمایهگذاری نیز در درجه نخست نیاز به امنیت اقتصادی دارد. تجربیات موجود در زمینه ایجاد اشتغال و فرصتهای شغلی در کشور بیانگر این واقعیت است که تنها با تکیه بر سرمایهگذاری مالی و حمایت دولت از کارآفرینان نمیتوان مشکل بیکاری را کاهش داد، بلکه با توسعه و رشد تولید در بنگاه هایی که در حال حاضر ظرفیت تولید و نیروی کار خود را حفظ کردهاند، میتوان زیرساختهایی فراهم کرد که تولید در این بنگاههای تولیدی روان شود و مشکلات اقتصادی کمتری داشته باشند.
بهمنظور تقویت زیرساختهای تولید، ایجاد اشتغال مولد، توسعه فرصتهای شغلی در جامعه میتوان به برخی پیشنهادها و راهحلهایی به این شرح توجه کرد:
۱- توسعه بخش خصوصی
۲- آموزش متناسب با نیاز بازار کار
۳- توجه به ویژگیهای بازار کار در سیاستگذاری و تخصیص منابع در زمینه اشتغال
۴- کاهش هزینههای تولید و توجه به صنایع کوچک و کارآ
۵- افزایش فرهنگ کار و انگیزه کار در کشور، احترام به سرمایهگذاران و ایجادکنندگان شغل و فرصتهای شغلی
۶-تبلیغ برای ممنوعیت استفاده از کالاهای خارجی مصرفی.
زمینههای موجود برای ایجاد اشتغال عبارتند از: صنعت خودروسازی، بخش مسکن، صنعت گردشگری و... . البته برای توسعه اشتغال و کاهش بیکاری در کشور، در مرحله نخست میتوان برای کوتاهمدت، فعالیتهای تولیدی و عمرانی بهویژه توسعه صنایع خودروسازی و ساخت مسکن را بهعنوان محورهای ایجاد اشتغال در پیش گرفت، زیرا بخشهای مرتبط با این حوزهها، مشاغل بسیار متنوعی را در اقصی نقاط کشور ایجاد میکنند و محصولاتشان متقاضیان زیادی دارد.
همچنین بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند، اگر رشد تولید در کشور اتفاق بیفتد، علاوه بر ایجاد اشتغال و آسایش، سبب تولید محصولات رقابتی باکیفیت میشود. البته توأم با رشد تولید باید توسعه ظرفیت بازار مصرف در کشور و توسعه صادرات نیز در دستور کار قرار گیرد، از اینرو با مدیریت اقتضایی در حوزه تجارت و اقتصاد میتوانیم علاوه بر تولید کالاهای موردنیاز کشور، با تولید مازاد نسبت به تامین کالاهای موردنیاز کشورهای دیگر نیز اقدام کنیم تا همزمان در بخش تولید و صادرات، اشتغال ایجاد شود.
از «رشد تولید» میتوان بهعنوان راهبرد گذر از مشکلات اقتصادی نام برد، در این راستا نکته کلیدی این است که مهمترین الزام «رشد تولید» دانشمحور کردن تولید و ارتباط موثر میان بخشهای صنعتی با شرکتهای دانشبنیان، تحقیقاتی و پژوهشکدهها است.
این شیوه پیشنهادی منجر به موفقیت و دستیابی به افقها و اهداف پیشبینیشده صنایع ارزشآفرین موفق میشود و بهاینترتیب توسعه کسبوکار و مقاومسازی اقتصاد نیز محقق خواهد شد و بنگاههای اقتصادی و تولیدی در زمینه تامین مالی برای توسعه کسبوکار در کشور و رشد تولید به اهداف خود دست مییابند.
با عنایت به آنچه گفته شد، رشد تولید ملی، از عوامل مهم تابآوری اقتصاد ملی است و کشور ما متناسب با ظرفیتهای موجود، نیازمند توسعه تولید است، از اینرو باتوجه به اهمیت وضعیت «معیشت» و «اشتغال» آحاد جامعه که دو محور اساسی اقتصاد هستند و از این بابت که کارآفرینی و اشتغال، لازمه رشد و توسعه تولید هستند، هماهنگی مسئولان کشور برای تحقق رشد تولید، موجب خوداتکایی کشور، بهبود وضعیت معیشت و مقاومسازی اقتصاد خواهد شد.