سهامداران پالایشییکم بخوانند/آینده صندوق چه میشود؟
در روزهای گذشته، بسیاری از سهامداران بورسی به گران فروخته شدن صندوق پالایشی یکم در زمان پذیرهنویسی معترض بودند. یک کارشناس بازار سرمایه با اشاره به این ادعا، به بررسی آینده این صندوق و صنعت پالایشی پرداخت.
پس از تجربه موفق دارا یکم، پذیرهنویسی دومین صندوق ETF دولتی یعنی صندوق پالایشی یکم، پس از کشمکشهای زیاد میان شرکت پالایش و پخش فرآوردههای نفتی و وزارت اقتصاد، در پنجم شهریورماه ۹۹ آغاز شد. پذیرهنویسی این صندوق که متشکل از نمادهای شپنا، شبندر، شتران و شبریز است، تا ۳۰شهریورماه همان سال ادامه داشت و بیش از ۱۲هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان از واحدهای این صندوق توسط مردم خریداری شد. با این وجود با گذشت بیش از یک سال از آغاز معاملات «پالایش» در بازار ثانویه، این صندوق که با ۳۰درصد تخفیف عرضه شده بود، زیانی ۴۰درصدی را به سرمایهگذاران تحمیل کرده است. حالا سهامداران به این موضوع معترض هستند که این صندوق دولتی، از همان ابتدا گران فروخته شده و ارزنده نبوده است. برای بررسی این ادعا با صادق مردانی، کارشناس بازار سرمایه به گفتوگو پرداختیم.
قیمت واقعی پالایش، یک سوم بود
مردانی با تاکید بر گران فروخته شدن صندوق پالایش گفت: در زمان پذیرهنویسی پالایش، بسیاری از کارشناسان بورسی عقیده داشتند که قیمت واقعی این صندوق، حدود یک سوم قیمت پذیره نویسی است. پالایش زمانی عرضه شد که دارا یکم هم پذیرهنویسی شده بود. بورسیها از دارا یکم استقبال خوبی کردند ولی معاملهگران حرفهای، پالایش را نخریدند و تنها از این صندوق نوسان میگرفتند.
بورس و پالایشیها در ۱۴۰۱
این کارشناس بازار سرمایه درباره آینده بورس اذعان کرد: به نظر میرسد شرایط بورس در کوتاهمدت به همین شکل فعلی ادامه یابد و تا یک سال آینده نیز، کلیت بازار حرکت پرقدرتی نخواهد داشت. در حال حاضر بسیاری از حقوقیها، سهام جمع میکنند و سعی در حفظ منابع خود دارند.
مردانی درباره روند پالایشگاهها در سال آینده گفت: از آنجایی که پالایشگاههای تهران، اصفهان، بندرعباس و تبریز، همگی از پالایشگاههای قدیمی کشور هستند، مشکلات اساسی دارند و باید بروزرسانی شوند. با فرض این که مذاکرات به خوبی انجام شود، پالایشگاهها بتوانند قطعات جدید بخرند و خرید و فروش بیشتری را ثبت کنند، چشمانداز روشنی پیش روی پالایشیها نمایان میشود. با این وجود، در بازار همه چیز به اعتماد بستگی دارد. بورس، نقطه طلایی بین بازارهای مالی است و باید یک چتر حمایتی برای معاملهگران محسوب شود، اما این حمایت از دست رفته است. در این شرایط، سهامداران حقیقی، دل پری از بازار دارد و گامی برنمیدارند. باید دید که تصمیماتی در بازار گرفته میشود، این اعتماد را برمیگرداند یا نه.
بیرغبتی مردم برای معامله
مردانی در پایان اظهار کرد: شرایط بورسی کشور، قانونمند نیست. در بورس های بزرگ دنیا هم، گروههایی هستند که در شرایط قیمتی بازار تاثیرگذارند. با این وجود، این تاثیر حد و حدودی دارد و بورسهای موفق، آن را مدیریت میکنند. اما در بورس ایران، این اتفاق نمیافتد و این موضوع باعث میشود که مردم رغبتی برای معامله نشان ندهند.
منبع: اقتصاد آنلاین